Toka ime e shtrenjtë
Të kam gjak shpirti,
Copë e ngjeshur ashti
Me Ty dertoj çdo përplasje jete
Më thuaj pash besën tënde
A do m’i ruash gjatë eshtrat e lodhur
Aty brenda palcës tënde plot zjarr
Je ADN-a flakëruese e qenies sime
Në flak u rrita
Rrugës së zjarrit udhëtoj
Jam i ngrirë si akull
Dua të shkrihem në diell
Të ngrohem e mos të përvëlohem
Në dashurinë time të bërë tym....
Fol, fol
Pash gjakun e trupit e zemrën e plasur
Jorgani im arnuar durimeve
A do më mbash në gjirin tendë
Se vuajtjet dertojnë rrugëtimet e gjata,
Zharavë e pasosur kurrë pesëqind vjet
E zemra do të pushoi e qetë
Bujtinave të magjepsura si në Olimp
Aty ku ngrohen shputat e mia të thërrmuara
Zbathur kërcej të mbetur si eshtra të tretur
Rrahishtave e zjarrishtave
Gurishtave të derdhura si erozion i shkriftë
Si stenda zemre kurorë kohe
Ku dëgjohen ushtimë hidhërimesh
Nëpër mote mashtruese....
Fol pash besën toka ime e shtrenjtë
Dhe që rrotullohesh si hi gacash nëpër shekuj
Gaz vajeve të mundimshme
Lot buzëqeshjeve të dhunshme
Jehonë e tretur largësive
Përvilmë damarëve deri në thellësi....
TAITJE MALLI...
Ai gur oborri
Si i verbër më shikon përmes plasjeve
E qarjeve vijnë psherëtima vaji
Përjarget guri i ngulitur në dheun tim
Shurdhmemec i them kur nuk dëgjon
E ai ofshanë e ai duron
E unë ia fshij djersët e rrudhave te thella
Do gjethe i ngjajnë lëmashkut
I shtresuar në fytyrën brishtë
Gurnajës së mbetur peng malli
Si fëmijë rritur lagështisë së harruar
Dhimbshëm shikoja kohën e varur bebëzave
Thinjat buzëqeshin sipër vetullave si kurorë
Shkopi dridhej në shuplakën e dorës
Plot rrudha
E koha...
Shiringat më nuk gjejnë gjakun venave
Kohë e mbytur në lumë malli
Sa dënesë guri në këndin e kullës së rrënuar
O Zot kthema kohën
Se më vjen mall fletët e jetës t’i lexoj
Si fëmijë në klasën e parë
Jeta derë dy kapakësh qenka
Sa të hyrish nga njëra me vaje
Del nga tjetra me lemerisje....
