Bullizmi është bërë një problem serioz në shkolla ditët e sotme. Është shumë më tepër sesa thjesht një fjalë lënduese; disa fëmijë kërcënohen fizikisht dhe madje u zhvillohen probleme të tjera, si ankthi dhe depresioni, kur ngacmimi bëhet i vazhdueshëm. Në shumë situata, edhe ai që ushtron bullizëm ka nevojë për ndihmë gjithashtu.
A po bullizohet fëmija juaj?
Si sillet një fëmijë i bullizuar dhe si mund ta kuptojë një prind që po i ndodh ky fenomen?
Prindërit duhet të komunikojnë me fëmijën e tyre për atë që po ndodh dhe nëse është e mundur, të gjejnë një fëmijë tjetër që mund të jetë dëshmitar i ngacmimit. Bëni më shumë sesa pyetje të cilat kërkojnë përgjigje të thjeshta po/jo. Pyesni për pjesët më të mira dhe më të këqija të ditës së fëmijës tuaj për të marrë më shumë detaje. Shpesh, fëmijët e tjerë janë në prani të ngacmimeve që ndodhin rreth tyre, ndërsa mësuesit mund të mos jenë plotësisht të vetëdijshëm për ato që thuhen dhe bëhen midis fëmijëve. Kështu që, pyesni fëmijën tuaj nëse një shok klase mund të ketë parë diçka. Mund të dalloni shenja ngacmimi si dëmtime të pashpjegueshme (shenja në trup) ose humbje të sendeve personale, ndryshime në oreks ose qëndrim. Ndërsa fëmijët mund të mos dëshirojnë të humbasin miqtë e tyre ose të njihen si një 'humbës', është e rëndësishme të theksohet nevoja për ndërhyrjen e të rriturve kur ndodh ngacmimi. Fëmijët nuk duhet ta përballojnë vetë këtë fenomen, por duhet të dinë se kanë mbështetjen e të rriturve pranë tyre.
Çfarë mund t’i mësoni fëmijës suaj në lidhje me trajtimin e situatës?
Mësojini të mos reagojnë menjëherë. Sapo ta kuptojnë se ka një problem, duhet të flasin me një të rritur të besuar. Të rriturit duhet të ndalojnë menjëherë situatën dhe të vlerësojnë sigurinë e fëmijëve. Duhet të qëndrojnë të qetë dhe të jenë model pozitiv për zgjidhjen e konflikteve. Nëse përfshihen armë ose lëndime të rënda trupore, mund të ketë nevojë për njoftimin e policisë.
Një teknikë shumë e suksesshme për të mësuar të gjithë fëmijët në lidhje me bullizmin është loja në role. Kjo lojë drejtohet nga një i rritur dhe fëmijët mund të "luajnë" role të ndryshme për të përjetuar në të vërtetë (në një mjedis të sigurt dhe mbështetës) se si është të jesh ngacmues, të ngacmohesh dhe madje të jesh dëshmitar i ngacmimit. Fëmijët mund të gjenerojnë ide të shkëlqyera në këtë lloj mjedisi dhe t'i provojnë ato. Praktika ndihmon. Kur një fëmijë ka praktikuar atë që mund të ndodhë dhe ka përvetësuar disa opsione se si të përgjigjet, ai ose ajo ka shumë të ngjarë ta trajtojë fenomenin pozitivisht dhe saktë kur kjo ndodh në jetën reale.
