Princesha Diana po planifikonte të transferohej në Amerikë me të dashurin Dodi Al-Fayed para vdekjes së saj tragjike, sipas ish-truprojës së saj.
Lee Sansum ishte pjesë e sigurisë që kujdesej për familjen mbretërore dhe djemtë e saj, princat William dhe Harry, teksa po kalonin pushimet në St. Tropez në korrik 1997. Familja qëndronte në jahtin luksoz të biznesmenit Mohammed Al-Fayed, Jonikal dhe paparacët i përndiqnin çdo ditë, duke u përpjekur dëshpërimisht të shkrepnin foto të Dianës dhe Dodit së bashku.
“Shtypi ishte fatkeqësia e jetës së saj kudo. Dhe ajo më tha: Nuk kam asgjë që mund të bëj në MB. Gazetat më ‘sulmojnë’ pa marrë parasysh se çfarë bëj. Dua të shkoj në SHBA dhe të jetoj atje që të mund të largohem nga e gjithë kjo. Të paktën në Amerikë më pëlqejnë dhe do të më lënë të qetë’”.
Sansum kujton se e pyeti Dianën nëse djemtë e saj, William, atëherë 15 vjeç dhe Harry, 12 vjeç, do të shkonin me të. Ai shkruan se Diana shpjegoi se nuk do të lejohej t’i merrte kurrë dhe se, nëse ajo lëvizte,. “Unë ndoshta do të mund t’i shoh vetëm në pushimet e tyre shkollore”– u shpreh ajo.
Por dukej se Diana mund ta kishte parë lënien e djemve të saj si një sakrificë që përfundimisht do t’i shpëtonte ata.
“Mund të thuash që Diana ishte një nënë e mrekullueshme, kaq e dashur dhe e vëmendshme për dy djemtë e saj, por dukej sikur mund t’i duhej t’i linte të dy në Britaninë e Madhe për të shpëtuar nga shtypi, i cili e përndiqte pamëshirshëm çdo ditë të jetës së saj”, shkruan Sansum. “Ishte gjithashtu për t’i çliruar ata nga e gjithë vëmendja që morën kur ajo ishte me ta.”
Më në fund, disa ditë pas festës, Diana papritmas njoftoi se do t’i tregonte shtypit në fshehje se po largohej përgjithmonë nga MB.
“Vendi do të ishte i mbushur plot me paparacë, të dëshpëruar për të marrë fotografitë e princeshës që do të linte të gjitha pas për të ikur në Amerikë.”
Sipas librit, Diana doli për të folur me gazetarët, por në fund nuk tha asgjë për planet e saj.
Sansum largon kritikët që e kanë etiketuar Dianën mendërisht të paqëndrueshëm.
“Mund t’ju them se kam kaluar dhjetë ditë pranë saj dhe ajo ishte një nga njerëzit më të ekuilibruar që kam takuar ndonjëherë”, shkruan ai. “Duhet ta di. Jam trajnuar për të dalluar nëse dikush është i pabalancuar. Është pjesë e punës sime. Ju kërkoni për shenja që njerëzit japin kur janë nën stres, sepse kjo do të thotë se ata mund të bëjnë diçka. Diana nuk ishte tepër e zemëruar apo jashtë kontrollit. Ajo ishte normale dhe shumë e vendosur.”
Ai gjithashtu hedh poshtë raportet se Dodi Al-Fayed ishte thjesht një skenar për ta bërë xheloz ish të dashurin e Dianës, Dr. Hasnat Khan.
“Ata ishin vërtet miqësorë dhe të dashur me njëri-tjetrin,” shkruan ai për Dianën dhe Dodi. “Djemtë në ekipin e sigurisë të gjithë menduan se ishte në lojë dhe do të zhvillohej në një marrëdhënie serioze. Nuk do t’i shihje duke u puthur në publik, kështu që disa njerëz mendojnë se nuk ishte në një lidhje romantike, por djemtë e saj ishin shpesh pranë tyre dhe paparacët ishin gjithmonë aty, kështu që natyrshëm i bëri ata më të kujdesshëm dhe më pak demonstrues ndaj publikut.”
Ishte thjesht rastësisht që Sansum nuk u caktua të kujdesej për çiftin pasi ata kaluan kohë në Paris në fund të gushtit 1997. Në vend të kësaj, miku i tij i mirë, Trevor Rees-Jones, u ngarkua me këtë punë. Rees-Jones u plagos rëndë në aksidentin automobilistik ku humbën jetën shoferi Henri Paul, Dodi dhe Diana. Makina ishte duke ecur me shpejtësi teksa po përpiqej t’i kalonte një tufe fotografësh.
Diana ishte 36 vjeç kur vdiq.
“Diana ishte një nga njerëzit më të mirë që mund të takosh,” kujton Sansum. “Ajo ishte e bukur, në fakt, thjesht një person normal që i donte qartë djemtë e saj. Gruaja e gjorë u shfaros për çdo gjë që bënte – edhe kur ishin gjëra vërtet normale si të stërvitesh për të qëndruar në formë, shtypi e hidhëroi edhe për këtë. Ishte kaq e padrejtë.”
