Të vërtetat e fjalës

Kultura

Të vërtetat e fjalës

Nga: Agim Desku Më: 10 maj 2021 Në ora: 16:29
Agim Desku

Dje në funeralin tënd Valdet Berisha

E pata një fjalë të bukur për ta thënë

Sa shumë të vërteta u thanë aty për ty

Lum unë që i dëgjova të vërtetat e fjalës

 

Nuk duhej të ishe sot Ti në lapidar

Të presin lulet tjera për t'i vënë lapidarëve

Të zhdukurit kush do t'i shkruaj në ditar

Emrat e kriminelëve duhen të dalin n'dritë

 

E di sa i zënë ishe me të vërtetat e luftës

Kohën për Çelinë e Siqevës kur do të flasim

Për çlirimtaren e heroinën Marie Shllaku

Dhe dyzet e pesë martirët që ranë aty

 

A u vonuam me e çel Kutinë e Pandorës

Apo sërish duhet me pritë njëqind vjet

Më lind prapë dikush më shkru të vërtetën

Një Korife si ti që me ditë e me gëzue jetën.

 

KËNGA E BILBILAVE

Nëse dikur më ishe e vetmja këngë

Atëherë kur ishte stuhi dhe errësirë ferri

Ishin ato kohëra Mollë e ndaluar Adami

Para secilës flutur fluturoja për mallin tend

 

Jetës ia kisha borxh t'i qëndroja besnik

Fëmijë mbeta gjithnjë ta dëgjoj zërin e artë

Më jetue vetëm ti si kënga ime e djalërisë

Mua më mjaftonte të bëhem nëktar i luleve

 

Çlirimtaret të ndalojnë për pak aromë

Lirinë në ëndërra e mbajë si relikt zemre

Me fjalët e hyjnive e ushqej çdo çast

Më u ba këngë e valëve të detit të krisur

 

Pirat do bëhem për më i dal zot Gjergj Elez Alisë

Me lotët e gurrës nëntë vjeqe më i shkrue dashurisê

Dallëndysheve të Mjedes më ju kërkue të kthehen

Këngën e bilbilave më e ba fole të jetës

 

Ndoshta dielli na i kthen fatet e shenjta

Këngën e Ernes ka kohë që e kanë marr

Ta këndojnë hyjnitë mbi majat e Olimpit

Plagët e betejave veç kështu më i shërue.

 

MOS VDIS PA NJË ËNDËRR TË LIRË

Nëse pesë shekuj e dëshirova jetën e bukur

Në ëndrra çdo natë i takova sytë e saj të lirë

Fundin e Titanikut e kisha kujtim të gjallë

Me simfoni desha ta shuaj mallin e lirisë

 

Përse rri larg e s'vjen n'mu sikur pulëbardhë

Më u takue me yjet sy me sy më u përballë

Fytyrën engjëllorë veç diellit më ia falë

Jetën më e përqafu si bukuri të rrallë

 

Ndoshta Dante krijoj ferrin për ne të dy

Mollën e ndaluar e ndau në copë e grimë

Shpirtin ma djegu më dashuri Venediku

Jetën do ta dua me ëndrrën e bukur për ty.

commentFirst article
Sot mund të lexoni Shfletoni kopertinat