Sipas studiuesve, ka kohë që dihet se kujtimet që menduam se i kishim lënë pas mund të shfaqen në kohë të papërshtatshme duke shkaktuar atë që njihet si shërim spontan.
Ajo që nuk dihet është se pse ndodh kjo.
Hulumtimi i ri përpiqet të qartësojë mekanizmat që mbështesin këtë proces.
Rezulton se qelizat e trurit që shtypin kujtimet kanë të bëjnë me ”fshehjen” e frikës në hippocampus, diçka që e befasoi ekipin e shkencëtarëve, sepse tradicionalisht një pjesë tjetër e trurit, amigdala, shoqërohet me frikë.
Hippocampus, përgjegjës për shumë aspekte të kujtesës dhe navigacionit hapësinor, duket se luan një rol të rëndësishëm në kontekstualizimin e frikës, për shembull duke lidhur kujtimet e frikshme në vendin ku ndodhën.
Zbulimi mund të ndihmojë në shpjegimin se pse një nga mënyrat kryesore për trajtimin e çrregullimeve të bazuara në frikë, terapia e ekspozimit, ndonjëherë ndalon së funksionuari.
“Zhdukja nuk fshin kujtesën origjinale, por krijon një kujtesë të re që pengon ose konkurron me frikën origjinale’’, shpjegon Michael Drew, autori i studimit.