Po kalojnë ditët, po kalojnë muajt, por lotët e mi akoma nuk janë larguar.
Më ka marrë malli o babi të të përqafojë. Më ka marrë malli për zërin tënd ta dëgjoj. Më mungon shumë, por askujt nuk i tregojë këto fjalë.
Unë me lot i kujtojë dhuratat tua dhe me të cilat më le mjaftë kujtime.
Por dhurata më e bukur ishte kur dëgjoja zërin tënd kur ti flisje.
Të përkujtojnë me mall: djemtë, vajza dhe bashkëshortja.