Vështroj nga dritarja një kullë ndërtuar prej guri
Brenga e kujtime sonte sikur më kanë rrethuar
Malli i shkretë prap 'më ka mbështetur për muri'
E shpirti i lënduar as sonte nuk është dorëzuar
Vështroj nga dritarja një kullë ndërtuar prej guri
Mendja më shkon te bjeshka e bekuar atje larg
Më mungon lahuta, më mungon fyelli prej druri
Më mungon Mirdita ime, lotët më shkojnë varg
Më mungojnë ato Zana, mrizave vetëm mbetur
Atje nëpër Malësi tash sa vjetë pyesin për mua
Prej se ju braktisa qetësi shpirti më s'ka gjetur
Mos më harro bjeshka ime, më shumë se kurrë të dua.
