Diktatura e burokracisë

Opinione

Diktatura e burokracisë

Nga: Ali Hertica Më: 24 shtator 2020 Në ora: 08:55
Ali Hertica

Të gjithë janë të vetëdijshëm për krizën ekonomike dhe të gjithë jemi duke kërkuar një zgjidhje. Politika politike funksionon kryesisht në shkurtimet. Kjo qasje e njëanshme është joproduktive sepse kufizon shumë kreativitetin dhe përgjegjësinë e vetë njerëzve. Një faktor tjetër i krizës shkatërruese po aq i madh shpesh neglizhohet. Kjo është fuqia e burokracisë, e cila shpesh shpaloset si diktaturë, duke kapur çdo kontribut demokratik në sythe.

Aparati qeveritar ka një rëndësi të madhe, por gjithashtu ka një të keqe shkatërruese: diktaturën anonime të pushtetit. Politika e qeverisë përcaktohet në vendime dhe rregullore që zakonisht ofrojnë pak hapësirë për pjesëmarrje. Disa kabinete janë përpjekur të përmbajnë përhapjen e aparatit qeveritar me rregulloret e tij, por pa rezultat. Fuqia anonime e atyre që janë në pushtet tashmë ka zënë rrënjë shumë thellë në procedurat e vendosura. Nën maskën e një sundimi të ligjit, një burokraci është shpalosur, pa dijeni për fuqinë e saj mbytëse mbi lirinë, krijimtarinë dhe përgjegjësinë e qytetarëve. Burokracia, në zbatimin e saj të prerë, është duke mbytur mirëqenien e njeriut, duke mbytur kujdesin, duke mbytur për arsimin, duke mbytur sipërmarrjen dhe duke mbytur pothuajse të gjithë ndërtimin dhe inovacionin.

Gjykata e Auditimit vëren se kontrolli i rreptë i zbatimit të rregulloreve nënkupton një ngarkesë të konsiderueshme administrative për programet që nuk përmirësojnë arsimin. Sanksionet janë joproporcionale dhe, sipas Gjykatës së Auditimit, ka shumë probleme me mënyrën e mbikëqyrjes. Ka pak vend për frymëzimin, fleksibilitetin dhe ekspertizën e vetë stafit mësimdhënës për të edukuar rininë. E njëjta gjë vlen edhe në kujdesin shëndetësor, ku detyrat administrative kërkojnë aq shumë kohë saqë i mbetet pak kohë për detyrën kryesore të kujdesit shëndetësor, që është shërimi i njerëzve. Në strehim, rregulloret e dëbimit pas tre muajve të detyrimeve të prapambetura zbatohen rrënjësisht, pa marrë parasysh të drejtën e çdo personi për strehim.

Burokracia shpesh nuk lë hapësirë për diskutim, sepse është një rregullore që thjesht duhet t'i përmbahemi. Qeveria merr vendime për hir të interesit publik dhe i regjistron ato në udhëzime. Marrëveshjet bëhen udhëzime për t'u ndjekur. Këto udhëzime me qëllim të mirë theksohen në mënyrë të tillë që ato të bëhen qëllim në vetvete me efekt të kundërt. Njerëzit janë atje për ligjin dhe ligji nuk është atje për njerëzit.

Njerëzit dixhitalizohen si pjesë e legjislacionit dhe mekanizohen si pjesë makinerike e administratës. Si ligjvënës, shteti ka për detyrë të rregullojë gjithçka siç është kujdesi shëndetësor, arsimi, strehimi, të ardhurat dhe pensionet, por shpesh pa ekspertizën e nevojshme profesionale. Ka pak hapësirë për kreativitetin dhe përgjegjësinë e vetë qytetarëve. Në këtë proces, demokracia bëhet një luftë për pushtet dhe përfundon në anarki, siç thekson Platoni. Shpëtimi mund të vijë përmes politikave të udhëhequra nga një hapje shpirtërore për kuptimin.

commentFirst article
Sot mund të lexoni Shfletoni kopertinat