Do të ngjitem tri herë në këmbë
Në majën e majës së Lubotenit
Aty të pastrohem në grindje erërash
Të veriut të egër e jugut të butë
Të bëhem shenjt në mes-jetën time
Nuk do të shlyhem e të përlyhem
Në pluhurin e verdhë të Arabisë
Nuk dua përbetim në gjuhën e huaj
As shkrimin që nuk e vizaton ujkun
Që rri bishtngrehur në prag të shtëpisë
E vërteta mund të provohet mu këtu
Po u desht me vetë kokën e krisur
Nuk duhen udhëtime përtej detesh
Se rrena i ka këmbët të gjata
Aq sa ia ngjesin të ngeshmit e ditës
Nder është të lahesh shteç në acar
Ndërgjegja ka kokë bark e kurriz
Puth tokën ha bukën numëroj yjet lart
Kur hapet qielli në mesnatën e dëshirës
Vetmisë i thyhet kurrizi vetëm me ëndrra
Do të ngjitem tri herë në këmbë
Në majën e majës së Lubotenit
Aty të lahem në grindje erërash
Të veriut të egër e të jugës së butë
E të bëhem shenjt në mes-jetën time
(Nga përmbledhja e poezive "Kaosmos", 1990)
