Foton tënde Erna
Po e sodis
Të shoh se si je
Një simbol i pashuar
i urtësisë
Përplotë lotë mua më le
Njeriut ia fale mirësinë
e njerëzisë
Ti o Përëndeshë e bukurisë
Fytyrë bukura e hynisë
Ti Erna ngado ishe
engjëll mbi tokë
dhe mb yje je
Si Ti s’kishte kurrë
as që do ketë më
në këtë botë
Ty të kisha rreze dielli
Pamjen e shpirtin
e kishe të floririt
Kjo lartësi e pafund
që kemi tani
Ti dhe Unë
Zemren time
po ma përvelon
Malli e dhembja
po ma trishton.
Gusht 2021
E pandarë
Më ishe
Pranvera e herëshme
Atëherë
Kur çelnin lulet e para
Edhe tani je
Dhe do mbetësh
Pjesa ime e pandarë
Dhembje e thelle
Në zemrën time
Lotë në sytë e mi
Të pa tharë
Mall përvelus i shpirtit tim
Je ma i bukuri Ylli polar
Që nga dita që të solla në jetë
Zemrën plotë e kisha me Ty
Lumturia rrjedhte si lumë
Nënë mbretëreshë
U ndjehesha unë
Për Ty
Si princeshë të kam rritur
Më ngrohtësi e dashuri
Mish e kockë ishim bashkë
Unë e Ti Erna
Ishimë Një
E kurrë s`do të jemi dy
Gjysma jote është me mua
Gjysma ime është me Ty.
Lutjet e engjellit
Kur të qajshë mami
Mos lesho zë
Së engjëlli yt nga lart
Të dëgjon
Eh, e qetë s'po mund të pushon
Kur të qajshë mami
Mos lesho lotë
Engjëlli yt të shikon
Nga lartësitë e qeillit
Sytë me lotë
S'po mund t'i shoh
Shpirti im
Të buzëqeshur të do
Nga parajsa
Çdo natë i lutem Hënës
Mallin e dhembjen
T’ia lehtësoja nënës.
