Kurrë nuk e dija se sa i rëndësishëm ishte Shëndeti Mendor. Gjithmonë kisha zgjedhur të përqendrohesha vetëm në shëndetin tim fizik. Mendova se për sa kohë që isha i shëndetshëm fizikisht të ngrihesha çdo ditë, atëherë isha në rregull. Por isha krejt gabim.
Dhe nuk e kuptova derisa një ditë u zgjova dhe e gjeta veten plotësisht të bllokuar në gropën e depresionit. Isha e sigurt se isha mirë edhe pse nën shumë stres. Por nuk isha, për një kohë të gjatë nuk kam qenë në rregull. Por unë bëra një gabim duke zgjedhur ta injoroj atë dhe duke mbajtur të gjitha emocionet e mia brenda vetes, duke menduar se të gjitha do të zhduken vetë.
Por sigurisht, nuk ndodhi. Në fakt, ndodhi krejt e kundërta. Më konsumoi. Më konsumoi derisa në fund u dorëzova. Dhe përjetimi i atyre ditëve të errëta, ku depresioni po më hante të gjallë u bë syri im. E kuptova që kisha shumë dhimbje në zemrën time dhe në vend që të përballesha, të flisja për to apo edhe të bëja diçka për këtë, u largova prej tyre. Unë u fsheha dhe thjesht i injorova të gjithë. Unë e mora mirëqenien time emocionale si të mirëqenë dhe nuk doja të bëja përsëri të njëjtin gabim.
Kështu që iu betova vetes që të bëja çdo ditë hapa të vegjël që do të ndihmojnë në përmirësimin e shëndetit tim mendor. Megjithëse disa nga këto hapa mund të duken të vegjël dhe të parëndësishëm, patjetër që bëjnë një ndryshim të madh. Kjo është arsyeja pse unë doja t’i ndaja këto me ju, me shpresën se do të bëjë të njëjtën gjë për ju!
5 gjërat që ndihmojnë në përmirësimin e shëndetit tim mendor
Ushtrohuni dhe përqafoni mirënjohjen
Ka raste kur e gjej veten duke u zgjuar me ditë të errëta, ditë kur gjithçka që mund të bëj është të shtrihem në shtrat. Në mes të atyre ditëve të errëta, përjetova frikë nga dashuria, mbështetja dhe durimi që mora nga njerëzit e mi më të afërt. Kjo më ndihmon të luftoj, të vazhdoj betejën dhe unë do të jem përgjithmonë mirënjohëse për këtë. Tani, përpiqem ta bëj gjithmonë zakon të identifikoj dhe të gjej diçka për të cilën jam mirënjohës.
Pavarësisht se sa të vogla ose të parëndësishme mund të duken – për sa kohë që ju ndihmon të riktheheni në dritë. Merrni kohë për të identifikuar çdo ditë se cilat janë ato gjëra. Unë e di se ka ditë kur mund të duhet të kërkosh shumë vetëm për ta gjetur, por është atje, dhe ia vlen ta gjesh!
Fal
Falja – një nga gjërat që e kam kaq të vështirë të jap. Rënia në depresion më hapi sytë se dhimbja më e madhe që kam mbajtur me vete është shkaktuar nga paaftësia ime për të lëshuar dhe falur. Duke u rritur, krahasohesha vazhdimisht dhe më thoshin se isha dhe nuk do të jem kurrë aq e mirë. Më bënë të besoj se nuk do ta arrij kurrë në jetë. Dhe i urreva ata që e bënë këtë. Dhimbjen dhe fjalët e tyre i mora me vete. Unë e shtyja veten çdo ditë në pikën ku vazhdimisht përpiqesha për përsosjen. Kisha frikë nga dështimi dhe kur dështoja, rrihja veten me të njëjtat fjalë që më thanë. Dhe kjo më bëri shumë dëm, në fakt, është një nga gjërat që më tërhoqi në një vend të errët. E kuptova që arsyeja pse po e bëja këtë ishte se kurrë nuk e lija dhimbjen dhe kurrë nuk mësova të fal.
Dhe kjo është, ne shpesh e shohim faljen si diçka që u japim njerëzve të tjerë pa e kuptuar se është gjithashtu diçka për të cilën kemi nevojë, në mënyrë që të rritemi dhe të ecim përpara. Falja nuk do të thotë që ne jemi duke minimizuar dhimbjen ose padrejtësinë që ata kanë bërë. Thjesht do të thotë që ne jemi të gatshëm të heqim dorë dhe të mos lejojmë që fjalët e tyre të na lëndojnë.
Unë e di që falja nuk është diçka që ndodh brenda natës, por mund ta bësh njëmijë herë nëse duhet. Bëjeni çdo ditë derisa më në fund të bëhet më e lehtë. Mos lejoni që zemërimi dhe dhimbja t’ju konsumojnë, çlirohuni prej tyre.
Merrni një pushim nga pajisjet dixhitale
Kur isha duke bërë një punë shumë stresuese me orar 9-5, mekanizmi im i përballimit pas një dite të gjatë stresuese ishte të zhysja veten në pajisje dixhitale. Sigurisht, lëvizja nëpër Mediat Sociale më tërheq vëmendjen nga dita e keqe që pata por kjo është gjithçka që bën. Thjesht më tërheq vëmendjen, por kurrë nuk më ndihmon që të ndihem më mirë. Ishte vetëm një kanal tjetër për mua ku unë të fshihesha nga dhimbja.
Dhe pasi rashë në depresion, zhytja e vetes në pajisjet dixhitale vetëm po e përkeqësonte gjendjen. Mos më keqkupto, përdorimi i pajisjeve dixhitale nuk është i keq, por nganjëherë të gjithë kemi nevojë për të marrë një pushim prej tyre dhe të dalim jashtë, për të marrë frymë, madje edhe për të bërë diçka që duam. Provoni të bëni një mini-detoks dixhital, shpenzoni një gjysmë dite pa i përdorur ato ose madje vetëm për disa orë dhe në vend të kësaj përdoreni atë kohë për të kaluar një kohë cilësore me veten ose me njerëzit që doni. Dilni jashtë, bëni një shëtitje të shkurtër. Admironi qiellin, nuhasni lulet. Bëni diçka që e doni. Më besoni, ato dy orë bëjnë një ndryshim të madh!
Mos ki frikë të lëshosh veten
Ky ishte një nga gabimet e mia më të mëdha. E urreja të përballesha me atë që ndieja. Nuk doja të qaja. Unë kisha mendimin që e qara ishte një shenjë e dobësisë. Por të qash nuk është shenjë e dobësisë. Ndjeshmëria nuk është dobësi. Për atë që ia vlen, tani e shoh si një shenjë të forcës. Kjo do të thotë që ne jemi mjaft të fortë për të përballuar dhimbjen dhe për ta kaluar atë, në vend që ta injorojmë ose të ikim prej saj. Mos u fshihni nga dhimbja. Mos e mbaj. Nëse ju pëlqen të qani ose të shfryheni, bëjeni. Nuk ka asgjë të keqe. Kështu që kurrë mos kini frikë ta lëshoni veten.
Jini të mirë ose bëni veprime mirësie
Mirësia – një fjalë që e dëgjojmë vazhdimisht, por është ende shumë e nënvlerësuar. Një ditë u zgjova dhe provova pikën më të ulët të jetës sime. Unë godas fundin e gurit. Unë u detyrova të lë punën time, sepse depresioni dhe ankthi im thjesht e bënë shumë të vështirë për të vazhduar.
Unë kisha zero kursime, borxhe dhe asnjë plan rezervë. Po, me pak fjalë, unë kam qenë një rrëmujë. Nuk dija çfarë të bëja. Unë duhej të filloja nga e para por këtë herë ishte më e vështirë, veçanërisht me depresionin tim që e bënte të pamundur edhe ngritjen nga shtrati.
Dhe një nga gjërat që më bëri vërtet një gjurmë ndërsa përjetoja ato ditë, janë veprimet e rastësishme të mirësisë që kam marrë nga njerëzit më të afërt për mua dhe disa madje edhe nga të huaj. Pavarësisht nëse jeni duke ofruar një dorë ndihme ose një shpatull për të qarë dhe madje thjesht duke thënë fjalë inkurajuese për të ngritur shpirtin e dikujt, ato gjëra bëjnë kaq shumë ndryshim.
Duke e ditur që keni ndihmuar të bëni ditën e dikujt, në një farë mënyre gjithashtu ndihmon në rritjen e mirëqenies tuaj të përgjithshme! Dhe mos harroni, se secili prej nesh po kalon betejat e veta, jini gjithmonë të sjellshëm, kurrë nuk e dini se çfarë po kalon ai person. Unë e di që të gjithë kemi mekanizma të ndryshëm të përballimit, kështu që nuk është e thënë se të gjitha këto do të funksionojnë për ju, por mos u ndjeni keq. Identifikoni gjërat që ju japin paqe dhe lumturi të brendshme dhe filloni nga atje. Ti mund ta bësh këtë!
