LIVE: Një “bombë” nga Shtëpia e Bardhë trondit ukrainasit, zbulohet skenari i pabesueshëm, Putin e Zelensky në ‘ankth’

Nepali i ka kërkuar Moskës të ndalojë rekrutimin e qytetarëve nepalezë, domethënë të kthejë menjëherë të gjithë ushtarët nepalezë që ka rekrutuar.

Kombi i vogël i Himalajeve e mori këtë vendim, pasi u zbulua se gjashtë ushtarë nepalezë që shërbenin në ushtrinë ruse ishin vrarë.

“Qeveria e Nepalit i ka kërkuar qeverisë ruse që menjëherë t’i kthejë trupat e tyre dhe të paguajë kompensim për familjet e tyre”, tha ministria e Jashtme e Nepalit.

Përpjekjet diplomatike janë duke u zhvilluar për të siguruar lirimin e një shtetasi nepalez, i cili shërbeu në ushtrinë ruse dhe u kap në Ukrainë.

Ambasadori i Nepalit në Moskë, Milan Raj Tuladhar, tha se 150 deri në 200 nepalezë po punojnë si mercenarë në ushtrinë ruse.

Ushtarët nepalezë, të njohur si Gurkhas, janë të njohur për guximin dhe aftësitë e tyre luftarake.

Ata i shërbyen ushtrive britanike dhe indiane pas pavarësisë së Indisë në 1947, sipas një marrëveshjeje midis tre vendeve.

Siç raporton Sky News, Nepali pretendon se nuk ka një marrëveshje të tillë me Rusinë. 

Ukrainasit kanë arritur të parandalojnë një sulm të ushtrisë ruse në Zaporizhzhia.

Dy mjete të blinduara BTR-82A ia kishin mësyrë pozicioneve të ukrainasve, duke menduar se do të thyejnë linjën e tyre mbrojtëse.

Megjithatë, ata u detektuan me kohë nga artileria ukrainase që shkrep breshëri predhash në drejtim të tyre, duke i goditur mjetet e blinduara me predha anti-tank.

Në momentin që mjeti i parë goditet me predhë direkt, personeli që gjendej brenda, dalin jashtë për t’i shpëtuar më të keqes, duke e lënë mjetin të lëvizë vetë edhe për disa metra.

E mjeti tjetër i blinduar u godit disa sekonda më vonë, duke i detyruar të tërhiqen nga pozicioni sulmues në Robotyne të Zaporizhzhia.

Me këtë sulm rusët tentuan të rikthejnë kontrollin mbi qytezën që dikur e pushtuan por që e humbën gjatë kundërofensivës ukrainase.

Presidenti i Rusisë, Vladimir Putin, do të bëjë një vizitë zyrtare në Emiratet e Bashkuara Arabe si dhe në Arabinë Saudite, të mërkurën, ka bërë të ditur një zëdhënës i Kremlinit.

Udhëheqësi rus, po ashtu, do të zhvillojë bisedime në Rusi, një ditë më vonë, me presidentin e Iranit, ka njoftuar zëdhënësi.

I pyetur nëse Putin do të diskutojë për veprime të mundshme të koordinuara ndaj tregjeve globale të naftës gjatë qëndrimit në vendet e Gjirit, zëdhënësi Dmitry Peskov ka thënë se bisedimet e tilla janë mbajtur në kuadër të grupit OPEC+, që përbëhet nga Organizata e Vendeve Eksportuese të Naftës (OPEC) dhe aleatët e saj, por se çështja është gjithmonë në agjendë.

Vizita e Putinit në Emirate dhe në Arabinë Saudite vjen pasi OPEC+ u pajtua të enjten e kaluar për zvogëlim vullnetar të furnizimeve për rreth 2.2 milionë fuçi në ditë, një lëvizje që u prit me skepticizëm nga tregu i naftës, raporton Reuters.

Planet për udhëtimin e Putinit në Arabinë Saudite, që është eksportuesja më e madhe e naftës në botë, dhe në Emirate u zbuluan fillimisht të hënën, nga agjencia e lajmeve SHOT, e cila citoi këshilltarin e Kremlinit për politikë të jashtme, Yury Ushakov, të ketë thënë se Putin do të shkojë fillimisht në Emirate, e më pas në Arabinë Saudite, ku do të zhvillojë bisedime kryesisht me princin Mohammed bin Salman.

Putin dhe princi, i njohur si MbS, kanë ndërtuar lidhje të ngushta. Ata ishin vendimtarë në arritjen e një marrëveshjeje për formimin e një grupi të prodhuesve kryesorë të naftës, tani i njohur si OPEC+, në fund të vitit 2016, për t’i mbështetur tregjet e energjisë, që janë kyç për të ardhurat buxhetore të të dyja vendeve.

Në Emirate, Dubai është bërë një qendër e rëndësishme tregtare për kompanitë ruse të naftës, përfshirë prodhuesin e tij të dytë më të madh, Lukoil, i cili ka zhvendosur një pjesë të operacioneve të tij atje, teksa sanksionet evropiane ndaj Moskës shtynë tregtarët drejt territoreve neutrale.

Putin ka udhëtuar rrallë jashtë vendit viteve të fundit, dhe kryesisht në shtetet e ish-Bashkimit Sovjetik. Udhëtimi i tij i fundit përtej këtyre vendeve ishte në Kinë, në tetor./ REL

Basti i zymtë i presidentit rus Vladimir Putin se Amerika dhe Perëndimi do të lodhen nga lufta e tij brutale po duket çdo ditë më pranë fitores, shkruan CNN në një nga analizat e saj.

Gati shtatë javë pasi Presidenti Joe Biden i kërkoi Kongresit 60 miliardë dollarë për të plotësuar armët dhe municionet e Kievit, së bashku me 14 miliardë dollarë të tjerë për Izraelin, asgjë nuk ka ndodhur. Si një goditje e rëndë për perspektivat e saj, ndihma për Ukrainën tani është spostuar nga republikanët për shkak të një hamendjeje të veçantë mbi emigracionin.

Bllokimi, së bashku me zvogëlimin e perspektivave që Kongresi do të veprojë përpara festave, shkaktuan paralajmërime të jashtëzakonshme nga Shtëpia e Bardhë të hënën që paralajmëruan një moment kritik në luftë.

“Po na mbarojnë paratë dhe pothuajse na ka mbaruar koha”, u tha gazetarëve këshilltari i sigurimit kombëtar të Biden, Jake Sullivan. Ashpërsimi i retorikës së administratës sugjeroi se çdo ligjvënës që kundërshtonte financimin ishte në anën e liderit rus.

“Një votë kundër mbështetjes së Ukrainës është një votë për të përmirësuar pozicionin strategjik të Vladimir Putinit”, tha ai.

Lufta në Ukrainë vazhdon, megjithëse vëmendja e medias është zhvendosur në fronte të tjera delikate të luftës. Dhe ndërsa përplasja mes Moskës dhe Kievit vazhdon, debati për mbështetjen ushtarake për vendin e Volodymyr Zelensky vazhdon në Shtetet e Bashkuara.

Një mbështetje që nuk është ndalur kurrë, por që rrezikon të zvogëlohet gradualisht si për shkak të zgjatjes së luftës, ashtu edhe për shkak të disa dyshimeve strategjike që po trazohen në korridoret e Uashingtonit.

Thirrja e fundit e zgjimit për Kievin erdhi nga një letër e Shtëpisë së Bardhë drejtuar Kongresit e nënshkruar nga Shalanda Young, drejtuese e zyrës së buxhetit të Shtëpisë së Bardhë. Teksti i komunikimit nuk lë vend për shumë interpretime.

Bomba nga SHBA

“Më lejoni të jem e qartë: pa veprime të Kongresit, ne do të na mbarojnë burimet për të siguruar armë dhe pajisje për Ukrainën deri në fund të vitit," shkroi Young, e cila theksoi se Shteteve të Bashkuara "kanë mbetur pa para dhe pothuajse po u mbaron koha në dispozicion."

Një mënyrë shumë e qartë për të kërkuar edhe një herë lirimin e një pakete ndihme prej 61 miliardë dollarësh të destinuara për Ukrainën. Nga 111 miliardë dollarë që Kongresi ka miratuar deri më tani për të mbështetur Ukrainën, Departamenti i Mbrojtjes ka përdorur 97 për qind të buxhetit të tij prej 62.3 miliardë dollarësh për Ukrainën, sipas Shtëpisë së Bardhë. Departamenti i Shtetit përdori 100 për qind të 4.7 miliardë dollarëve të marra për ndihmën ushtarake për Ukrainën, raporton Kyiv Independent.

“Ne nuk mund të lejojmë që Putini të fitojë”, tha Kryetari i Dhomës së Përfaqësuesve të Kongresit amerikan, Mike Johnson, pasi u zgjodh së fundmi në këtë post. Departamenti i Shtetit, së bashku me USAID-in, përdorën 100 për qind të 27.2 miliardë dollarëve të caktuar për asistencën ekonomike dhe të sigurisë civile, e cila përfshin programe të tilla si çminimi humanitar.

"Këto programe janë po aq thelbësore për mbijetesën e Ukrainës sa ndihma ushtarake," tha Young, duke shtuar se të ndihmosh Ukrainën është në interesat e sigurisë kombëtare të SHBA.

Debatet

Tema është veçanërisht e ndezur, sepse nëse nga njëra anë i ofron tema për diskutim opozitës së Partisë Republikane, nga ana tjetër konfirmon edhe publikisht vështirësitë e Shteteve të Bashkuara për të gjetur solidaritetin e nevojshëm me Kievin për të promovuar një agjendë të përbashkët strategjike.

Në pikën e parë, atë politike, nuk është rastësi që kryetari i Dhomës së Përfaqësuesve Mike Johnson po punon për të siguruar që deputetët të mos votojnë për ndihmën ushtarake për Izraelin dhe Ukrainën në të njëjtën kohë.

Dhe kjo do të shërbente pikërisht për të shmangur një bllokim të rrezikshëm edhe në ndihmë të shtetit hebre, ku republikanët janë të gjithë pro. Mendimi i pakicës republikane është i ndryshëm, që në vend të kësaj dëshiron të arrijë në një votë të bashkuar pikërisht për të negociuar ndryshimin e ritmit të mbështetjes ushtarake për Kievin, pasi një pakicë e konsiderueshme e partisë është ashpër kritike ndaj kësaj politike.

Llogaritjet e gabuara

Nëse nga ana politike situata është e tensionuar, edhe në planin strategjik dallimet kanë filluar të ekspozohen gjithnjë e më shumë nga mediat më autoritare amerikane. Në një hetim të fundit, Washington Post raportoi "llogaritjet e gabuara" të Uashingtonit në lidhje me përmirësimin e forcave ukrainase në afat të shkurtër, dhe gjithashtu kujtoi ide të ndryshme për kundërsulmin.

Sipas zyrtarëve të intervistuar nga Washington Post, komandat amerikane sugjeruan një përparim të vetëm drejt jugut, ndërsa komandat ukrainase synonin një kundërofensivë me shumë pika. Të dhëna që na bëjnë të reflektojmë veçanërisht nëse mendojmë për ndarjet e brendshme brenda vetë aparatit ukrainas dhe të dukshme mbi të gjitha në dallimet e shprehura nga Presidenti Zelensky dhe Shefi i Shtabit, Valery Zaluzhny.

Por ato duhet të pajtohen edhe me analizën e fundit të “The Economist”, ku vihet në pikëpyetje nëse presidenti rus Vladimir Putin po e fiton në të vërtetë luftën edhe falë mungesës së vizionit strategjik të atyre që e kundërshtojnë.

Në 29 nëntori, në rubrikat e “The Economist” u fol hapur për një konflikt në lidhje me marrëdhëniet midis presidentit ukrainas, Volodymyr Zelensky, dhe shefit të shtabit të ushtrisë, Valerii Zaluzhny.

Në orët e fundit, disa informacione sfondi janë shfaqur në Ukrainska Pravda. Në veçanti, burimet me të cilat foli gazeta ukrainase folën për ekzistencën e kanaleve paralele të komunikimit midis Zelensky dhe degëve të ushtrisë.

Në këtë mënyrë, presidenti do të anashkalonte vetë Zaluzhny, me këtë të fundit gjithnjë e më anash dhe me gjithnjë e më pak hapësirë ??veprimi.Thelbi i çështjes përfaqësohet nga ato që, sipas shefit të shtabit, do të ishin ndërhyrje reale në terren nga Zelensky

. Presidenti ukrainas, siç raporton Ukrainska Pravda, do të kishte kanale të drejtpërdrejta komunikimi me disa anëtarë të rëndësishëm të forcave të armatosura. Duke filluar me komandantin e forcave tokësore, Alexander Syrsky, dhe forcat ajrore Nikolai Oleshchuk.

Nuk është hera e parë që flitet për konflikte mes presidentit dhe komandantit të përgjithshëm. Kjo mund të shihet edhe nga deklaratat e fundit të bëra nga të dy në lidhje me kundërsulmin. Sipas komandantit të ushtrisë, veprimi i Kievit ka arritur në një ngërç

. Për presidentin, megjithatë, kundërofensiva mund dhe duhet të vazhdojë edhe sepse ai ka përjashtuar çdo lloj negocimi me rusët. Zaluzhny, duke u ndjerë i anashkaluar, aktualisht është i paqartë për rolin e tij. Rreziku i menjëhershëm mund të jetë ai i konfuzionit të fortë brenda ushtrisë.

"Nëse dikush në ushtri do të përfshihet në politikë - deklaroi Zelensky më 21 nëntor - "ai nuk duhet të përfshihet në luftë.Një mesazh tepër i qartë, për shefin e kabinetit".

Ukraina ka nisur një hetim pasi u shfaq një video që supozohet se tregon trupat ruse duke vrarë dy ushtarë ukrainas të cilët ishin dorëzuar.

Prokurorët ukrainas thonë se pamjet tregojnë “një grup njerëzish me uniforma ruse” që qëllojnë ukrainasit e paarmatosur nga një distancë e afërt.

Prokurorët thonë se vrasja e robërve të luftës është një “shkelje e rëndë” e ligjeve dhe zakoneve të konfliktit.

Që kur Rusia nisi pushtimin e saj në shkallë të plotë në shkurt 2022, si Kievi dhe Moska kanë akuzuar njëri-tjetrin për shkelje të konventave të Gjenevës,  një grup ligjesh ndërkombëtare humanitare që rregullojnë zhvillimin e konfliktit të armatosur dhe veçanërisht trajtimin e të burgosurve.

Një grup i grave të veshura me pallto dimërore u mblodh jashtë një ndërtese komunale në qytetin veriperëndimor rus, Çerepovets, muajin e kaluar. Në një video që u publikua në rrjetin social rus, VK, një grua lexonte me zë të lartë një thirrje drejtuar presidentit rus, Vladimir Putin, teksa ankohej se burrave të tyre u janë lëshuar “urdhra të paligjshëm”.

Të tjerat qëndronin duke mbajtur pankarta ku shkruhej: “Ne kërkojmë çmobilizim” dhe “Sillni burrat tanë në shtëpi”. “Ndihmoni burrat tanë, ju lutemi”, thërrisnin ato. Apeli i grave u nxit nga gjendja e vështirë e burrave të tyre, të dislokuar për të luftuar në Ukrainë, me Regjimentin 347 të Këmbësorisë së Motorizuar ruse. Në këtë njësi shërbeu edhe Dmitry Yashnikov, nga shtatori i vitit 2022 e derisa u plagos rëndë rreth tre muaj më parë.

“Askush nuk është i etur për të luftuar. Të gjithë duan të shkojnë në shtëpi”, tha 41-vjeçari në një intervistë për ueb-faqen North.Realities të Radios Evropa e Lirë. “Kemi një vit që jemi mbërthyer në këtë rrëmujë. Të gjithë janë të lodhur dhe duan t’i kthehen jetës paqësore”, u shpreh ai. Mospajtimet – edhe pse jo të përhapura shumë – po shkaktojnë kokëdhimbje politike, pasi ka zëra se ushtria ruse ka mungesë personeli në Ukrainë.

Urdhri për mobilizim ushtarak i presidentit rus, Vladimir Putin, i dhënë 14 muaj më parë, dërgoi dhjetëra mijëra burra në vijat e frontit në Ukrainë.

Por, gjakderdhja vazhdon, dhe sa më gjatë që të vazhdojë, aq më shumë burra do të nevojiten. Dhe, sa më shumë burra që nevojiten, aq më shumë ka gjasa që të ketë një mobilizim të dytë – gjë të cilën Kremlini dëshiron ta shmangë katër muaj përpara zgjedhjeve presidenciale, në të cilat pritet të garojë edhe Putini. “Kremlini ende përpiqet të ‘blejë gjak’ në vend të mobilizimit”, thotë Pavel Luzin, ekspert për ushtrinë ruse dhe studiues në Shkollën e Drejtësisë dhe Diplomacisë Fletcher në Universitetin Tufts.

“Është e qartë nga veprimet e tij se Kremlini preferon të ofrojë shuma të mëdha parash për vullnetarët, të zbrazë sistemin rus të burgjeve, restorantet ose subjektet tjera për të mbledhur ushtarë, në vend se të shpallë një rund të ri mobilizimi”, thotë Dara Massicot, hulumtuese e ushtrisë ruse në Institutin Carnegie Endowment.

Gjakderdhja si për Rusinë, ashtu edhe për Ukrainën nuk ka fund. Që nga shkurti i vitit 2022, numri i viktimave ruse – të vrarë dhe të plagosur – ka arritur në rreth 302.000, sipas zyrtarëve britanikë. Sipas zyrtarëve amerikanë, viktimat ukrainase kanë arritur në rreth 180.000 deri në verë. Atëherë, si mund të përfshihen më shumë burra rusë në luftë pa shpallur një mobilizim të ri ushtarak? “Jam shumë i sigurt se [Putini] e njeh situatën mjaft mirë dhe është alarmante kur bëhet fjalë për personelin ushtarak në Ukrainë”, thotë Pentti Forsstrom, nënkolonel i pensionuar i Ushtrisë së Finlandës dhe profesor në Universitetin e Mbrojtjes Kombëtare në Helsinki.

Në shtator të vitit 2022, pas indikacioneve se Ukraina po shkaktonte humbje më të mëdha seç kishin parashikuar komandantët rusë, Kremlini urdhëroi mobilizim ushtarak, duke thirrur rreth 300.000 rezervistë dhe burra të tjerë të kualifikuar, të njohur joformalisht si “mobiki”. Në përgjithësi, procesi i mobilizimit ishte kaotik. Për një pjesë të gjerë të shoqërisë ruse ishte gjithashtu tronditës. Me rregullat e mobilizimit, të gjithë burrat nga 18 deri në 27 vjeç janë të detyruar të shërbejnë një vit në forcat e armatosura.

Rekrutuesit kanë bërë përpjekje t’i modernizojnë sistemet kompjuterike për t’i gjurmuar burrat që kualifikohen për shërbim ushtarak. Ligjvënësit, në anën tjetër, kanë ngritur një bazë të të dhënave digjitale për t’ua lehtësuar punën si rekrutuesve, ashtu edhe atyre që kualifikohen për mobilizim. Sistemi mbështetet në një portal ekzistues qeveritar – i quajtur Gosuslugi – të cilin rusët e përdorin për të paguar taksa, për të aplikuar për përfitime pensioni e të tjera. Sipas një ligji të miratuar në fillim të këtij viti, një person mund të penalizohet për shpërfilljen e njoftimeve, pavarësisht nëse e përdor ose jo Gosuslugin. Dënimet përfshijnë ndalimin e daljes nga vendi, ndalimin e drejtimit të automjetit e të ngjashme.

Sipas ligjit aktual, rekrutët nuk lejohen të shërbejnë jashtë kufijve të Rusisë, as nuk lejohen të shërbejnë në luftime. Por, planifikuesit ushtarakë kanë bërë përpjekje për të gjetur mënyra të tjera për t’i shfrytëzuar ushtarët e trajnuar. Mes tjerash, i kanë detyruar ata që kanë përfunduar vitin e shërbimit që të nënshkruajnë menjëherë kontrata vullnetare. Këtë e kanë arritur përmes stimujve ekonomikë.

Rekrutët dhe vullnetarët e mobilizuar supozohet se marrin të njëjtat paga dhe përfitime sikurse personeli profesionist i shërbimeve të armatosura. Paga mujore është minimum 195.000 rubla [2.115 dollarë] – gati trefishi i pagës mesatare mujore. Në rajonet më të varfra të Rusisë, kjo është një shumë tërheqëse.

Kremlini ofron, gjithashtu, përfitime të konsiderueshme për të afërmit e ushtarëve të vrarë në aksione: më shumë se 140.000 dollarë.

“Qeveria ruse e ka bërë vrasjen në luftë fat të papritur për familjen e një ushtari”, shkroi në një analizë të vetën Aleksandr Golts, një reporter veteran ushtarak rus, tani me bazë në Suedi.

Se sa burra kanë nënshkruar vullnetarisht kontrata, nuk është e qartë.

Në fillim të këtij muaji, ish-presidenti rus, Dmitry Medvedev, tani zëvendësshef i Këshillit rus të Sigurimit, tha se 410.000 burra janë regjistruar nga janari – një numër ky që, sipas ekspertëve, ka të ngjarë t’i përfshijë të burgosurit dhe punëtorët migrantë të vendeve të tjera. Planifikuesit ushtarakë kanë përdorur, gjithashtu, zgjatjen e pavullnetshme të kontratave të ushtarëve.

Wagner 2.0

Por, zyrtarët përdoren edhe mjete të tjera. Vitin e kaluar, Ministria e Mbrojtjes e Rusisë kërkoi nga kompania private mercenare, Wagner – luftëtarët e mirëpaguar të së cilës shiheshin si më kompetentë dhe më të trajnuar – t’i udhëheqë sulmet në disa vende, përfshirë qytetin Bahmut të rajonit Donjeck. Përveç luftëtarëve kompetentë, themeluesit të Wagnerit, të ndjerit Yevgeny Prigozhin, iu dha po ashtu drita jeshile për të rekrutuar mijëra të burgosur. Pas vdekjes së Prigozhinit në gusht, Wagneri u absorbua nga Ministria e Mbrojtjes e Rusisë dhe entitetet tjera paraushtarake, si Garda Kombëtare ose milicia çeçene e njohur si Akhmat. Luftëtarët e Redut-it gjatë trajnimeve në qendrën trajnuese në Rambov të Rusisë.

Planifikuesit ushtarakë kanë rekrutuar ushtarë edhe përmes njësive të tjera vullnetare joformale – njëra e njohur me akronimin rus BARS dhe tjetra e quajtur Redut. Këto njësi janë, gjithashtu, grupe mercenare private – në dukje si Wagneri i dikurshëm, por më të vogla, më të ndryshme dhe me burime të ndryshme financimi.

Rruga e kthimit

Autoritetet, në anën tjetër, kanë rritur zemërimin e grave dhe nënave të ushtarëve, duke mos i zëvendësuar ushtarët e lodhur me të rinj. Në fillim të shtatorit, një kanal në Telegram me rreth 400 abonentë, i quajtur Rruga e Kthimit, publikoi udhëzime për njerëzit që t’u shkruanin politikanëve për t’iu kërkuar rotacionin e djemve ose burrave të tyre. Kanali, ndërkohë, është bërë edhe më i popullarizuar. Më 12 nëntor, ai publikoi një manifest, i cili bën thirrje për “çmobilizim të plotë, stabilitet politik dhe jetë të denjë për çdo qytetar të Rusisë”.

Është e paqartë se kush qëndron pas kanalit; organizatorët nuk mund të kontaktoheshin për koment. Por, nga ajo kohë, kanë nisur të shfaqen protesta dhe thirrje publike, të ngjashme me ato në Çerepovets. Në fillim të këtij muaji në Moskë, autoritetet refuzuan një leje për demonstratë publike. Si kundërpërgjigje, dhjetëra gra – disa duke mbajtur pankarta që lexonin “Është koha që të mobilizuarit të kthehen në shtëpi” – organizuan një tubim spontan përkrah një demonstrate të autorizuar, të organizuar nga Partia Komuniste. Policia rrethoi grupin pas rreth pesë minutash.

Në qytetin e Siberisë, Krasnojarsk, autoritetet refuzuan një kërkesë të një grupi tjetër për të mbajtur një demonstratë më 11 nëntor, duke përmendur shqetësimet për përhapjen e koronavirusit. Zyrtarët e Shën Petersburgut bllokuan, po ashtu, një demonstratë të kërkuar për datën 26 nëntor. Mospajtimet kanë të bëjnë kryesisht me kthimin e ushtarëve nga Ukraina. Pak – nëse ndonjë – shprehin kundërshtim të plotë ndaj luftës së Rusisë në Ukrainë.

Një grua e identifikuar vetëm si Nina postoi një video në kanalin Rruga e Kthimit, ku tha se e mbështet luftën dhe përdori të njëjtin justifikim si Kremlini: Rusia po lufton “fashizmin”.

“Personalisht, nuk jam kundër operacionit ushtarak special. Unë nuk e mbështes idenë për të bërë paqe me fashizmin. Por, është krejtësisht e padrejtë që ata [të rekrutuarit] ta kryejnë detyrën e personelit profesionist ushtarak për të 14-tin muajin me radhë, në mënyrë të pacaktuar dhe të përhershme, njësoj si skllevër”, tha Nina.

Është e qartë se autoritetet po përpiqen që ta parandalojnë shndërrimin e mospajtimeve në diçka më të madhe. Në Krasnojarsk dhe në një qytet tjetër siberian, Kemerovo, zyrtarët e policisë vizituan disa nga organizatorët e protestave, përpara mitingjeve, duke i kërcënuar me ndëshkime të mundshme. Në Novosibirsk, zyrtarët mbajtën një takim me dyer të mbyllura me gratë e ushtarëve, duke i paralajmëruar ato që të mos zhvillojnë protesta publike. Mediat shtetërore u lejuan të merrnin pjesë në takim; gazetarët e pavarur jo. “Qëllimi është që këto familje të ndjehen të frikësuara, të vëzhguara dhe të vetmuara”, thotë Massicot.

Mobilizimi 2.0?

Për perspektivën e një mobilizimi të ri, praktikisht, nuk ka pasur asnjë diskutim publik. Shifrat e viktimave ruse nuk diskutohen kurrë në mediat shtetërore. Megjithatë, mundësia ka depërtuar nëpër disa qoshe të shoqërisë. Një sondazh nga kompania “Russian Field” tregoi se 58 për qind e të anketuarve e kundërshtojnë idenë, ndërsa vetëm 32 për qind e mbështesin. Gjatë sondazhit u anketuan 1.611 rusë me telefon, në javën e fundit të tetorit. Aktualisht, problemet e Rusisë me ushtarë nënkuptojnë se forcat e saj nuk do të jenë në gjendje të bëjnë lëvizje të rëndësishme në fushën e betejës.

“Ata nuk kanë ushtarë për të kryer ndonjë lloj operacioni të madh sulmues. Vetëm gjëra të vogla… vetëm për të mbajtur kontaktin me ukrainasit”, thotë analist finlandez, Forsstrom. Duke pasur parasysh jopopullaritetin e mobilizimit të ri, Kremlini pritet ta shmangë atë deri në zgjedhjet e marsit. Pas kësaj, shanset për një mobilizim të dytë mund të rriten dukshëm. “Do të vijë vala e dytë e mobilizimit”, parashikon Forsstrom. “Do të vijë menjëherë pas zgjedhjeve presidenciale, para verës”, sipas tij.

Inteligjenca britanike ka deklaruar se rreth 50 mijë ushtarë rusë janë vrarë në Ukrainë, që nga fillimi i luftës, 24 shkurt 2022 e deri në nëntor të 2023.

Sipas inteligjencës, 240 mijë ushtarë rusë janë plagosur, shkruan The Guardian.

“Mercenarët e Grupit Wagner ka të ngjarë të kenë pësuar rreth 40,000 të plagosur dhe 20,000 të vrarë”, thuhej ndër të tjera në deklaratë.

Ndër të tjera, nënvizohet se midis zyrtarëve rusë ka të ngjarë të ketë një nivel të ulët të të kuptuarit për shifrat totale të viktimave për shkak të një kulture të krijuar prej kohësh të raportimit të pandershëm brenda ushtrisë.