Qindra ushtarë ukrainas janë vendosur në bazën e tyre në bregun lindur pranë lumit Dnipro. Njëri prej tyre në një rrëfim për BBC ka treguar se si është vërtetë lufta nën zjarrin e pamëshirshëm rus.
Ai thotë se kaloi disa javë në anën e lumit të pushtuar nga Rusia, ndërsa Ukraina kërkonte të krijonte një urë rreth fshatit Krynky. Rrëfimi i tij flet për trupa të hedhura nga anijet, përforcime me ushtarë papërvojë dhe një ndjesi braktisjeje nga komandantët ushtarakë të Ukrainës.
Ai thekson tensionet në rritje ndërsa mbrojtja e Ukrainës kundër pushtimit të Rusisë do duhet të qëndrojë deri në fund të një viti tjetër.
“I gjithë vendkalimi i lumit është nën zjarr të vazhdueshëm. Kam parë varka me shokët e mi në bord të zhduken në ujë pasi u goditën, të humbura përgjithmonë në lumin Dnipro. Ne duhet të mbajmë gjithçka me vete – gjeneratorë, karburant dhe ushqim. Kur vendosni një urë, keni nevojë për gjithçka, por furnizimet nuk ishin planifikuar për këtë zonë. Ne menduam se pasi të kishim arritur atje, armiku do të ikte dhe pastaj mund të transportonim me qetësi gjithçka që na nevojitej, por nuk doli kështu.
Kur mbërritëm në bregun lindor, armiku po priste. Rusët që arritëm të kapnim thanë se forcat e tyre ishin informuar për zbarkimin tonë, kështu që kur arritëm atje, ata e dinin saktësisht se ku të na gjenin. Ata na hodhën gjithçka, artileri, mortaja dhe sisteme flakëhedhëse. Mendova se nuk do të dilja kurrë.”
Megjithatë, disa qindra marinsa kanë qenë në gjendje të gërmojnë, pjesërisht të ndihmuar nga zjarri i artilerisë ukrainase nga brigjet më të larta perëndimore të Dnipro, për të shpëtuar.
Presidenti Volodymyr Zelensky ka qenë i prirur të flasë për këtë ofensivë, duke e inkuadruar atë si fillimin e diçkaje më shumë. Shtabi i Përgjithshëm i Ukrainës raportoi në përditësimin e tij të përditshëm të dielën se forcat e tij po ruanin pozicionet e tyre në bregun lindor të Dnipro dhe po shkaktonin “dëm zjarri në pjesën e pasme të armikut”.
Dëshmia e këtij ushtari, megjithatë, zbulon ndarjet midis qeverisë së Ukrainës dhe gjeneralëve të saj mbi gjendjen e luftës.
Komandanti i përgjithshëm i Ukrainës, Gjenerali Valery Zaluzhny i tha revistës Economist në nëntor se, “ashtu si Lufta e Parë Botërore, ne kemi arritur nivelin e teknologjisë që na fut në një ngërç”.
Zyra e Presidentit Zelensky e qortoi me shpejtësi gjeneralin për komentet e tij, duke mohuar se kishte një ngërç në fushën e betejës.
“Çdo ditë ne uleshim në pyll duke parë zjarrin që po vinte. Ne ishim të bllokuar, rrugët dhe shtigjet janë të gjitha të mbushura me mina. Rusët nuk mund të kontrollojnë gjithçka, dhe ne e përdorëm këtë. Por dronët e tyre vazhdimisht gumëzhinin në ajër, gati për të goditur sapo shihnin lëvizje.
Furnizimet ishin hallka më e dobët. Rusët monitoruan linjat tona të furnizimit, kështu që u bë më e vështirë, kishte një mungesë reale të ujit të pijshëm, pavarësisht dërgesave tona me anije dhe dron.
Ne kemi paguar për shumë nga pajisjet tona, duke blerë vetë gjeneratorë rroba të ngrohta. Tani ngricat po vijnë, gjërat vetëm do të përkeqësohen – situata reale po mbyllet, kështu që askush nuk do të ndryshojë asgjë.
Askush nuk i di qëllimet. Shumë besojnë se komanda thjesht na braktisi. Djemtë besojnë se prania jonë kishte më shumë rëndësi politike sesa ushtarake. Por ne thjesht bëmë punën tonë dhe nuk u futëm në strategji.”, thotë ushtari në rrëfimin e tij, identiteti i të cilit është mbajtur i fshehtë.
Nuk ka dyshim se ky kalim ka detyruar disa forca ruse të ridislokohen nga pjesë të tjera të vijës së frontit, siç janë pozicionet e tyre të mbrojtura rëndë në rajonin e Zaporizhzhia, ku Kievi shpresonte se do të kishte pasur një përparim më shpejt.
BBC Russian kohët e fundit foli me disa trupa ruse që po mbrojnë bregun e lumit në atë zonë. Ata thanë se ishte “vetëvrasje” që ushtarët e tyre të zhvendoseshin atje, duke thënë se kishin humbur shumë njerëz në luftë dhe se nuk mund t’i largonin ukrainasit nga bazat e tyre.
Ushtria e Ukrainës ndërkohë thotë se dëshiron të synojë linjat ruse të furnizimit dhe t’i detyrojë ato të kthehen nga lumi për të mbrojtur civilët nga bombardimet.
Kjo do të thotë se ushtarët rusë dhe ukrainas po kërkojnë të hapin zjarr.
“Kryesisht humbjet tona ishin në gabime, dikush nuk u ngjit në atë llogore mjaftueshëm shpejt, një djalë tjetër u fsheh keq. Nëse dikush nuk është i fshehur, ai do të jetë menjëherë në shënjestër nga kudo.
Por falë mjekëve tanë, nëse mund ta çojmë një ushtar të plagosur te mjekët, ai do të shpëtohet. Ata janë titanë, perëndi. Por ne nuk mund t’i marrim eshtrat e të rënëve. Është shumë e rrezikshme.
Në të njëjtën kohë, dronët dhe raketat tona i shkaktojnë shumë humbje armikut. Ne kemi marrë robër lufte një herë, por ku t’i vendosim ata, nëse nuk kemi si ta kalojmë lumin edhe me shokët tanë të plagosur?”, vijon ai.
Si çdo pjesë tjetër e vijës së parë të frontit, edhe ky operacion është kthyer në një betejë rrënimi. Ndërsa Rusia po mbush radhët e saj me rekrutët dhe të burgosurit e falur, Ukraina po lufton për të gjetur fuqinë që i nevojitet.
Një hetim i fundit i BBC zbuloi se gati 20,000 burra janë larguar nga Ukraina që nga fillimi i pushtimit të plotë të Rusisë për të shmangur shkuarjen në luftë.
“Këtu supozohej të vendoseshin disa brigada, jo kompani individuale, thjesht nuk kemi burra të mjaftueshëm. Ka shumë djem të rinj mes nesh. Ne kemi nevojë për njerëz, por njerëz të stërvitur, jo ata të rinjtë që kemi tani. Ka djem që kishin kaluar vetëm tre javë në stërvitje dhe arritën të gjuanin vetëm disa herë.
Është një makth total. Një vit më parë nuk do ta kisha thënë këtë, por tani, më falni, jam ngopur. Të gjithë ata që donin të dilnin vullnetarë në luftë erdhën shumë kohë më parë, tani është shumë e vështirë të tundosh njerëzit me para. Tani po marrim ata që nuk arritën t’i shpëtojnë draftit. Do të qeshni me këtë, por disa nga marinsat tanë nuk dinë as të notojnë”, thotë ushtari.
Skenat e lehtësimit të dukshëm kur qyteti Kherson dhe zonat e rajonit të Kharkiv u çliruan një vit më parë nuk janë përsëritur ende. Në vend të kësaj, fitoret e Ukrainës shkumësohen në parcela të vogla toke të shkatërruara dhe të braktisura.
Kjo e bën rastin e Presidentit Zelensky për mbështetjen afatgjatë perëndimore më të vështirë për t’u shitur politikisht.
Por pavarësisht kësaj, lufta e ushtarit anonim do të vazhdojë sërish së shpejti.
“Unë ia dola pasi u godita, por një nga kolegët e mi nuk ia doli, gjithçka që kishte mbetur prej tij ishte helmeta e tij. Më duket sikur kam shpëtuar nga ferri, por djemtë që na zëvendësuan herën e fundit u futën në ferr edhe më shumë se ne. Por rotacioni i radhës pritet. Koha ime për të kaluar përsëri lumin është së shpejti”, përfundon ai.
