Etja për gjak nuk iu shuhet
Gjahun nuk e zgjedhin
Edhe me gjakun e fëmijeve
E shuajnë etjen
Ngase janë pjellë
E gjeneve t'barabarisë
Kundër vlerave sublime t'njerêzisë.
T'vije trishtim gjêr n'palcë
Kur shef me qindra fëmijë pa kokë
T'ju hudhën mbi trup
Nënatë e tyre
Duke i puthur
E lutur zotin
Për t'i mallkuar
Ata t'cilët këtë plojë e zënë lojë
Sepse janë ngjizur
N'barkun e nënave tyre
Me baban treq
T'prirur :
Për t'i bërë njerêzimit
Vetëm keq
Për t'vra gra, fëmijë
Dhe pleqë
Kjo fatkeqësi i ka goditur
Shumë popuj t'vegjel n'planet
Dikur t'illë ishim
Edhe ne shqipëtarët vetë
Nga terroristët serbë.
