Tashmë është natë `i vit pa ty bie egër borë
mendja më fluturon në dumnicë në varre
`i dritë e largët vjen e shpërndahet në dritare
e hija jote e plakës me inerci lëviz me dorë
më përmend zë i njohur e më zgjon gjumit
koha rrjedh perit të vet kaq ag muzgje s`je
e unë ec e ec e zgjohem gjithnjë te toka e re
e pata ja me të vegjlit tek ura del prej lumit
herë në këtë tokë i regjëm duart me hithin
herë tjetër mes etje gjakut shkruam drithin
mbeti tashmë veç varri yt mes guri e guri
vetëm kujtimi dhe dhembja në kokrra gruri
e lulet e xhenetit me aromë mes barit nënë
e mall i përhershëm për ty në netët pa hënë.