Ky libër njeri i “Iliadës shqiptare”
mjaftueshëm i jep zë një çështjeje
tepër të rëndësishme për origjinën,
shqiptarët jemi pellazgët e lashtë,
Atdhe, veja emrin vetes emrin Iliri
brenda Ilirisë, atdheun e ke brenda.
U bën mija vjet njeriu që Iliadat
shkruhen e japin shpresë, sa vdesë
një Iliadë ngrihet një tjetër , kështu
pafundësisht luftërat bëjnë lojën e
tyre. Duhet shumë sy për të parë të
vërtetën, duhet shumë dashuri për
të dëshmuar dashurinë për atdhe!
Poeti nuk nginjet vetëm me muzën
i kërkon ndihmë artit dhe historisë,
studion në fjalët shqip të Homerit
dhe e thotë saktë origjina pellazge.
Ky libër i zemrës, i trurit, i shpirtit
i lidhë bashkë dashurit për atdhé
mbledh mallin e të shpërngulurve
mbledh flakët e të rënëve të luftës
mbledh pikat e gjakut nëpër epoka
dhe i jep dorë këngës që po rritet!...
