Në mrizmark e në lug gojëfilesh
këngë bareshash e cingërima zilesh
dielli bën trajektoren e vetë
herë në qiell të kaltërt e herë nën retë
barijtë lozin gurapesh
herë në dysh e herë në tresh
blegërimë delesh e bagëtishë
udhëtari ngjitet në një rrugë dhishë
tek kroi i kthjellët në fund të pyllit
musa mjeshtri i bie fyellit
lartë në kodër tek lugu i pallit
një bari tjetër i bie kavallit
Zekë Sadria e kositë livadhin
Brahim Uka e marton djalin
në dasmë ka ftuar katundin fisin
festë për mikun e festë për plisin
Sefë Mleqani në bisht të sharkisë
në odë burrash i këndon trimërisë
na ndrisnin dikur...si emblemë kraharori
vetë koha që iku me vete i mori...
Dhe zoti e bën mirë
i them ëndrrës mos ëndërro
i them shpresës mos shpreso
i them besës mos beso
i them harresës mos harro
në këtë stinë të ngrirë
nesër vjen një tjetër kohë
ikin liliputët sa një trohë
dhe zoti e bën mirë…
