U bë më shumë se një vit që kjo urë ka këtë pamje.
Mjetet aty nuk mund të kalojnë. Fëmijët ndjekim mësimet në qytet dhe jo në shkollën e tyre.
Mësuesit nuk shkojnë aty dhe nxënësve u duhet çdo ditë të bëjnë 10 km në këmbë. Fëmijët: Duam një orë e gjysëm rrugë”
Kur mbi këtë shtrat lumi u ndërtua ura, atë kohë banorët festuan një javë rresht. “Kur është bërë ura, fshati ka bërë festë”.
Por nuk kaloi shumë dhe këmbët e saj u rrëzuan. Në kohë dimri këtu asgjë nuk mund të funksionojë.
Edhe rruga drejt banesave është si shteg për kafshët dhe ky i ri mbjell pemë dekorative për të treguar se pas saj jetojnë njerëz.
“E kam mbjellë për rrugën që të ketë hije dhe gjelbërim”.
