Vazhdimisht Rusmajli evidenton se provat e PD janë të pamjaftueshme, se ato prova që janë paraqitur në KAS, nuk janë të gatshme, por duhen kërkuar nga institucionet.
Seancat publike të Komisionit të Ankimimeve dhe Sanksioneve (KAS) kanë fituar interesin e një telenovele të re. E veçanta është se, megjithëse përfundimi dihet, disa personazhe pretendojnë që do dalin nga skenari dhe do e shndërrojnë viktimën në fitimtar.
Kjo i ka rritur shikueshmërinë telenovelës dhe po i bën të famshëm personazhet. Mbi të gjithë spikat Ilirjan Rusmajli, ish-ministri i Drejtësisë në qeverinë Berisha, por i zgjedhur në KAS prej Partisë Socialiste, pasi nuk mundi ta zgjidhte Kryekomisioner. Një jurist shumë i zoti, ish-ministri demokrat, është bërë ferri i avokatëve të Partisë Demokratike, në përpjekjen e dëshpëruar për të marrë përgjigje pozitive nga një komision me shumicën e zgjedhur nga PS.
Vazhdimisht Rusmajli evidenton se provat e PD janë të pamjaftueshme, se ato prova që janë paraqitur në KAS, nuk janë të gatshme, por duhen kërkuar nga institucionet.
Pastaj me heshtje nënkuptuese, që kërkon të thotë se padia është e pabazuar në prova konkrete, Rusmajli e mbyll pyetësorin e tij, që duket se ndikon më shumë te publiku sesa tek anëtarët e tjerë të komisionit, të cilët e kanë paravendosur votën, në bazë të partive që i kanë zgjedhur.
Derisa njëri prej avokatëve të Partisë Demokratike e pyeti: Cila është arsyeja që refuzoni të merrni prova nga SPAK?
Një pyetje e thjeshtë që nuk humbiste dot nëpër nenet e shumta të Kodit Zgjedhor, e detyroi Rusmajlin të harronte linjën ligjore të ligjërimit dhe të sillej si përfaqësues i partisë që e ka zgjedhur. Edhe pse në Berat, demokratët rreshtojnë argumentet sesi u shpërndanë 10 milionë lekë për tërmetin në prag të zgjedhjeve, sesi furgoni i rezervave të shtetit u ndalua nga mbështetësit e PD, sesi në Durrës paratë e tërmetit u dhanë brenda tri javësh, apo sesi në Tiranë, shefja e Belinda Ballukut premtonte legalizime në këmbim të votës, për përfaqësuesin e PS në KQZ, këto nuk ishin prova për shitblerjen e votës.
Pyetja e avokatit Marash Logu, është në fakt thelbi i këtij procesi që duket pa kuptim për shumë njerëz që nuk kanë pse ta dinë përmendësh Kodin Zgjedhor. Ajo lind nga detyrimi i Komisionit Qëndror të Zgjedhjeve “për organizmin dhe administrimin e zgjedhjeve”, siç parashikohet në nenin 12, pika 1 të Kodit Zgjedhor.
“Komisioni Qendror i Zgjedhjeve është institucioni përgjegjës për organizimin dhe administrimin e zgjedhjeve dhe referendumeve, i cili drejton dhe mbikëqyr veprimtarinë e administratës zgjedhore, monitoron veprimtarinë e subjekteve zgjedhore, organeve dhe institucioneve shtetërore dhe të medias në raport me zgjedhjet, si dhe zgjidh në rrugë administrative kërkesat apo ankesat që kanë lidhje me procesin zgjedhor”
Kjo e detyron edhe Komisionin e Ankimimeve dhe Sanksioneve, që po shqyrton ankimimet e opozitës, të jetë pjesë e hetimit. Neni 137, e detyron KQZ, pra edhe KAS, të kërkojë provat, kur një palë ankuese nuk mund t’i marrë vetë ato.
Neni 137
Detyrimi i organeve të tjera për të vënë në dispozicion prova
1. KQZ-ja u kërkon organeve të administratës publike të vënë në dispozicion informacione, dokumente ose çdo provë tjetër që kërkohet ose çmohet e nevojshme për hetimin administrativ.
2. Organet e administratës publike janë të detyruara të vënë në dispozicion provat, sipas pikës 1 të këtij neni, me marrjen e kërkesës së KQZ-së dhe brenda afatit të përcaktuar në të.
3. Në qoftë se organi i administratës publike, pa shkaqe të ligjshme, refuzon plotësimin e kërkesës ose nuk e plotëson atë në afat, KQZ-ja, në përputhje me nenin 172 të këtij Kodi, gjobit ose, sipas rastit, kallëzon për ndjekje penale personat përgjegjës të përcaktuar në nenin 4 të këtij Kodi.
Kaq është e mjaftueshme që Rusmajli të mos e vërë në pozitën e fajtorit palën ankimuese, kur nuk ka provat nga SPAK, nga Gjendja Civile, apo nga gjithë institucionet publike, që nuk kanë detyrimin të japin informacion tek një parti politike.
Kodi Zgjedhor i detyron këto institucione që informacionin t’ia japin KQZ dhe KAS, si organi i përcaktuar nga ligji për të shqyrtuar ankimimet, është i detyruar të bëjë procedurën e mbledhjes së provave që klasifikohen nga insistucionet publike.
Nëse KAS nuk i mbledh këto prova, por refuzon kërkesat e opozitës për mungesë provash, nuk kemi të bëjmë thjesht me një votë politike, nga një organ të zgjedhurish partiakë. Ky është rasti i shkeljes së Kodit Zgjedhor pikërisht nga ata që janë zgjedhur për të mos e lejuar shkeljen nga të tjerët. Ky është rasti që tregon se askush nga shërbëtorët e regjimit nuk i trembet ligjit, as kur shkelja bëhet në sy të publikut.
