Dëshiroj të jam si gurrë kroit që freskon
Në ditët me vapë në pikë të verës
Sikur lumi që asnjëherë s’shteron
E as nuk vërshon në fillim të pranverës.
Të jam si qielli me pafundësi
E në të si zogu duke kënduar
Pa e ndaluar kurrë këngën e tij
Qiellit të kaltërt duke fluturuar.
Të jam si ylli që vezullon
Në mes yjesh në kupën e qiellit
Për ta orjentuar udhëtarin vonë
Që nxiton drejt dritës së mëngjesit.
Dëshiroj të jam si ngrohtësia diellore
Që i jep gjallëri jetës mbi tokë
Për të përparuar qenia njerëzore
E të ketë sa më shumë harmoni në botë.
Të jam si zogu në fluturim
Si yjet që natën shndrisin
Derisa të zbardh i bukuri agim
E shqipet me hov fluturimin nisin.
Dëshiroj të jam si rrezja e diellit
Që depërton në çdo thellësi
Për t’i dhënë dritë tokës dhe qiellit
Të jam si kryekënga që mbjell atdhedashuri.
