Truri ynë është një makinë jetese tërheqëse dhe komplekse. Të kuptuarit se si funksionon dhe si mund të ndryshojë, mund të ofrojë njohuri se kush jemi dhe si mund të jetojmë me gjallëri dhe shëndet.
Edhe pas shumë vjet kërkimesh, ne ende zbulojmë karakteristika dhe funksione të reja të trurit çdo ditë. Disa nga këto zbulime kanë ndryshuar shkrimet në mënyrë drastike lidhur me atë që besuar rreth përceptimit të trurit.
Ne mund të fuqizohemi të përdorim informacionin që është në dispozicion tani, ndërsa mbetet e hapur çështja ndaj informaconeve të reja.
Për t’i kuptuar më mire ndarjen e pjesëve të ndryshme të trurit dhe funksionet e tyre unike, duhet ta mendojmë trurin si një shtëpi unike trekatëshe, që ndahet në tri pjesë dhe duket si shtëpi trekëndëshe.
Rajonet e trurit pranojnë informacione direkt nga të hyrat shqisore në kohë reale – sytë, hundën, lëkurën, gojën, veshët, muskujt, organet,por ato gjithashtu mund të modulohen nga memoria dhe qendrat emocionale të tij.
Prandaj, perceptimi ynë për “realitetin” është ndikuar ndjeshëm nga ajo që kemi përjetuar në të kaluarën dhe kjo na lejon që secili të provoj versionet e realitetit gjatë gjithë kohës,shkruan IndeksOnline.
Ky fenomen mund të ndihmojë në shpjegimin pse llogaritë e dëshmitarëve të syve mund të ndryshojnë aq shumë nga personi në person dhe pse miqtë tanë janë më të mirë të na ndihmojnë për të gjetur çelësat tonë kur janë para fytyrës sonë. Korteksi cerebral është i ndarë në katër seksione të ndryshme: Lobi frontal ka një rol në planifikim,marrjen e vendimeve dhe lëvizjen, përfshirë fjalimin. Lobi Parietal, ky është një nga dy dhomat anësore, dhe është përgjegjës për përpunimin somatik ndijor. Lobi i përkohshëm , është një nga dy dhomat anësore, dhe është përgjegjës për përpunimin ndijor auditor (ndjenjën dhe dëgjimin). Lobi okupital më në fund ka dhomën e pasme, që është përgjegjëse për përpunimin e informacionit vizual.
Pjesa e mesme na ndihmon të përdorim kujtesën dhe emocionet në përvojën tonë të realitetit dhe mënyrën se si zgjedhim t’i përgjigjemi realitetit tonë. Ruajtja e kujtimeve, si dhe formimi i zakoneve dhe modeleve, na ndihmon të kryejmë detyra të përsëritura pa shpenzuar energji të konsiderueshme mendore. Konsiderojmë që jemi të lodhur pasi kemi mësuar diçka për herë të parë ,aq më të lodhur do të kishim qenë nëse nuk do të ishim në gjendje të mësojmë dhe ruajmë kujtime.
