Më në fund fitoi Bashkimi me Shqipërinë. Vetëvendosja, partia e drejtuar nga Albin Kurti, që ka në program Bashkimin e Kosovës me Shqipërinë, fitoi zgjedhjet e parakohshme në Kosovë; zgjedhje këto, të zhvilluara qetësisht dhe të pranuara lehtësisht nga “humbësit”. Besimi në idetë e tyre, durimi dhe sakrifica e vazhdueshme e anëtarëve dhe simpatizantëve të kësaj partie, me në fund, u shpërblyen nga zgjedhësit kosovar.
Kjo fitore do të ketë ndikim dhe në Shqipëri, sepse lideri dhe përfaqësues të tjerë të partisë Vetëvendosja kanë qenë vazhdimisht prezent në Shqipëri dhe mjaft të ndjeshëm ndaj problemeve të Shqipërisë, duke i konsideruar ato mjaft të ngjashme, për mos të thënë të përbashkëta, pikërisht siç janë mbartësit e tyre shqiptarët dhe kosovarët. Në të ardhmen bashkëpunimi i Kosovës me Shqipërinë do të jetë me i madh dhe në horizont Bashkimi i tyre duket me i afërt. Jo se do të jetë e lehtë për tu realizuar, por as pavarësia e Kosovës s’ishte e lehtë, por u realizua, natyrisht me sakrifica të mëdha të tyre dhe me ndihmën e NATO-s. Për t’u arritur ky qëllim, duhet të përballohen probleme të shumta, sidomos brenda për brenda për të vijuar me kompleksitetin e rajonit e më gjerë. Kështu, vetëvendosjes do t’i duhet më shumë diplomaci se vendosmëri. Kur bëhet fjalë për çështje të mëdha, është i detyruar kalimi nga vetëvendosje në bashkëvendosje.
Është mirë që çështja e Bashkimit të Shqipërisë me Kosovën të çlirohet më në fund nga retorika nacionaliste, për t’u fokusuar tek ekonomia dhe tek mënyra për të kaluar keqfunksionimin e institucioneve të të dy vendeve të vuajtura; të parët nga vetvetja (së paku prej 75 vitesh) dhe të dytët, përjashto kohët e fundit, historikisht nga pushtuesit. Në kohët e sotme në tryezat ndërkombëtare argumentimi në terma ekonomike bën më shumë vend se nacionalizmi i tepruar. Në planin ekonomik, kur ekonomitë e dy shteteve Bashkohen, pa dyshim se do të ketë prosperitet. Në planin politik bashkimi në një i institucioneve kryesore të Shqipërisë dhe Kosovës do rriste besimin e munguar dhe shpresat për t’i bërë sa më funksional. Kancelaritë evropiane (në rast se nuk e kanë kuptuar) do të kuptojnë shumë shpejt se është më mirë dhe për ta të merren me sa më pak shqiptar e të dëgjojnë më pak të njëjtin theks shqiptar të anglishtes në tryezat e tyre (faktikisht fjalë kemi shumë e vepra krejt pak). Në fund të fundit ato do të përqendrojnë forcat në institucione të përbashkëta të një shteti federal të vetëm, kryesisht të drejtësisë, gjë të cilën aktualisht e bëjnë në mënyrë të dyfishtë.
