Ka faza në jetën tonë kur ndihemi të vetmuar, të dëshpëruar dhe të mbingarkuar me angazhime. Është e vështirë për ne të mbështetemi në burimet tona, të besojmë tek rrethanat. Një parim Taoist thotë: “Mësoni t’i besoni asaj që po ndodh. Nëse ka heshtje, le të rritet, diçka do të dalë. Nëse ka stuhi, le të gjëmojë, do të qetësohet”.
Realiteti formohet pikërisht aty ku ne përqendrojmë vëmendjen tonë.
Nëse duam të heqim pasiguritë tona, ne duhet t’i propozojmë vetes një jetë me gëzim, entuziazëm, ironi dhe mbi të gjitha të gatshëm për ndryshim. Para së gjithash duhet të kuptojmë se çfarë na pengon të ndryshojmë. Njohja e dinamikës që qeverisin mendimet tona është e dobishme për të qenë në gjendje t’i menaxhojmë më mirë ato. Ndodh shpesh që kur dëshirojmë me forcë një ndryshim në jetën tonë, dyshimet dhe pasiguritë futen në mendje, të afta të parandalojnë çdo veprim që mund të çojë në diçka më të mirë.
Kryesorja është të bëhesh një spektator i vëmendshëm, pa ndërhyrë vazhdimisht, sepse përndryshe ne thjesht bllokojmë procesin. Kjo është ajo që njihet si parimi “JO-REZISTENC”.
Ndryshimi nënkupton një këputje të një modeli, të një mënyre tashmë të njohur të të qenit dhe funksionimit, për të kaluar në një tjetër krejtësisht të re dhe të huaj. Mendja jonë është e zakonshme nga natyra dhe prandaj ndryshimi i saj i kushton energji dhe përpjekje, prandaj reziston. Ne priremi të mbajmë një ekuilibër, edhe kur ky nuk është funksional për mirëqenien tonë. Mund të duket paradoksale, por ne priremi të mësohemi me vuajtjet dhe të lidhemi me problemet tona.
Praktika e mosrezistencës na jep mundësinë të ndalemi për një moment për t’u lidhur me “Uni-n” tonë dhe për të identifikuar se si ndihemi dhe çfarë na nevojitet. Pasi të keni identifikuar emocionet që ju shqetësojnë, nuk keni pse të kapeni pas tyre, por t’i çlironi ato. Kur mendimet tuaja të ndryshojnë, realiteti ynë do të ndryshojë. Thjesht duhet të kemi besim.
Duhet të bëhet e qartë se “mos rezistenca” nuk do të thotë të bëhemi spektatorë pasivë të jetës sonë ose t’i nënshtrohemi vullnetit të të tjerëve. Kjo nuk do të thotë të lëmë rrethanat që të na tërheqin, duke hequr dorë nga fuqia jonë vendimmarrëse. Koncepti i jo-rezistencës lidhet me “ëu ëei”, që do të thotë të mos detyrosh por të mësosh të rrjedhësh, në mënyrë që të mos ngecësh në rrethana që na dëmtojnë.
Pesë parime themelore për të mësuar të besojmë
Kur pasiguritë marrin përsipër, shmangia është një kurth i rrezikshëm sepse na bën të shmangim çdo situatë që mendojmë se mund të vërë në rrezik sigurinë tonë psikologjike …
Në mënyrë të pashmangshme, ne përfundojmë duke u mbyllur në një kupolë qelqi, duke përjashtuar çdo mundësi të evolucionit! Sepse kur vendosni të shpëtoni nga situatat stresuese, ju e deklaroni vetveten tuaj si joadekuate. Dhe e gjithë kjo rrit më tej frikën dhe pasiguritë. Me pak fjalë, shmangia na bën edhe më të brishtë, sepse sa herë që bëhemi mbrojtës ndaj jetës, rrezikojmë të tërheqim pikërisht atë që kemi frikë. Shmangia është një zgjidhje e mundshme strategjike. Vetëm duke përjetuar, vepruar dhe bërë gabime mund të mësoni, të rriteni dhe të fitoni vetëbesim.
Si mund të shmangni bllokimin nga frika ose të paralizoheni përpara vendimeve që do të merren? Si të ndaloni shtyrjen e zgjedhjeve dhe veprimeve të rëndësishme që mund të gjenerojnë ndryshimet e dëshiruara? Çfarë të bëjmë kur pasiguritë qëndrojnë në rrugën e ndryshimit? Këtu janë 5 strategji për të filluar të merrni frenat e jetës tuaj.
Merrni kohën tuaj
Kur të keni kohë për të reflektuar, ju mund ta shihni më qartë thelbin e vetes dhe të tjerëve. Mos harroni se kur e jetoni jetën shumë shpejt, shpejtësia ju trullos. Sa më urgjente të jenë ndjenjat tuaja, aq më shumë ju ndjekin shqetësimet dhe aq më shumë keni nevojë për të kaluar kohë me veten.
Mos e detyroni veten
Lërini të gjitha të rrjedhin. Sa më shumë të çliroheni nga fiksimi për të kontrolluar gjithçka, aq më të hapur dhe pranues do të jeni dhe do të kuptoni lehtësisht se çfarë po ndodh rreth jush. Taoizmi mëson se “kur nuk kupton se çfarë thotë një person, duhet të ndalosh të ndjekësh çdo fjalë të tij. Dorëzohuni dhe krijoni heshtje brenda jush për të perceptuar thelbin tuaj më të thellë”.
Kërkoni qetësi
Një nga aftësitë më të rëndësishme që mund të mësoni në jetë është të tërhiqeni tek vetja dhe të qetësoheni. Kur një person ndihet i qetë, gjithçka që dukej e komplikuar bëhet e thjeshtë, sepse ai është në gjendje të eliminojë renë emocionale që e pengoi atë të shihte gjërat qartë. Kur kërkoni qetësi, lidheni me veten dhe kuptoni se çfarë dëshironi dhe çfarë ju nevojitet vërtet.
Hiqni dorë nga gjithçka që është e padobishme
Një parim Taoist thotë se “vetëm kur lëshoni atë që keni, ju merrni atë që ju nevojitet”. Në shoqërinë tonë ne jemi shumë të lidhur me gjërat dhe njerëzit, kështu që nuk mund të lidhemi me “Uni-n” tonë më të thellë për të ditur se cilat janë nevojat tona reale. Por lumturia nuk është në asgjë që konsumohet, prishet ose ndalet së punuari. Prandaj, vetëm kur të heqim qafe të tepërtën jemi në gjendje të zbulojmë se çfarë na bën të lumtur.
Thjeshtoni
Çdo situatë, sado e komplikuar të duket, kishte një fillim të thjeshtë. Prandaj, çelësi për zgjidhjen e shumë prej problemeve që kemi në jetën tonë është të kthehemi të njohim fillimin.
Si t’i zbatojmë këto parime në jetën e përditshme?
Qëllimi përfundimtar është që përmes rrethanave dhe pa i rezistuar atyre, të mund të lidheni me “unin” tuaj më të thellë, për të rifituar besimin te vetja dhe për të kuptuar se çfarë ju nevojitet për të jetuar më plotësisht.
Shikoni përreth dhe thellë brenda vetes
Hapi i parë për të mësuar t’i besojmë asaj që ndodh është të bëhesh një vëzhgues i vëmendshëm. Shikoni përreth jush, shihni rrethanat dhe njerëzit me të cilët ndani ditën tuaj. Mos kritikoni ose gjykoni, vetëm vëzhgoni. Njihuni me mënyrën si janë njerëzit dhe kuptoni rrethanat që ju rrethojnë.
Ju menjëherë do të njihni ndjenjat që ato krijojnë tek ju dhe tek të tjerët. Mos i refuzoni dhe mos i ndani, vetëm lërini të rrjedhin. Njihni ekzistencën e dhimbjes, zemërimit, zhgënjimit ose trishtimit. Mos harroni se kjo pikë nuk ka të bëjë vetëm me kuptimin, por me ndjenjën.
Merrni frenat në duart tuaja
Mos u mundoni të fajësoni askënd për atë që po ndodh, sepse në këtë mënyrë ju vetëm po ushqeni ndjenjat negative. Ju as nuk keni pse ta fajësoni veten, sepse kjo vetëm do t’i shtonte më shumë peshë asaj që tashmë mbani mbi supe. Merrni përgjegjësinë për të jetuar plotësisht të tashmen. E kaluara nuk ekziston më, por ju mund ta shkruani të tashmen. Merrni frenat e jetës suaj në dorë dhe ndryshoni atë që ju shqetëson. Transformoni realitetin tuaj, në mënyrë që të mund të jetoni me një harmoni më të madhe. Përparoni pa ngarkesa dhe pa inate, hapuni para përvojave të reja të jetës. Besojini asaj që po ndodh, sepse është një dhuratë, ato janë perlat e mençurisë që ju mund t’i përdorni për t’u rritur dhe për t’u njohur më mirë me veten. Lejoni që rrethanat të zhvillohen para syve tuaj pa rezistuar. Thjesht beso…
Mos lejoni që gabimet tuaja t’ju ndalojnë dhe mos pushoni së menduari për gjërat që kanë shkuar keq. Shikojini në perspektivën e duhur, telashet dhe gabimet mund të rezultojnë të jenë përvoja të shëndetshme që ju japin mundësinë të rriteni dhe të përmirësoheni. Nuk ka asgjë më të mirë sesa të kesh sukses në diçka, të cilën në të kaluarën e kemi mohuar.
