Kur Banka Qendrore Turke të mblidhet këtë të enjte, nuk do të tërheqë vetëm vëmendjen e brendshme.
Tregjet ndërkombëtare financiare dhe të këmbimit valutor i kanë sytë mbyllur nga vendi, ndërsa presin me padurim konfirmimin se politikëbërësit e politikës monetare dhe fiskale të Turqisë po vijnë me të vërtetë në vete.
Që kur presidenti Rexhep Tajip Erdogan solli përsëri në kabinetin e tij ish-ministrin e financave dhe bankierin e Merrill Lynch, Mehmet Simsek, dhe me bankieren amerikane Hafize Gaye Erkan si kreun e ri të Bankës Qendrore të Turqisë, ka pasur shenja në rritje se Erdogan më në fund ka dhënë dritën jeshile për një kthesë politike
.Për vite me radhë, ekonomia turke ka qenë në krizë të përhershme. Inflacioni masiv prej gati 40%, që nga maji 2023, ka ngrënë fuqinë blerëse të popullit turk. Në disa vende vitin e kaluar, norma e inflacionit u rrit në mbi 80%. Dhe këto janë shifrat e statistikave të qeverisë, të cilat shumë ekspertë i shohin me dyshim.
Në të njëjtën kohë, borxhi kombëtar po rritet: në katër muajt e parë të 2023, deficiti i buxhetit publik shpërtheu me 1870% nga viti në vit, sipas llogaritjeve të ekonomistit turk Tahsin Bakirtas.
Familjet private janë gjithashtu shumë të borxhit në një normë prej rreth 180% të prodhimit të brendshëm bruto të Turqisë.
Sot, monedha kombëtare është thjesht një hije e vetvetes së saj të mëparshme. Ndërsa një lira kushtonte pak më pak se €0.60 në fillim të 2008, kursi aktual i këmbimit prej €0.04 është më pak se gjysmë cent euro. Dhe për shkak të rënies dramatike të monedhës, kostoja e importit të lëndëve të para dhe mallrave vazhdon të rritet.
Në vend që të përdorë rritjen e normave të interesit për të frenuar inflacionin, siç bëjnë bankat qendrore anembanë globit, Erdogan, i cili e përshkruan veten si një “armik të normave të interesit”, ka përdorur presion politik mbi bankierët qendrorë për të mbajtur normat e interesit të ulëta për vite me radhë, duke shkatërruar financat e shtetit.
