Shoqata Sindikale e Teatrit Kombëtar të Kosovës, denon fuqishëm aktin e shëmbjes të godinës së Teatrit Kombëtar të Shqipërisë, nga pushteti sot në Tiranë (ende pa u gdhirë) dhe dhunën e përdorur kundër artistëve e aktivistëve, mbrojtës të këtij monumenti.
Skena të tilla, të rikthejnë në kujtesë ngjarjet e shekullit të kaluar, kur sistemet diktatoriale orvateshin të mbijetonin duke përdorur shfrenueshëm aparatin e dhunës mbi popujt liridashës, të cilat akte janë të papranueshme të ndodhin në shekullin e 21, në një vend që pretendon të aderoj në Bashkimin Evropian, union ky i përbër nga shtetet me demokracitë më të përparuara të botës.
Akti i goditjes dhe zvarritjes në ërresirë i artistëve: Edmond Budina, Neritan Liçaj, Robert Budina, Mehdi Malka etj, të krijon imazhin surreal të skenave të dhunshme në produksionet filmike, ku simulimi i dhunës përdoret për ta vetëdijesu publikun nga pasojat që ajo ka, por përdorimi i sajë si mjet sot mbi artistët dhe tempullin ku ata shpërfaqnin artin e tyre, është jasht ç’do realiteti të pranueshëm njerëzor dhe qytetrues.
Fatkeqësisht e ter kjo dhunë, u përdor për shëmbjen e një vepre shpirtërore dhe historike, një vepre të marrë nën mbrojtje nga organizatat më prestigjioze që merrën më ruajtjën e trashëgimisë kulturore në kontinent, si Europa Nostra.
Paradoksalisht para pak vitësh drejtuesit e pushtetit në Shqipëri, më arsyetimin e rikthimit të kujtesës historike, transferuan disa bunker nga kodrat për rreth në qënder të Tiranës, ndërkohë që në emer të ” ngritjes së modernës ” të njëjtit pushtetarë që sollën reliktet e diktaturës pranë sajë, shbën simbolin e frymimit kulturor dhe historik të artit skenik shqipëtar.
Shëmbja e ndërtesës së Teatrit Kombëtar të Shqipërisë është sulm mbi trashëgimin, kulturën dhe historinë materiale të vendit e ku në mungesë edhe të sajë, shqipëtaret do të vazhdojnë ta pasqyrojnë historinë e tyre nëpermjet burimeve tjeta dytësore.
Sot më shëmbjen e kësaj godine u rrënua një simbol i papërseritshem historik, por u ringrit shpirti liridashës i një vendi, i cili u ushqy pa rreshtur për dy vjet më radhë, nga qëndrestarët e kësaj kauze.
