Dje përfundoi një hetim për vdekjen e Liridon Saliukës, 29 vjeç, në paraburgim në HMP Belmarsh. Juria zbuloi se raste të shumta të keqtrajtimit të një natyre diskriminuese dhe shpërfillëse, së bashku me një gatishmëri të pamjaftueshme për të trajtuar shqetësimet e Liridonit, ndikuan negativisht në shëndetin e tij mendor dhe kontribuuan në vdekjen e tij.
Liridoni është një nga 15 vdekjet e burrave në HMP Belmarsh që nga viti 2015, pesë prej të cilëve u raportuan se ishin vetë shkaktuar.
I lindur në Kosovë, Liridoni shkoi në Mbretërinë e Bashkuar me familjen e tij kur ishte shtatë vjeç, pas shpërthimit të luftës.
Në janar 2018, Liridoni u përfshi në një aksident automobilistik gati fatal, i cili e la në gjendje kome dhe me lëndime që i ndryshuan jetën. Pas daljes nga spitali, ai ishte i lidhur në shtrat për tre muaj dhe kërkoi kujdes gjatë gjithë kohës. Ai vuajti nga dhimbje të vazhdueshme, probleme me lëvizjen dhe PTSD pas aksidentit dhe e kishte jashtëzakonisht të vështirë të pajtohej me gjendjen e tij të re.
Më 17 korrik 2019, Liridonit u dërgua në paraburgim, në pritje të gjykimit. Ai deklaroi gjithmonë pafajësinë e tij dhe ishte i vendosur të pastronte emrin e tij në gjyq. Pas tre ditësh në HMP Thameside, ai u transferua në HMP Belmarsh.
Që nga momenti kur mbërriti, shqetësimet dhe nevojat shëndetësore të Liridonit u përballën kryesisht me mosbesim.
Më 23 gusht, Liridoni u transferua në një qeli aksesi për personat me aftësi të kufizuara ku kishte akses në një dyshek ortopedik dhe një karrige të butë. Atij gjithashtu iu caktua një kujdestar dhe mbështetje nga autoriteti vendor për të ndihmuar në pastrimin e qelisë së tij dhe detyra të tjera që ai nuk ishte në gjendje t’i kryente për shkak të paaftësisë së tij.
Liridoni pritej të lirohej nga akuzat në gjyqin e tij në janar 2020. Megjithatë, më 13 dhjetor 2019 gjyqi i tij u shty për në qershor. Ky ishte një burim ankthi dhe do të thoshte se ai tani do të duhej të kalonte edhe gjashtë muaj të tjerë në burg. Kjo e ka çuar atë në paraburgim përtej afatit ligjor prej gjashtë muajsh gjithsej.
Pak para Krishtlindjeve, Liridonit iu tha nga stafi i burgut se ai duhej të largohej nga qelia e tij e aksesit për personat me aftësi të kufizuara në një qeli standarde për arsye sigurie. Më 24 dhjetor, me kërkesë të Liridonit, mjeku i përgjithshëm regjistroi se Liridoni kishte një dyshek dhe karrige të veçantë. Gjatë ditëve në vijim, Liridonit iu tha vazhdimisht nga stafi i burgut se duhej të lëvizte nga një qeli në tjetrën. Atij iu kërkua të lëvizte sërish më 27 dhjetor.
Zakonisht Liridoni i telefononte familjes së tij të paktën dy herë në ditë, por ata nuk morën vesh fare për të më 27, 28 dhe 29 dhjetor. Ata ngritën shqetësime në burg, por këto nuk u morën parasysh. Liridoni përfundimisht telefonoi familjen e tij rreth orës 17:30 të datës 30 dhjetor për të thënë se ai ishte ulur në regjimin bazë për refuzimin e lëvizjes së qelive dhe nuk kishte dalë nga qelia që nga 26 dhjetori. Liridoni ishte i mërzitur dhe emocional në telefonatë. Ai i tha familjes së tij se ndjente se nuk kishte zgjidhje tjetër veçse të pajtohej me lëvizjen.
Më 30 dhjetor, një Guvernator deklaroi se lëvizja e Liridonit do të vihej në pritje derisa të konfirmoheshin nevojat e tij. Pavarësisht kësaj, atë mëngjes u zhvillua një seancë në mungesë të Liridonit, edhe pse ai donte të merrte pjesë, ku u shqiptuan dënime të mëtejshme. Liridoni u zhvendos të nesërmen në mëngjes.
Më 2 janar, Liridoni u ankua te një ndihmës i kujdesit shëndetësor se ishte pa dyshekun e tij. Ai tha se kishte fjetur në dysheme.
Një oficer iu përgjigj ziles së qelisë së tij në orën 12:23, por stafi nuk e kontrolloi përsëri deri në orën 17:25. Më pas ai u gjet i pavetëdijshëm dhe nuk mund të ringjallej. Pas një hetimi 2-javor, një juri zbuloi se vdekja e Liridonit ishte vetëvrasje pas dështimeve të rëndësishme dhe të shumta.
Dështimet përfshinin dështimin për të zbatuar rregullime të arsyeshme, të tilla si dispozitat e një dysheku adekuat dhe vlerësimet mjekësore, dështimet në koordinimin e kujdesit të tij me mbajtjen e pamjaftueshme të të dhënave. Ata zbuluan se kjo ndikoi negativisht në shëndetin mendor të Liridonit dhe kontribuoi në vetëvrasjen e tij.
