Jeta ime pa të djeshmën

Opinione

Jeta ime pa të djeshmën

Nga: Gjon NEÇAJ Më: 7 janar 2021 Në ora: 12:50
Gjon Neçaj

Në Ballkan, pushteti shpesh shihet si një komandë, një dëshirë patologjike për dominim dhe dominim mbi të tjerët. M’u kujtuan fjalët e Gene Sharp. Ai ka thënë se diktatorët nuk janë në ndonjë biznes që i lejonte zgjedhjet t’i largojnë nga fronet e tyre.

Psikologët shpjegojnë se, shpesh, vullneti ynë i mirë dhe besimi në mirësinë njerëzore mund të na dënojnë me manipulim. Në një shoqëri të shëndetshme, besimi i ndërsjellë është një gurë themeli i forcës së një komuniteti, përmes respektimit të rregullave të përgjithshme morale të mbështetjes së këtij komuniteti. Por ndonjëherë kjo na bën të pambrojtur ndaj atyre që nuk luajnë me të njëjtat rregulla si ne.

Nuk kam fjalë të tjera përveç të them që disa vjet më parë kemi jetuar në një sistem, të cilin mund ta quajmë demokraci, bashkimin e fjalëve demokraci dhe diktaturë. Të luash njerëzit me rregulla demokratike që çojnë në rezultate diktatoriale.

Popullit duket se iu është ofruar liri, jo tirani, por përmes kësaj, për ta quajtur atë një  dialog të miqve  parti-njerëz, qëllimi në fund të dialogut është të pranojë idenë për të qenë nën udhëheqjen e një tirani.

Zakonisht, shumë zyrtarë ballkanas veshin një lloj kostumi atëror. Ata ndihen si baballarë të njerëzve. Pavarësisht nga fakti që këta baballarë punojnë pas shpinës së djemve dhe vajzave të tyre, duke u përpjekur me çdo kusht të fronohen në vendin e duhur për ta. Fatkeqësisht, ky fenomen, aq sa tingëllon si një fragment nga një histori e largët, është ende i pranishëm në Shqipëri.

Nëse diktaturat komuniste do të konsideroheshin ndër më brutalet në botë, çfarë mund të thuhet për  diktaturën demokratike  që për momentin, për fat të keq, ka mbuluar disa vende në gadishullin tonë?!

Dhe ashtu si asgjë nuk ndodh pa ndonjë arsye, kështu njerëzit largohen nga vendi pikërisht për shkak të një demokrature që refuzon të largohet. Pikërisht sepse në këtë sistem ju mund të zgjidhni ,ose të jeni mik i qeverisë, që disa e barazojnë me skllavërinë, ose të jeni kundër, që është e barabartë me një armik. Ose, së treti, të jesh emigrant.

Demokratura, si të gjitha diktaturat, është e pamëshirshme, por si ato, ajo ka ndezur revolucione dhe, ashtu si ato, përfundon me turp në tualetet historike të historisë së tmerrshme botërore.

Edhe pse shumë njerëz kanë hequr dorë lehtësisht nga të drejtat dhe liritë e tyre për shkak të ndjenjës imagjinare të stabilitetit dhe mbrojtjes, për fat të mirë, mobilizimi, njohuria, entuziazmi i përbashkët për ndryshimin kanë qenë dhe mbeten tipari dhe angazhimi ynë.

Për të dëbuar demokraturën nga skena, është e nevojshme të kemi njerëz të tillë që kujdesen për lirinë dhe marrin përgjegjësi për të. Do të ketë gjithnjë e më shumë dhe besoj se do të jenë në një numër të madh. Sepse të gjithë meritojmë të jetojmë në një demokraci të shëndetshme dhe të harrojmë fuqinë shkatërruese të demokraturës.

Nëse e mendojmë, termat e përdorur për të përcaktuar ose përshkruar autoritetet mund të ndryshojnë. Por nuk është e mundur të gjesh një që përshkruan të gjithë. Sidomos jo në vendet e Ballkanit, ku presionet, shantazhet, qëllimet agresive, sjelljet në dukje liberale dhe megjithatë cinike janë matrica e zakonshme e sjelljes.

Psikologët shpjegojnë se, shpesh, vullneti ynë i mirë dhe besimi në mirësinë njerëzore mund të na dënojnë me manipulim. Në një shoqëri të shëndetshme, besimi i ndërsjellë është një gur themeli i forcës së një komuniteti, përmes respektimit të rregullave të përgjithshme morale të mbështetjes së këtij komuniteti. Por ndonjëherë kjo na bën të pambrojtur ndaj atyre që nuk luajnë me të njëjtat rregulla si ne.

Nuk kam fjalë të tjera përveç të them që disa vjet më parë kemi jetuar në një sistem, të cilin mund ta quajmë demokraci, bashkimin e fjalëve demokraci dhe diktaturë. Të luash njerëzit me rregulla demokratike që çojnë në rezultate diktatoriale.

Popullit duket se iu është ofruar liri, jo tirani, por përmes kësaj, për ta quajtur atë një  dialog të miqve  parti-njerëz, qëllimi në fund të dialogut është të pranojë idenë për të qenë nën udhëheqjen e një tirani.

Demokratura, si të gjitha diktaturat, është e pamëshirshme, por si ato, ajo ka ndezur revolucione dhe, ashtu si ato, përfundon me turp në tualetet historike të historisë së tmerrshme botërore.

Ka rreth  tre dekada qe populli i shumëvuajtur shqiptar dëgjon sloganin e perhershëm '' drejt Europës,drejt Europës !''.Po ne në zemër te Europës jemi,ku duhet te shkojme ?! A mos vallë duhet lëvizur graviteti i tokës për të ''hyrë'' në këtë Europë,ndonëse pjesë e saj jemi? Ne  kontinent jetojmë historisht o njerëz ! Për ta kuptuar më mirë mesazhin e mësipërm,po sjellim një episod te para nëntëdhjetës.E pyetën një udheheqës të lartë të shtetit per Traktatin e Varshavës : Pse dolëm prej tij ? Ne nuk ishim kurrë pjese e tij,tha ai.As ne Europë,ne kurrë s'paskemi qënë pjesë e saj...Zot na ruaj nga marrezitë,se kurrë nuk kemi ditur c'ka po bëjmë as kurrrë s'po dimë si të bëjmë.

commentFirst article
Sot mund të lexoni Shfletoni kopertinat