Publikimi i çdo gjëje që ndodh çdo ditë në rrjetet sociale është bërë zakon i zakonshëm dhe për shumë njerëz, është pothuajse thelbësore. Megjithatë, pas ekzibicionizmit, kërkimi i dëshpëruar për “vëmendje” mund të fshehë një ndjenjë të thellë pasigurie dhe pakënaqësie.
Prova është se, statistikisht, njerëzit që jetojnë një marrëdhënie të lumtur janë pikërisht ata që shpenzojnë më pak kohë duke e shpëndarë atë në rrjetet sociale. Përveç rasteve të rralla, është e qartë se ajo që vihet në internet është pothuajse gjithmonë një objekt, i manipuluar qëllimisht, në praktikë është gjithçka tjetër veçse spontane.
Gjesti i bërjes së një “selfie” përfshin paraqitjen, duke marrë pozën e duhur dhe duke e përsëritur derisa të jeni të kënaqur me rezultatin. I njëjti koncept i fotografimit të një personi, një objekti ose një situate, e cila shtrembëron realitetin sepse pret momentin e duhur, inkuadrimin perfekt. Argumenti është edhe më i vërtetë për marrëdhëniet, kur çiftet shpesh njihen duke postuar foto që përshkruajnë të gjithë dashurinë dhe lumturinë e tyre për të qenë së bashku.
Duke përdorur një shprehje të përbashkët, mund të themi se “Jo të gjitha ato që shkëlqejnë janë prej ari”, në fakt, në shumë raste, realiteti është shumë ndryshe nga mënyra se si përfaqësohet. Ata që jetojnë në një histori vërtet të kënaqshme dhe të qetë nuk kanë as dëshirë as kohë për t’u dukur, sepse ata janë shumë të zënë.
Sa herë që dikush shkruan në internet se sa më fat është që po jeton një dashuri të tillë të mrekullueshme, mund të pyesim veten pse po harxhon kohë për ta thënë atë, në vend që ta shijojë. Natyrisht që nuk ka asgjë të keqe me publikimin e diçkaje kohë pas kohe, duke kujtuar të jesh më “shoqëror dhe më pak social”!
