Lisin shekullor e rrihnin erërat e forta sikurse dëshirojnë një përballje më të thënat dhe të pathënat. Kjo përballje nuk është satanike e as nuk është imagjinatave por është një realitet i thënë aty dikund në një qytet i cili skajshmërisht ka një histori dhe një traditë të madhe. Një qytet i ndarë përgjysmë. Edhe Berlini e kishte përjetuar ndarjen. Një pjesë e saj kishte mbetur në duar të rusëve. Por mençuria gjermane bëri që dalëngadalë të bashkoj pjesët e ndara të saj në një shtet të përbashkët.
Pikërisht në këtë qytet e solli fati që në prag të Pavarësisë së Kosovës ku na nevojitej shumë përkrahja e miqve tanë ndërkombëtarë i kisha bërë një takim Akademik Mark Krasniqit dhe delegacionit të ti në Berlin. Takimi ishte me nivelet më të larta politike se aty na priste Drejtori i Drejtorisë politike të CDU-së. Para takimit filluam edhe përgatitjet. Natyrisht që kishim përgatitur edhe pikat që do ti prezantonim në atë takim. Në mesin e shumë pikave kryesorja ishte përgatitja për njohjen e Pavarësisë së Kosovës,nga ana e Bundestagut dhe Qeverisë Gjermane.
Pjesë e delegacionit ishte edhe historiani jonë i mirëfilltë prof.dr.Jahja Drançolli i cili me argumente shkencore se bashku me akademik Mark Krasniqin mbronin qëndrimin politik dhe shkencor se Kosova historikisht ka qenë dhe është shqiptare prandaj Pavarësia e saj është kompromisi më i madh që po e bëjnë shqiptarët. Pas fillimit të takimit filluan edhe bisedimet dhe paraqitja e kërkesave. Akademik Mark Krasniqi dhe prof.dr.Jahja Drançolli ishin jashtëzakonisht të përgatitur mirë që me argumente politike dhe shkencore të mbrojnë Pavarësinë e Kosovës. Ata paraqitën faktet e pamohuara se Kosova historikisht kishte qenë dhe serish është tokë shqiptare.
Profesor Marku duke dashur që të tregoj për tolerancën dhe harmoninë fetare të shqiptarëve ai në një rast u shpreh: “Në një krahinë në Kosovë që quhej Rugovë jetojnë mbi 15 fshatra shqiptare. Të gjithë janë të besimit islam. Në këtë trevë në të kaluarën e afërt kishte shumë kisha katolike shqiptare. Si shenjë respekti fshatarët e këtyre anëve e kanë ndërtuar një kishë katolike, edhe pse nuk jeton asnjë familje katolike shqiptare në këto fshatra.“
Gjermani si politikan i rryer që ishte e bëri një pyetje shumë interesante që na la të gjithëve me gojë hapur, pasi që nuk e prisnim atë pyetje “E kush do të lutet në atë kishë zotëri Krasniqi pasi të gjithë fshatarët e atyre anëve e paskan përqafuar islamizmin?!“. Profesori mbeti i befasuar por edhe u nzu shumë ngushtë, u përgjigjë në mënyre shumë të vrullshme duke i thënë: “Aty luten Arushat e Bardha!“ Ndërhyra dhe i thashë përkthyeses se mos ta përkthej këtë pjesë për arushat e bardha.
Ai takim pati jehonë në qarqet politike gjermane dhe siç u dëshmua edhe më vonë Gjermania ishte një nder shtetet e para e cila e pranoj Pavarësinë e Kosovës.
Tash akademik Mark Krasniqi nuk është më në jetë. Ai shkoi se bashku me porosinë për bashkimin e shqiptarëve në një shtet të përbashkët. Nuk e di se a jetojnë ende arushat e bardha në malet e Rugovës apo këto arusha janë trazuar nga malet e bukura dhe krojet e atyre maleve që politika e Kosovës i dhuroj Malit te Zi. Atëherë por edhe sot patëm lobuar që Kosova të njihet në kufijtë e saj shtetëror.
E them shtetëror sepse kufijtë historik i kemi shumë më të thellë. Tash edhe PSHDK nuk është ajo PSHDK e kohës së akademik Mark Krasniqit. Ka disa mandate që nuk është e përfaqësuar në Parlamentin e Kosovës sepse e quan capin të kasapi siç thoshte kryetari i saj historik Akademik Mark Krasniqi.
Uroj që arushat e bardha në malet e Rugovës mos të nervozohen nga padrejtësitë që iu kanë bërë duke i ndarë me njëra - tjetrën në malet shekullore që kishin jetuar të bashkuar.
Kurse porosia e Akademik Mark Krasniqit për bashkim kombëtarë duhet të realizohet se ajo është një porosi e shumë rilindësve shqiptarë dhe idealisteve atdhetarë që vdiqën dhe mbetën me sy hapur me mallin për të shikuar tokat shqiptare të bashkuara.
