Sipas ligjit dhe Kushtetutës së Kosovës, populli e zgjedh vet besimin, që të shpreh lirinë e tij të besimit, pse jo edhe të mos besojmë në hirin e dëshirës dhe të mundësisë, si edhe vendosmërinë për të vënë në veprim vullnetin njerëzor.
Qendrimi fetar i njeriut pamvarësisht ushqehet përmes besimit në një zot, apo edhe diçka tjetër, duke e forcuar domethënjën e jetës dhe madhështinë e saj përmes shembujve të mirë në dallim prej gjallesave tjera.
Nisur nga kjo ndjenjë e besimit dhe duke depërtuar deri te përulja ndaj përsonifikimeve apo ikonave fetare, që përkojnë me këto gjykime, vëjmë re se shumica e njerëzve i besojnë shumë pak zotit, si natyrë hyjnore, në krahasim më atë që mëkaton dhe vepron, i cili i druan hyjnitë prej frike, ndërsa vetë njeriun nuk e respekton, me të cilin tërë jetën rrugëton më të.
Përulësia ndaj perëndisë të ne shqiptarët interpretohet ndryshe, dikush thotë interpretohet si dobësi, sepse sa herë që mëkaton, përulesh dhe i kërkon perëndisë mëshirë, që ti fal fajet dhe mëkatët, ndërsa pasojat i lanë prifti, ose hoxha…
Dikush përulësinë e interpreton si mangësi jetësore, burracakëri dhe pa aftësi për ndjenja të larta, sepse kuptimin e moralit dhe dashurisë njerëzore nëse e ke humbur, atëherë nuk mundesh ta kthejshë me uratë dhe dokrra për tu shfajësuar, sa do që i lutesh shën Evës, apo Marisë…
Nuk mund të thëmi se perëndia duhet të na shërbejë sa herë që ne e thirrim në ndihmë edhe atëherë kur ne gabojmë e mëkatojmë me të madhe, apo ta gjykojmë në rast se nuk ia dalim edhe për keq…
Prandaj, e lusim shën Marinë, që ta ndihmojë Kadrinë, i cili ka marrë vullnet të shkoi herë në kishë e herë në xhami, dhe të përulët, sikur është penduar se nuk do të mëkatoj më, as nuk do ti shanë deputetët në Parlament, dhe nuk do e përmend kurrë më fjalën «ma hangsh».
Ndihmoj shën Mari edhe këtë herë që ti fitojë zgjedhjet, që mos të mbetët Kadria në opozitë, se nuk mundet me i durue LDK-në dhe Vetëvendosjen, dhe pushtetin e tyre.
Përndryshe shën Mari, nëse nuk mi heq qafët këto dy parti, nuk mi ke parë sytë as në kishë dhe as në xhami!
