SE GJËRAT LËNDOHEN, O LUMI IM...
Për atë lisin e rrahur shekujsh
Me njëmijë ëndrra
Aty bëra një sy gjumë
Kur më doli gjumi
Kisha qenë i mbërthyer
Në gjoksin tënd të ngrohtë
Atëherë ia plasa vajit si fëmija
Sërish më zuri gjumi
Kur u zgjova
Pranë lumit kisha qenë
Në te laheshin mjellmat
Si në ëndrrat e lumturisë
Ndërsa pulëbardhat
E kishin zbritur qiellin në tokë
Isha i lodhur nga rrugëtimi
Sërish më zuri gjumi
Kur hapa sytë
Pranë vatrës kisha qenë
Duke u dridhur si thupra në ujë
Unat e oxhakut më shikonin
Por gjyshin nuk e kisha afër
Cigaren për t’ia ndezur
Me ato gacat e serta
Prapë më zuri gjumi
Tash në gjirin e tokës
Nuk di se kujt i thash
Shko tek ai lisi i vjetër
Në zgurrojën e tij
Një copë letër mund ta gjesh
Në te janë të shkruara
Vetëm pesë shkronja
Deshifrojini nëse mundeni
Ose ruajeni atë fletëz
Nëse nuk e gjeni
Atëherë shkoni tek ai vigu
Nëpër të cilin kalohet lumi
Përqafojeni atë dru mali
Atëherë në drurin mbi lumë
Pesë shkrola do t’i shihni
Dhe humbni pak kohë me historinë
Sa dhemb
Sepse gjërat lëndohen
O lumi im...
