Një studim i ri që testoi perceptimet e vullnetarëve për aromat e ndryshme, duke përfshirë erën e sqetullave, shton provat në rritje se ndjenja e nuhatjes së njerëzve po bie, pak nga pak.
“Skanimet e gjenomit identifikuan variante të reja gjenetike të lidhura me perceptimin e erës, duke ofruar mbështetje për hipotezën”, thanë studiuesit në një njoftim për lajmet nga revista PLOS Genetics.
Individët i përjetojnë erërat në mënyra të ndryshme dhe e njëjta aromë mund të jetë e këndshme, shumë intensive ose e padukshme për njerëz të ndryshëm. Duke kombinuar ndryshimet në perceptimin e aromës dhe gjenetikën e njerëzve, shkencëtarët mund të identifikojnë rolin e receptorëve të ndryshëm të aromës.
Në këtë studim, studiuesit në Shtetet e Bashkuara dhe Kinën analizuan gjenomet e një mijë njerëzve kinezë Han. Ata po kërkonin variacione gjenetike të lidhura me mënyrën se si individët i perceptonin 10 aroma. Hetuesit më pas përsëritën eksperimentin për gjashtë aroma në një grup etnikisht të ndryshëm prej 364 personash.
Nga këto eksperimente, ata vunë në dukje dy receptorë të rinj të aromës, një që zbulon një myshk sintetik të përdorur në aroma dhe tjetri për një përbërës në erën e trupit.
Pjesëmarrësit e studimit kishin versione të ndryshme të gjeneve të receptorit për aromën e myshkut dhe nënsqetullës, dhe këto ndryshime ndikuan në mënyrën se si ata i perceptonin aromat.
Këto gjetje dhe hulumtimet e mëparshme tregojnë se njerëzit me versione stërgjyshore të receptorëve të aromës së trurit priren ta gjejnë erën përkatëse më intensive. Versionet stërgjyshore janë ato të përbashkëta me primatët jo-njerëzor, shpjegoi ekipi.
Studiuesit, të udhëhequr nga Joel Mainland i Qendrës së Shqisave Kimike Monell në Filadelfia dhe Sijia Wang i Akademisë Kineze të Shkencave në Shangai, thanë se e gjithë kjo mbështet teorinë se ndjenja jonë e nuhatjes është dobësuar me kalimin e kohës për shkak të ndryshimeve të gjeneve.
