Studiuesit nga Universiteti Stanford në SH.B.A. kanë identifikuar një lidhje midis ‘shqyrtimit të dytë’ dhe problemeve me kujtesën, përqendrimin dhe vëmendjen.
Shumë prej nesh, mbase shumica prej nesh, janë përpjekur të shikojnë telefonat ose laptopët ndërsa jemi duke parë TV, shkruan “DailyStar”.
Por ndërsa shikoni pjesët e dramës më të fundit të filmit në Wikipedia mund të ndiheni sikur po ju zgjeron mendjen, mund të jetë duke bërë të kundërtën.
Studiuesit në Universitetin e Stanfordit kanë identifikuar një lidhje midis “shqyrtimit të dytë” dhe humbjes së kujtesës. Vullnetarët kishin aktivitetin e tyre të trurit dhe madhësinë e të mësuarit të tyre të matur ndërsa ndërmerrnin detyra të ndryshme të bazuara në ekran dhe teste të kujtesës.
Ata gjithashtu plotësuan pyetësorë për të matur se sa shpesh kënaqen në shqyrtimin e dytë, si dhe identifikuan tipare të tjera psikologjike, siç janë gjatësia e vëmendjes së tyre dhe impulsiviteti.
“Rritjet e fuqisë alfa në pjesën e prapme të kafkës suaj kanë qenë të lidhura me humbje të vëmendjes, endje të mendjes, shpërqendrueshmëri dhe kështu me radhë,” shpjegoi autori kryesor i studimit, Kevin Madore.
Ai theksoi se ndërsa ekipi i tij kishte identifikuar një lidhje midis dështimeve të kujtesës dhe shqyrtimit të dytë, është shumë herët të thuhet se njëri patjetër shkakton tjetrin.
“Ne nuk mund të themi se përfshirja e njëhershme në disa media shkakton vështirësi me vëmendje të qëndrueshme dhe dështime të kujtesës”, tha Dr Madore. “Megjithëse ne gjithnjë e më shumë po mësojmë më shumë për drejtimet e ndërveprimeve”.
Kolegu i tij Anthony Wagner shtoi: “Në jetën tonë, kemi këto periudha në të cilat jemi zhgënjyer sepse nuk jemi në gjendje të sjellim njohuri në mendje, duke shprehur atë që dimë”.
“Për fat të mirë, shkenca tani ka mjete që na lejojnë të shpjegojmë pse një individ, nga momenti në moment, mund të mos arrijë të kujtojë diçka të ruajtur në kujtesën e tij”.
Në planin afatgjatë, thonë Wagner dhe Madore, ky hulumtim mund të përdoret për të krijuar sensorë për sy që matin përqendrimin dhe shpërqendrimin.
“Ne kemi një mundësi tani,” tha Dr Wagner, “për të eksploruar dhe kuptuar se si ndërveprimet midis rrjeteve të trurit që mbështesin vëmendjen, përdorimin e qëllimeve dhe kujtesës lidhen me ndryshimet individuale në kujtesë tek të rriturit e moshuar si të pavarur, ashtu edhe në lidhje me Sëmundjen e Alzheimerit”.
