Vuk Drashkoviq ish-ministër i jashtëm po thotë se të rinjtë serbë në kafenenë “Panda” në Pejë, u vranë nga serbët, më saktësisht sipas tij shteti terrorist i Serbisë. “Skuadra e vdekjes së Gestapos së saj, Udba e saj”.
Është hera e parë që Drashkoviq ka zbuluar se nën kërcënimin e ndalimit nga policia, më 18 dhjetor 2019 është thirrur në “zyrën e hetimit për t’u marrë në pyetje për krimin e terrorizmit”.
Rasti kishte të bënte me krimin që u bë në “Panda” të Pejës.
“Unë shkova atje. Zbutja u regjistrua si zëri ashtu edhe kamera. Prokurori tha se prokuroria e shtetit është duke zhvilluar hetime ndaj siç thanë ata terroristëve të UÇK-së, për shkak të krimit në kafenenë Panda”, vijon tregimin ai.
“Ai hapi një dosje me fotokopje të deklaratave dhe teksteve të mia për krimin Panda. Ai më pyeti nga e dija se Sllobodan Millosheviqi urdhëroi pushkatimin e studentëve serbë, se kreu i Udba-s, Radomir Markoviç, zgjodhi JSO-në e Legija-s për të kryer krimin, se skuadra e vdekjes vrau shumë shqiptarë besnikë të Serbisë në mbarë Kosovën dhe se këta Likuidimet u kryen me qëllim që t’u atribuohen guerilëve shqiptarë dhe në Serbi të ndezën pasionet e urrejtjes, hakmarrjes së verbër dhe histerisë së luftës?”
Rrëfimin e plote të tij mund ta lexoni më poshtë:
Ishte e hënë, 14 dhjetor 1998, pak minuta para mesnate. Rrugët e qytetit të Pejës në Metohi u patrulluan nga ushtarët e RFJ-së së atëhershme (Serbia dhe Mali i Zi), forcat policore dhe parapolicore të Serbisë dhe çekiçët e JSO-së së kolonel Udba Milorad Ulemek, i njohur si Legjioni. Terroristët e maskuar hyjnë në kafenenë e studentëve Panda, pranë shkollës së mesme Sveti Sava. Huh! – vrumbulluan dhe qëlluan, pastaj dolën me vrap në rrugë. Askush nga ushtria apo policia nuk i ndaloi. Sirenat hummer të JSO po qanin…
Pranë tavolinave ku ishin ulur në kafene, gjashtë studentë serbë shtriheshin të vdekur dhe dy të plagosur…
“Udba dhe TV-Serbia njoftojnë se vrasësit janë terroristë shqiptarë!”
Së shpejti pasuan bombardimet e NATO-s ndaj Serbisë, për të ndalur fatkeqësinë humanitare të shqiptarëve. Afro 800,000 shqiptarë u dëbuan në Shqipëri, Maqedoni dhe Mal të Zi, mijëra prej tyre u vranë dhe mijëra të varfër dhe fëmijë duarzbathur u hodhën në lumenj dhe liqene anembanë Serbisë, në varre sekrete në terrenet e stërvitjes së policisë në Beograd. Millosheviqi e humbi luftën me aleancën e NATO-s. Ai nënshkroi kapitullimin dhe me Rezolutën 1244 të Këshillit të Sigurimit të OKB-së, Serbia, si shtet bandit, u dëbua nga Kosova dhe Hitleri i saj vdiq në paraburgim në Hagë.
Edhe më vonë, kur Millosheviqi ra, në “Serbinë demokratike”, askush nuk e hetoi vrasjen e studentëve serbë në Panda. Dhe për qeverinë e re vrasësit ishin “terroristë të panjohur shqiptarë”.
Më kot prindërit e nxënësve serbë të pushkatuar në Beograd kërkuan që ata “terroristë të panjohur shqiptarë” të gjenden dhe të ndëshkohen. Askush nuk donte t’i merrte ato.
Në kryeqytetin e “Serbisë demokratike”, nga ekranet televizive dhe faqet e reklamave të gazetave, ujku rrënqethës, marka tregtare e JSO-së, skuadrës së vdekjes së Udbasë, e cila u festua si “çlirimtari i Serbisë më 5 tetor 2000”. , kur u përmbys Sllobodan Millosheviqi, u rënkonte atyre njerëzve të dëshpëruar. Dhe qeveria e re, çdo 14 dhjetor, përkujtonte masakrën në Panda si krim të kryer nga terroristët shqiptarë.
***
Papritur, pesëmbëdhjetë vjet pas pushkatimit të nxënësve serbë në Panda, më 28 dhjetor 2013, Aleksandar Vuçiq, asokohe zëvendëskryeministër i qeverisë serbe dhe koordinator i shërbimeve të sigurisë, në një fjalim televiziv për publikun njoftoi se masakra në Panda nuk është kryer as nga shqiptarët, as nga shërbimet e huaja dhe se Serbia do të tronditet kur të mësojë të vërtetën! Edhe si kryeministër edhe si president i Serbisë, ai do të përsërisë pretendimin e tij, por emrat e terroristëve dhe atyre që urdhëruan të pushkatoheshin nxënësit serbë ishin ende të errët dhe prindërit e të vrarëve kot iu lutën kreut të shtetit që të marrin ato. As i mori dhe as nuk zbuloi të vërtetën tronditëse dhe të tmerrshme për krimin. Pse? Për dhjetë vjet nuk ka pasur përgjigje për këtë pyetje.
Ndoshta kam marrë përgjigje nga prokurori i shtetit.
***
Nën kërcënimin e ndalimit nga policia, më 18 dhjetor 2019 më thirrën të vij në “zyrën e hetimit për t’u marrë në pyetje për krimin e terrorizmit”!
Une shkova atje. Zbutja u regjistrua si zëri ashtu edhe kamera.
Prokurori tha se prokuroria e shtetit është duke zhvilluar hetime ndaj terroristëve të panjohur të UÇK-së terroriste shqiptare, për shkak të krimit në kafenenë Panda!
Ai hapi një dosje me fotokopje të deklaratave dhe teksteve të mia për krimin Panda. Ai më pyeti nga e dija se Sllobodan Millosheviqi urdhëroi pushkatimin e studentëve serbë, se kreu i Udba-s, Radomir Markoviç, zgjodhi JSO-në e Legija-s për të kryer krimin, se skuadra e vdekjes vrau shumë shqiptarë besnikë të Serbisë në mbarë Kosovën dhe se këta Likuidimet u kryen me qëllim që t’u atribuohen guerilëve shqiptarë dhe në Serbi të ndezën pasionet e urrejtjes, hakmarrjes së verbër dhe histerisë së luftës?
A është Aleksandar Vuçiq një nga burimet e mia? – pyeti prokurori. Çfarë më tha për Panda? A po më tregonte ndonjë provë dhe cilat?
Pse po takohem me prindërit e nxënësve të pushkatuar? Çfarë më thanë ata dhe çfarë u thashë atyre? A i njoha me atë që mësova nga Aleksandar Vuçiq? Pse këta njerëz kërkojnë që t’i marrë Vuçiq?
Morbide dhe e frikshme! Si armik i shtetit më gjurmoi mua dhe prindërit e studentëve serbë të pushkatuar dhe vetë kreun e shtetit, një prokuror që nuk e fshehu se përfaqëson dhe mbron terrorizmin e Serbisë së Millosheviqit, skuadrat e saj banditësh, oktapodi i KGB-së dhe Udba-s, i pafuqishëm dhe i pandëshkuar, por i torturuar çmendurisht, cunami i putinofilisë.
Ai “shtet i thellë” i Udbës u mavijos pak dhe kalimisht nga veprimi i Saberit. Vetëm Radomir Markoviq, Legija dhe disa terroristë të tjerë u dënuan për vrasjen e katërfishtë në autostradën Ibarska, për hedhjen e Ivan Stamboliqit në një gaforre me gëlqere të gjallë dhe për vrasjen e Zoran Gjinxhiqit. Udba, ajo degë fanatike e KGB-së, u shërua shpejt. Shkalla është thyer dhe hetimet për dhjetëra, qindra, mijëra krime Udba janë të ndaluara.
Prokurorët e Udba-së kanë gjetur një emër për terroristët udbash që mbrojnë: autorë N.N. Autorë të panjohur. Ata terroristë të “panjohur” qëlluan studentët serbë në Panda, ministrin e Ushtrisë Pavle Bullatoviq, gazetaren Dada Vujasinoviç, gjyqtarin Nebojsha Simeunoviq, Miodrag Nikoliç, tre vëllezërit Bitiqi, Peđa Starçeviq, Branivoj Milinović, Nedeljko Kosović, Nedeljko Kosoviq, , Boshko Perosevica…
“Të panjohura” janë edhe vrasësit e Oliver Ivanoviqit, gazetarit Milan Pantiq, serbët në veri të Kosovës, Vladimir Cvijan dhe… lista shumë e gjatë. Dhe e qartë. Udba është vrasës kudo që “N. N. autori”.
Kur prokurori i shtetit më hetoi për pushkatimin e nxënësve serbë në Panda, ai ishte prokurori i një përbindëshi të KGB-së dhe Udbasë që askush nuk mund ta kontrollojë dhe ta frenojë dhe që nuk e fshehu fuqinë e tij. Ajo hidra ka oficerët e saj të fuqishëm në elitën kombëtare, thuajse në të gjitha mediat, në drejtësi, në polici, në ushtri dhe si gërvishtja në pemë shkatërron të gjithë pushtetin e vendit. Ashtu si kërpudhat pas shiut, të gjitha nën drejtimin e Udba-s, u shumuan në stalinistë të Kremlinit dhe të zellshëm ortodoksë.
Në gjyqin e vrasësve të Slavko Ćuruvija, Udba, si të thuash, shkeli shtetin dhe ligjet e tij. Vrasësit, të gjithë komandantët e Udb-së, u dënuan me “të burgosur” jo në burg, por në rrethin e familjes së tyre!
Televizioni me frekuencë kombëtare kërkon që ata që urdhëruan pushkatimin e studentëve serbë në Panda të lirohen dhe të nderohen si heronj kombëtarë!
Për të mijtën herë rezultojnë të vërteta fjalët e ish-shefit të Shërbimit të Sigurisë Serbe (Udba) Jovica Stanishiq, i cili tha se nuk ka parti, qeveri, parlament, president dhe gjyqësor. Ka vetëm Udba.
