SOS Milani… Kampionët e Italisë duhet të rigrupohen sa më shpejt dhe për ta bërë këtë duhet të jenë të pranishëm të gjithë më të mirët e tyre. Mes tyre sigurisht që është edhe portieri francez Mike Maignan, që ka lënë boshllëk në mbrojtje, jo vetëm në kuptimin fizik, duke krijuar më shumë se një pasiguri të thjeshtë në një repart që deri një vit më parë ishte flamuri i sukseseve të kuqezinjve. Drita në fund të tunelit duket se është ndezur, pas testeve të fundit ngushëlluese të enjten e 19 janarit.
Rruga e turbullt e Milanit më 2023 ndezi të gjitha dritat e urgjencës me një goditje. Dy javë pas rifillimit të kampionatit ishin të mjaftueshme për ta hedhur “Djallin” në ferr. Në kampionat, afrimi me Napolin u zhduk sapo u prek, falë napolitanëve, por edhe një Milani që tregoi të çarat e para në përmbysjen e Romës në “San Siro” nga 2-0 në 2-2.
Më pas, shpërthimi në Kupën e Italisë, me Torinon duke eliminuar skuadrën e Piolit në kohën shtesë, duke dëshmuar edhe një herë lodhjen e Giroud me shokët e tij. Deri në epilogun e fundit të trishtuar arab në Superkupën e Italisë, ku humbja përkundrazi u akumulua në pjesën e parë të një ndeshjeje në të cilën Interi dominoi deri në minutën e 90-të.
Shumë “xhiro boshe”, që definitivisht kanë ulur pritshmëritë e botës kuqezi, e cila tani po kërkon nga Massara dhe Maldini të vazhdojnë të mbajnë presionin e lartë në dhomat e zhveshjes, si dhe të rishikojnë disa programe transferimi, ndoshta deri më 31 janar, duke ndërhyrë menjëherë me përforcime. Fusha teknike ka qenë gjithmonë e qartë, deri më sot.
Nuk do të ketë lëvizje dimërore, por diçka duket se është bërë e nevojshme, duke qenë se pushimi për Botërorin e ka kthyer më të mirën në një gjendje të turpshme psikofizike. Leao, Theo Hernandez, Giroud, që përbëjnë shtyllën kurrizore të kuqezinjve, duken të lodhur nga një sezon i paprecedentë, që i pa të përfshirë në Kupën e Botës dhe më pas u nisën për në Milano pothuajse menjëherë.
Përveç tyre, struktura vertikale e kuqezinjve nuk bën dot pa dy shtylla të tjera, që përcaktojnë rezultatet, Tomori dhe Maignan, protagonistë absolutë të titullit të fundit. E nëse për mbrojtësin gjendja e formës ka rënë në mënyrë shqetësuese, për portierin francez mungesa ka qenë vendimtare në më shumë se një rast.
Sepse Maignan e ka bërë gjithmonë të vlejë praninë e tij, përtej cilësive mes shtyllave, për t’i dhënë skuadrës mentalitetin dhe besimin e nevojshëm për të marrë rezultate të mira. Mirëpo, që nga 18 shtatori i kaluar, portieri francez ka munguar në fushë, fillimisht me një problem në kyçin e dorës, më pas me një problem në viç.
Kanë kaluar katër muaj shumë të gjatë pa titullarin numër 1 dhe pasojat po ndjehen. Tatarusanu dhe Mirante nuk duken si zgjidhje afatgjata dhe hendeku në portë është më se i dukshëm. Pa Maignan, kuqezinjtë e kanë mbajtur portën e tyre të pastër vetëm në dy raste. Shumë pak për ata që duan të qëndrojnë në krye deri në fund.
Por tashmë, edhe për shpëtimin e Maldinit dhe Massarës, ka mbërritur rezultati i fundit i analizave klinike që iu nënshtrua portiere francez, të cilat dhanë rezultate pozitive. Lëndimi e viçit duket se është zhdukur, me atë që është përshkruar si një “evolucion i kënaqshëm në procesin e shërimit”.
Së fundi, pra, ka edhe një datë kthimi për Mike Maignan te Milani. Klubi e ka caktuar atë për 14 shkurt 2023. Ende pak me vonesë në kohë, me katër ndeshje të tjera të Serie A në pritje (në total mungesat do të rriten në 24, krahasuar me vetëm 9 paraqitje sezonale).
Një afat i caktuar jo rastësisht, sepse do të përkojë me ditën e rifillimit të Champions League, kur Tottenhami i Conte do të vizitojë “San Siron” për ndeshjen e parë të 1/8 finale. Dhe kjo do të përkojë edhe me ditën e Shën Valentinit, festën në të cilën çiftet rinovojnë paktin e tyre të dashurisë. Si Maignan dhe Milan..
