Le të ballafaqohemi me këtë, pyetje: a jemi qenie njerëzore të aftë për të qenë objektivë për veten tonë dhe për aftësitë tona? Përgjigja e përgjithshme është: jo.
Në veçanti, sa më shumë që dikush është i paaftë për një temë të caktuar ose në një aktivitet të caktuar, aq më shumë ai mendon se është më i mirë.
Në vend të kësaj, ata më të aftët tentojnë të "bëjnë modestin", domethënë nënvlerësojnë kompetencën e tyre. Efekti që nëse nuk jeni i varfër në një temë të caktuar, nuk e dini se është quajtur "Efekti Dunning / Kruger", nga emri i dy psikologëve që e kanë demonstruar atë përmes një sërë eksperimentesh.
Kjo është në thelb një "budallallëk", pasi që ju jeni të paaftë – gjithmonë në një temë të caktuar, sigurisht – dhe ju jeni aq shumë sa që nuk e kuptoni. Nga ana tjetër, fakti që ata kompetentë janë modestë në punën e tyre mund të shpjegohet në këtë mënyrë: ata besojnë se aftësia e të tjerëve është e krahasueshme me të, prandaj nuk mendojnë se janë aq të mirë.
Në një eksperiment të bërë shohim se të paaftët mendojnë se janë më të zgjuar se të aftët, dhe kjo sepse ata nuk mund ta shohin dallimin mes detyrave të mira dhe të këqija.
Nëse nuk mund të stërvitini të paaftët, ata do të mbeten kështu, sepse ata do të vazhdojnë të mendojnë se nuk janë të tillë.
