Karakteristikat kryesore të njerëzve që kanë nevojë për dashuri

Life style

Karakteristikat kryesore të njerëzve që kanë nevojë për dashuri

Më: 2 maj 2021 Në ora: 17:36
Foto ilustrim

Njerëzit në nevojë për dashuri ndoshta nuk morën dashurinë dhe mbështetjen emocionale të nevojshme për fëmijërinë e tyre. Ata pritën, por nuk morën ngrohtësinë e një përqafimi, komoditetin e fjalëve plot dashuri ose thjesht nuk u ndien të dashur nga të dashurit e tyre.

Një person me mungesë afeksioni rritet duke shpresuar që plaga e tyre të shërohet vetë. Ai shpesh fajëson të tjerët për dhimbjen që ndjen, kur vetëm pranimi dhe dashuria për veten do ta shpëtojnë atë. Për njerëzit në nevojë për dashuri kjo ndjenjë kthehet në një nevojë. Megjithëse nuk ka asgjë të keqe në kërkimin e dashurisë me përkushtim, në këtë rast ekziston një shtrembërim që çon në një qëllim të rremë: të kompensojë mungesën e dashurisë së fëmijërisë dhe të zhbëjë dëmin e shkaktuar përmes njerëzve të tjerë.

“Ne i detyrohemi gjithçka dashurisë. Ditët e ekzistencës sonë ndodhin falë dashurisë “. -Dalai Lama Tenzin Gyatso-

Kështu që njerëzit në nevojë për dashuri përfundojnë në krijimin e situatave që në vend që të mbushin zbrazëtinë e tyre, ta rrisin atë dhe ta bëjnë më intensive. Është një gjendje psikologjike komplekse që kërkon ndihmë profesionale. Më poshtë do të rendisim shtatë karakteristikat që përcaktojnë këta njerëz.

Obsesioni me afeksion

Për njerëzit që kanë nevojë për dashuri, afeksioni ka një dimension joproporcional. Ata arrijnë të besojnë se gjithçka tjetër është e parëndësishme. Kur ata marrin dashuri nga dikush, brenda tyre fillon një zjarr. Ata e kanë të vështirë të sjellin dashuri dhe shanset për ta marrë i bëjnë ata të ndihen shumë të shqetësuar. Ata entuziazmohen dhe ndiejnë frikë në të njëjtën kohë. Ata e kthejnë afeksionin në një mani.

Ata përpiqen të kontrollojnë partnerin

Një tipar i zakonshëm i njerëzve në nevojë për dashuri është se kur hasin dashuri, ata bëhen posesivë dhe kontrollues fanatik. Qëllimi i tyre nuk është të kontrollojnë jetën e personit tjetër, por të shmangin vuajtjet. Ata besojnë se nëse mbajnë gjithmonë një vështrim mbi të dashurin e tyre, ata nuk do t’i humbin. Frika për t’u braktisur ose tradhtuar si rezultat i plagëve të tyre të së kaluarës, i çon ata drejt një dëshire për kontroll. Kjo padyshim nxit krejt të kundërtën e qëllimit të tyre dhe mund të çojë në fajde ose prishje të marrëdhënies.

Ata janë kërkues

Njerëzit që nuk kanë marrë dashuri të vërtetë e kanë të vështirë të besojnë se dikush tjetër mund të tregojë dashuri. Për këtë arsye, ata kërkojnë shfaqje të vazhdueshme të dashurisë. Kjo i bën ata të jenë shumë kërkues me partnerin e tyre ose me ata me të cilët mbajnë një lidhje emocionale. Kjo rezulton në gjykime dhe akuza të vazhdueshme. “Kisha nevojë, por ti nuk ishe atje”. “Unë doja që ajo të ishte e veçantë dhe ti jo.” Ata e konsiderojnë dashurinë si një ndjenjë absolute dhe të pakushtëzuar në nivele ekstreme, diçka që as nëna nuk është në gjendje ta shfaqë.

Ata luten për afeksion

Njerëzit në nevojë për dashuri janë shumë kërkues, por në të njëjtën kohë shumë të lejueshëm. Ata dinë të durojnë më shumë se normalisht. Për ta gjithçka është më mirë sesa të humbasin të dashurin e tyre dhe për shkak të kësaj ata shkelin veten. Nëse vërejnë shenja që tregojnë se personi tjetër po distancohet, ata bëjnë gjithçka për të mos e humbur atë. Ata janë të bindur se vlejnë shumë pak dhe se personi tjetër i jep kuptim jetës së tyre. Kjo është arsyeja pse ata mund të tolerojnë abuzimin nëse është e nevojshme.

Ata sakrifikojnë veten e tyre me tepri

Ata që nuk kanë marrë mjaftueshëm dashuri i atribuojnë dashurisë një shkallë të caktuar drame dhe vuajtjeje. Ata janë aq mirënjohës saqë gjejnë çdo mundësi për të bërë sakrifica për personin që i tregon dashuri. Ndonjëherë dashuria përfshin sakrificë, kjo është e vërtetë. Sidoqoftë, këta njerëz mund të shkojnë në ekstremin e kundërt. Dhe kur themi ekstrem i referohemi faktit se partneri bëhet personi i vetëm që ka të drejta dhe privilegje. Ashtu sikur detyra e tij e vetme të jetë që të marr dhe të mos jap.

Ata nuk i besojnë partnerit të tyre

Pavarësisht përpjekjeve, ata që kanë vuajtur nga mungesa e dashurisë, nuk mund t’i besojnë partnerit të tyre. Ata janë gjithmonë të rrethuar nga dyshimet në lidhje me marrëdhëniet e dashurisë. Ata nuk presin të marrin dashuri, por të braktisen ose lëndohen. Mungesa e besimit është aq e fortë saqë dikush arrin të shohë të keqen tek e mira dhe anasjelltas. Ata insistojnë në gjetjen e një qëllimi tjetër, axhendat e fshehura ose provat e konspiracionit. Kjo nevojë brutale për të mos u lënduar është pjesë e personalitetit të tyre.

Ata tolerojnë të patolerueshmen

Kur flasim për të patolerueshmen, kuptojmë keqtrajtimin ose çdo formë abuzimi. Fatkeqësisht, cikli vicioz i mungesës së dashurisë bën që shumë njerëz të pranojnë sjellje të dhunshme nga partneri i tyre. Ata nuk arrijnë të përcaktojnë vijën midis një mosmarrëveshjeje ose konflikti dhe një situate abuzive. Ndonjëherë partneri nxehet nga një gjë e vogël, por ata nuk janë në gjendje të pranojnë se kjo përbën një kërcënim serioz për integritetin e tyre fizik ose psikologjik.

Të gjitha këto sjellje janë pjesë e një situate paradoksale. Njerëzit në nevojë për dashuri duhet ta gjejnë këtë dashuri për të mbushur zbrazëtinë që jeton në to. Sidoqoftë, mungesa e dashurisë për veten i bën ata të bien në kthetrat e mungesës së dashurisë. Në këto raste është e domosdoshme ndërhyrja e një profesionisti.

commentFirst article
Sot mund të lexoni Shfletoni kopertinat