Për ujkun me emër
Derën e shtëpisë
Nuk e hapi vetëm
Bia
E lamë hapur ne
Nga kjo anë, nga ajo anë
Bijtë nga shtëpia.
E zeza shëtit si n’shtëpi t’vet
Ku shkel shkrumbon e del gur
Për t’a ngritur edhe një mur
Që nuk shembet kurrë.
Dita ime
Dita ime është mollë e verdhë
E ndarë përgjysmë
Gjysmë e ndarë përgjysmë
Gjysma e gjysmës përgjysmë.
Mos më pyesni
Pse këndoj.
Një natë si kjo
Më shikoni sikur njihemi
Sikur jemi parë
Një natë si kjo
Njëmijë vjet më parë
Dilni nga mjegulla si nga pasqyra
Me të njëjtat fytyra
Ka ndërruar vetëm ngjyra
Dëgjoni
Dëgjoni
Dëgjoni ujkun si ulërinë
Ditë e natë
Nga frika
Se mbetet vetëm.
Ulërimë
Ujku në këmbë ulërinë.
Tufë, tufë
Ne ulë rrimë.
Fole një fjalë
(Fehmi Aganit)
Fole një fjalë
Profesor
Fjalë që shëron,
Kurrë s’kemi pasur më pak
Kurrë s’kemi pasur më shumë
Plagë kur çdo unazë lëngon.
(Fragment nga poema Fole një fjalë, 1999)
