Ndonjëherë, njerëzit e ndjeshëm duken të dobët. Ata japin dhe falin me të njëjtën intensitet që ata e duan. Ata ndjehen nga pjesa më e thellë e shpirtit të tyre. Ata derdhin lot pa turp, tregojnë dobësi, dhe zakonisht fajësojnë veten për gjërat që ju ndodhin në raport më të tjerët.
Përkundër lëndimit, njerëzit e ndjeshëm ende mbajnë mëshirë në duart e tyre, të gatshëm për t’i dhënë kujtdo që ka nevojë. Ata ndajnë njohuritë e tyre në mënyrat më të thjeshta, nëpërmjet një fjale të mirë, një prekjeje të butë, një çast dëgjimi dhe një dashurie të pakushtëzuar që nuk mund të përshkruhet.
Personi i ndjeshëm është në gjendje të zbulojë një gënjeshtër në minuta. Dhe, megjithatë, ata do të vazhdojnë t’ju tregojnë njerëzim, ndjeshmëri, mirësi, hare dhe përkushtim të thellë. Ata mund të nuhasin frikë, të shijojnë dhe të dëgjojnë ato gjëra që nuk janë thënë.
Një gjë është e sigurt – njerëzit e ndjeshëm nuk kujdesen për atë që jeni ose çfarë bëni – ata e ndiejnë të vërtetën se kush jeni.
Njerëzit e ndjeshëm janë intuitive dhe besojnë me gjithë zemër në shkaqet e tyre për të ndihmuar njerëzimin. Bukurinë e vërtetë të një personi të ndjeshëm është se ata i kanë duruar këto pengesa dhe sfida të forta dhe gjithmonw presin që të tjerët të transformohen dhe të kapërcejnë përpjekjet e tyre.
Paradoksi i këtyre qenieve të bukura është se ata kanë përjetuar dhimbje të thellë, por nuk e lejojnë atë të ndalojë ata që të mos e duan përsëri. Në fund të jetës së tyre, shumë njerëz të ndjeshëm kanë jetuar plotësisht nëpërmjet mençurisë së këmbënguljes.
Njerëzit e ndjeshëm janë shpirtrat unike dhe të bukur që ka kjo botë. Ata janë artistë, krijues dhe shpikësit e shoqërisë sonë.
Bota do të ishte në kaos total nëse këta shpirtra të bukur nuk do të ishin këtu për të balancuar peshën e negativitetit në optimizëm.
