Marrëveshja për paqe e Dejtonit e 25 viteve më parë i dha fund luftës në Bosnjë-Hercegovinë, por duket se ka bërë pak për të pajtuar etnitë e ndryshme në qytetin e Mostarit.
Ishin kroatët katolikë dhe boshnjakët myslimanë që luftuan njëri-tjetrin në vitet 1992-95, dhe partitë e tyre që nga viti 2008 mbajtën peng zgjedhjet pasi nuk pranonin ndarjen e pushtetit.
Kjo zgjati deri kur Irma Baralija, studiuese e shkencave politike, paditi vendin në Gjykatën Europiane për të Drejtat e Njeriut se po diskriminohej dhe po i mohohej e drejta e votës.
Gjykata vendosi tetorin e kaluar në favor të saj dhe urdhëroi shtetin boshnjak për zgjedhjet.
Irma Baralija: Për dekada me radhë na kanë mbajtur me idenë se individi nuk bën dot gjë, se gjërat i ndryshon vetëm po të jesh anëtar i një grupi etnik apo partie. Por jo, vendimi i Gjykatës tregoi se secili mund të bëjë ndryshimin.
Baralija kandidon me grupimin “Partia Jonë” përballë 34 këshilltarëve të tjerë që do të caktojnë kryebashkiakun e qytetit.
“Në Mostar ka shumë njerëz normalë që trajtohen në mënyrë anormale, me frikë e kërcënim. Ndërtesat e shkatërruara lihen aty për të na kujtuar se çfarë ndodh kur nuk voton kampin tënd.”
“Mostari është i ndarë porsi vetë Bosnjë-Hercegovina. Pavarësisht prirjeve të komunitetit, elitat politike i kanë ndarë distriktet për t’i udhëhequr sipas modelit të karteleve kolumbiane. Askush nuk duhet të prekë zonën e tjetrit, ndërsa buxhetin e harxhojnë pa asnjë përgjegjësi.”
Ljubo Besliç i Unionit Demokratik Kroat drejton Mostarin që prej përfundimit të mandatit të kryebashkiakut në vitin 2013.
Mostari i njohur për urën e tij historike është i ndarë mes katolikëve boshnjako-kroatë në perëndim dhe boshnjakëve myslimanë në lindje, ndarje që nga viti 1995 aplikohet edhe në nivel politik shtetëror mes kroatëve dhe republikës serbe të Bosnjës.
