Dielli mund të jetë në një kohë shumë të ngarkuar. Sipas parashikimeve të reja, maksimumi tjetër në ciklet e aktivitetit të tij mund të jetë ai nga më të fortët që kemi parë.
Kjo është në kundërshtim të drejtpërdrejtë me parashikimin zyrtar të motit diellor nga NASA dhe NOAA, por nëse rezulton, kjo mund të konfirmojë një teori në lidhje me ciklet e aktivitetit diellor, për të cilin shkencëtarët kanë punuar me vite.
“Shkencëtarët kanë luftuar për të parashikuar si gjatësinë, ashtu edhe forcën e cikleve të njollave diellore sepse nuk kemi një kuptim themelor të mekanizmit që drejton ciklin”, tha fizikani diellor Scott McIntosh i Qendrës Kombëtare të SHBA për Kërkime Atmosferike.
“Nëse parashikimi ynë rezulton i saktë, ne do të kemi dëshmi se korniza jonë për të kuptuar makinerinë e brendshme magnetike të Diellit është në rrugën e duhur”.
Nivelet e aktivitetit të Diellit në të vërtetë janë mjaft të ndryshueshme, dhe ciklet e aktivitetit të tij janë të lidhura me fushën e tij magnetike.
Çdo 11 vjet, polet e Diellit ndërrojnë vendet; jugu bëhet veri dhe veri bëhet jug. Nuk është e qartë se çfarë i drejton këto cikle, por ne e dimë që polet kalojnë kur fusha magnetike është në nivelin më të dobët.
Për shkak se fusha magnetike e Diellit kontrollon aktivitetin e saj – njollat e diellit (rajone të përkohshme të fushave të forta magnetike), shpërthimet diellore dhe nxjerrjet e masës koronare (prodhuar nga linjat e fushës magnetike që këputen dhe rilidhen) – kjo fazë e ciklit manifestohet si një periudhë e aktivitetit shumë minimal dhe quhet minimumi diellor.
Sapo polet të jenë ndërruar, fusha magnetike forcohet dhe aktiviteti diellor rritet në një maksimum diellor përpara se të ulet për ndërprerësin tjetër polar.
Ky është konsideruar prej kohësh cikli i plotë diellor, kur polet kthehen në pozicionet e tyre fillestare. Gjatë rreth 20 viteve apo më shumë, dridhjet e dritës ekstreme ultraviolet të quajtura pika të ndritshme koronale duket se lëvizin nga polet drejt ekuatorit, duke u takuar në mes.
Këto pika të ndritshme, beson McIntosh, janë të lidhura me grupe të fushave magnetike që mbështillen rreth Diellit, duke u përhapur nga polet në ekuator çdo 11 vjet apo më shumë.
Cikli më i gjatë i regjistruar bazuar në kohën midis terminatorëve është Cikli Diellor 4, i cili zgjati mbi 15 vjet.
