Një fragment nga rrëfimi i një nëne që i kishin vrarë burrin, djemtë, vajzën, vëllaun dhe 12 nipërit e saj në luftë, është publikuar në rrjetet sociale.
Nëna Nura Alispahic kujton familjarët e saj të vrarë në gjenocidin e Srebrenicës.
Ja rrëfimi i plotë:
I paketova pak bukë, sheqer dhe kripë për të. “Shko bir, do të takohemi në Tuzla”, po i thoja derisa qaja dhe shikoja atë të largohej. Ditën tjetër isha në Potocari dhe papritur pashë djalin tim ndërmjet mijëra refugjatëve. “Djali im, cfarë bën këtu? Ti do të duhej të ishe në Tuzla”. Ai vrapoj në krahët e mi dhe tha: “Nënë unë nuk të putha ty kur u përshëndetëm, për këtë arsye u ktheva!” Ne kaluam pak kohë bashkë dhe pasta jai shkoj në pyll me të tjerët. Akoma mund ta ndjej frymëmarrjën e tij mbi faqen time. Për vite kam shpresuar ta takoj atë prapë një ditë. Por ai kurrë nuk u kthye…
