Kosova, përveç tjerash, kësaj radhe u turpërua edhe nga niveli katërcipërisht i ultë i nivelit arsimor.
Në tëstin e organizatës Pisa, Kosova, doli të jetë e treta, numëruar nga fundi.
Në një shoqëri të shëndosh kjo do të duhej të ishte skandalë, ndoshta skandali me i madh i dekadës, se jo më i vitit.
Po bëhet fjalë për analfabetizmin e një gjenerate e cila presupozohet që ardhmëria e vendit të jetë në dorë të tyre.
Sociologia Sibel Halimi, për “Bota sot”, ka thënë se rezultatet e testimit ndërkombëtar të arritjeve të nxënësve, PISA në lexim, matematikë dhe shkencë janë rezultat i faktorëve të ndryshëm që shtrojnë nevojën emergjente të një hulumtimi më të thellë në identifikimin e shkaqeve.
“Në dekadat e fundit, arsimi në Kosovë është sfiduar nga kontekste të ndryshme shoqërore dhe politike, si rezultat i saj, Kosova në asnjë mandat qeverisës nuk ka arritur të prioritizoj arsimin, sidomos në krijimin e standardeve ndërkombëtare të mësimdhënies. Për shkak të kontekstit historik të zhvillimit, Kosova trashëgon qasjen e vjetër të mësimdhënies me probleme të theksuara në kurikulë dhe tekste shkollore. Përmbajtja e teksteve shkollore në të shumtën e rasteve nuk përputhen me aftësitë kognitive të nxënësve, si rrjedhojë, nxënësve iu imponohet të zhvillojnë të mësuarit mekanik. Poashtu, tekstet shkollore vazhdojnë të jenë burim i paverifikuar shkencor me stereotipe të theksuara gjinore në ilustrime dhe narracion”, tha ajo.
Halimi, theksoi se shkolla, për nxënësit nuk është burim motivimi dhe nuk u zhvillohet mendimi kritik e kërshëria në zgjerimin e njohurive të tyre. Prandaj shkolla shndërrohet në një vend monoton dhe jo kreativ për këtë grup moshë. Mësimdhënësit vazhdojnë ta praktikojnë qasjen vertikale të komunikimit më nxënësit, autoriteti i mësimdhënësit është mbizotërues në mbarëvajtjen e orës dhe si rezultat, nxënësve iu krijohet ndjenja e kontrollimit dhe disiplinimit.
“Derisa, në kontekstin e funksionimit të sistemit arsimor, Kosova lëngon nga politizimi dhe nepotizimi në rekrutimin e profesionistëve në pozitat vendimmarrëse duke filluar nga Ministria e Arsimit, Shkencës dhe Teknologjisë, Drejtoritë e Arsimit në nivel komunal, drejtorët e shkollave dhe mësimdhënësve. Këto hallka të menaxhimi të tillë, ka bërë që përgjegjësia dhe llogaridhënia të jetë e nivelit më të ulët të mundshëm”, tha ajo.
Arsimi, duke qenë agjensë e dytë e rëndësishme e socializimit të fëmijëve, në shoqëri do të duhet të ishte edhe dinamika kryesore e zhvillimit, deklaroi Halimi.
“Derisa tek ne, shkolla me të gjitha dimensionet e saj, nuk ka arritur të krijoj dhe kultivoj vlerat e shoqërisë së hapur dhe si rezultat në Kosovë arsimi dhe shoqëria në përgjithësi bashkëjetojnë në një harmoni të plotë me njëra tjetrën”, përfundoi ajo.
