Lotët dhe malli e shoqërojnë gjithmonë, sa herë që ka në dorë këtë uniformë të ushtrisë.
Hajzer Duraku nga fshati Burojë i Skënderajt, ani pse në një moshë të shtyrë, ishte shumë i vendosur për ta mbrojtur atdheun.
Më e dhimbshme për Durakun ishte vendosmëria e djalit të tij të madh, për t’iu bashkangjitur babait në luftë.
Ai madje shton se ishte vullneti dhe zemra e madhe që i shtynë për të luftuar, edhe pse nuk kishin mjete për ta mbrojtur veten.
79-vjeçari kujton disa momente, kur pushkën e tij i dhuroi disa ushtarëve të tjerë, për të cilët thotë se nuk kishin frikë fare.
