Tashmë është e vërtetuar se të qenit i vetmuar mund të jetë diçka e keqe për shëndetin tuaj psikologjik. Por gjithashtu mund të ndikojë në shëndetin tuaj fizik, duke përshpejtuar procesin e plakjes së trupit. Kjo sipas një studimi të ri që zbuloi se vetmia rrit moshën biologjike të njerëzve më shumë sesa pirja e rregullt e duhanit.
Studimi përdori një "orë plakjeje" për të testuar gjakun dhe të dhënat biometrike nga pothuajse 12,000 persona të rritur kinezë. Studiuesit që qëndrojnë pas studimit, të udhëhequr nga kompania e bioteknologjisë Deep Longevity, thanë se ishin të befasuar kur panë se sa ndikim mund të kenë faktorët psikologjikë në plakje, krahasuar me faktorët fizikë, siç është zakoni i pirjes së duhanit.
Një orë e plakjes është një model statistikor që mat moshën biologjike, në vend të moshës kronologjike – që tregon sa vjeç është një person në të vërtetë bazuar në datën e lindjes.
Studiuesit thanë se parashikuesit më të rëndësishëm të moshës ishin presioni i gjakut, cistatina C (një proteinë që sinjalizon shëndetin e veshkave), indeksi i masës trupore (BMI) dhe spirometria (kapaciteti i mushkërive).
Pas analizimit të të dhënave të 11,914 të rriturve kinezë, ora përcaktoi se pirja e duhanit shtoi rreth 1.25 vjet plakje.
Megjithatë, ndjenja e vetmisë mund të shtojë 1.65 vjet plakje.
Megjithatë, vetmia nuk ishte ndjenja e vetme që kontribuoi në përshpejtim të plakjes, por një grup i tërë psikologjik i krijuar për të matur mirëqenien që përfshinte gjithashtu frikën, dëshpërimin, depresionin, pakënaqësinë dhe gjumin e dobët.
Ata që nuk ishin martuar kurrë u zbulua gjithashtu se kishin moshë shtesë 0,35 vjet për shkak të statusit të tyre beqar, ndërsa njerëzit që jetonin në zonat rurale kishin një moshë shtesë 0,39 vjet.
Shëndeti mendor, nxitësi kryesor i plakjes
Manuel Faria, një tjetër autor i punimit, argumentoi se "gjendjet mendore dhe psikosociale janë disa nga parashikuesit më të fuqishëm të rezultateve shëndetësore - dhe cilësisë së jetës - por ato janë lënë kryesisht jashtë kujdesit shëndetësor modern".
Ai tha se aspekti psikologjik i plakjes nuk duhet neglizhuar as në kërkime dhe as në aplikime praktike kundër plakjes.
Autorët arritën në përfundimin se duke pasur parasysh lidhjen e fortë midis gjendjeve psikologjike dhe plakjes, shëndeti i dobët mendor duhet të njihet si një nxitës kryesor i plakjes.
Studimi është publikuar në revistën Aging-US.
