- Atë ditë në kokë më vinin kujtime,qava si një fëmijë bonjak!
Atë nattë isha udhëtar
I botës pafund
Në rrugëtimin për mërgim
Nuk do çfarë të bëja tjetër
Përpos lutjeve
Më iu rikthye vendlindjes
Flakës që e kishte kaplue ditë e natë
Kjo dhembje mu bë plage e jetës
S`kisha lumturi tjetër
Për me marrë pak ngrohtësi
Atë ditë në kokë më vinin kujtime
Qava si një fëmijë bonjak
Bredhja ime e humbur në mendime
Dhe kërkoja pak qetësi ta marr veten
Të di nëse kam fuqi më e përballue ketë dhembje.
SHUSHURIMA E ERËS
- Melodinë që e dua e mbaj në shpirtit tim!
Dikur në shushurimën e erës
Dëgjoj zërin tënd
Atë melodinë që e dua
Dhe e mbaj në shpirtit tim
Dikur rrezet e diellit
Më japnin ngrohtësi zjarrësh
Dhe depërtonin në çdo pore të jetës
Në trupin tim dikur ishe tërë dritë
Oqean i pafund mendimesh të njëjta.
SONTE HESHTA
- Hëna si për çudi humbi udhën nga dhembja për plagët e luftës!
Sonte mbrëmja heshtë
Hëna si për çudi humbi udhën
Nga dhembja për plagët e luftës
Diku edhe mendja ime bredhë
S`kam stacion ku ndaloj
Se më dalin përpara skenat e tmerrit
Në çdo qelizë të trupit
Ato më janë ofshama të denesjes
Që frymën ma ndalojnë.
FALEMINDERIT NËNË
- Erdhi koha më u ba nënë ,gjashtë fëmijë lindë, sikur molla,sikur lule, fjolla-fjolla!
Ishe vajzë për marifet
Fort e bukur për shyhret
Nise me shkue në fakultet
Me marrë dije dhe kulturë
Mu ba mësuese me maturë
Ishe e bukur, ari fare
Katundare, por shkollare
E qoi kokën fati i zi
Dhe Kanuni faqezi
Je pjek qiko, në bylyk
Le shkollën, prej saj ik
Tash je rritur më u martue
Jetën tane me naltësue
Shkove nuse, diell dhe hënë
Erdhi koha më u ba nënë
Gjashtë fëmijë linde, sikur molla
Sikur lule, fjolla-fjolla...
Dialog tjetër
E qoi kokën gjarpëri i zi
Nuk dua grua, nuk dua fëmijë
Le të bjen tërmeti i zi
Si la rrugëve gjashtë fëmijë
Me këto duar u kam gatue
I kam kajtë, u kam këndue
U dhashë gji, u dhashë bukë
Nëna për fëmijë nuk është ujk
I more fëmijët dorë për dore
Ditën e natën si shërbetore
Nana i rritigjashtë fëmijë
I qoi në skollë me lumtri
Por ma dhembje për ta nuk ka
Nëna me fëmijë për m`u nda
Nëna e mirë një heroinë
Nuk i la në rrugë fëmijë
Gjashtë i rriti sikur molla
Nëpër puna, nëpër shkolla...
Të bekofte Zoti nënë Hamide
Faqe të bardhë fëmijëve u qite
Dhe familja fort nderohet
Emri yt kurrë s’harrohet
Faleminderit nënë kosovare
Vuajtja, skamja, dalshin fare...
Si le fëmijët një nanë shqiptare
Dialog me botën
Dëgjo ti, moj botë zagare
jam Hamidja, nënë shqiptare
Nëna nuk e ka gjakun ujë
Për gjashtë fëmijë qajta, po vuj
Mishin e gjakun ua jep nana
Fëmijëve të mi, nji yll e pesë Zana!
