Normat e obezitetit janë rritur, bota tani ka më shumë njerëz mbipeshë sesa nënpeshë. Një arsye ka të bëjë me mënyrën se si trupi reagon ndaj rezervave të veta të yndyrës duke shkaktuar një sërë ngjarjesh molekulare që ndërhyjnë në procesin metabolik që normalisht shtyp urinë.
Një studim i ri i botuar në "Science Translational Medicine" detajon se si ndodh ky proces, duke ofruar një pasqyrë të re se pse njerëzit obezë kanë probleme për të humbur peshë. Ai gjithashtu sugjeron një qasje të mundshme trajtimi që synon obezitetin në tru dhe jo në stomak, shkruan Scientific American.
Shkencëtarët e kanë ditur për një kohë të gjatë se një hormon i quajtur leptinë është vendimtar në rregullimin e ushqimit të njeriut. Prodhuar nga qelizat yndyrore, molekula komunikon me një zonë të trurit të quajtur hipotalamus, e cila frenon dëshirat për ushqim kur rezervat tona të energjisë janë plot.
Megjithatë, ndërsa shtojmë në peshë, trupi ynë bëhet më pak i ndjeshëm ndaj leptinës dhe bëhet gjithnjë e më e vështirë për të humbur peshë. Me fjalë të tjera, shtimi në peshë sjell më shumë shtim në peshë. Në një eksperiment me minjtë që u bënë obezë në një dietë me yndyrë të lartë, ekipi ndërkombëtar zbuloi se obeziteti rrit aktivitetin e një enzime të quajtur matricë metalloproteinase-2, ose MMP-2.
Studimi zbuloi gjithashtu se çaktivizimi i MMP-2 me një teknikë të heshtjes së gjeneve, në të cilën një pjesë e ARN-së injektohet direkt në hipotalamus, kishte efektin e reduktimit të shtimit në peshë te minjtë obezë dhe parandalimin e ndarjes së receptorit të leptinës.
Anasjelltas, shpërndarja virale e MMP-2 në të njëjtin rajon të trurit nxit shtimin e mëvonshëm të peshës dhe rënien e receptorëve.
"Koncepti i rezistencës së leptinës ishte i njohur tashmë në terren," thotë bashkautori Dinorah Friedmann-Morvinski. "Kontributi ynë në këtë fushë është të zbulojmë mekanizmin me të cilin obeziteti nxit aktivizimin e MMP-2 në hipotalamus."
Friedmann-Morvinski dhe kolegët e saj, duke përfshirë autorin kryesor Rafi Mazor, një biolog, zbuluan gjithashtu se trajtimi i qelizave hipotalamike në një pjatë laboratorike me komponime inflamatore rriti shprehjen e gjenit MMP-2, duke sugjeruar se "shkaku" fillestar i obezitetit rrjedh nga inflamacioni.
Hulumtimet e mëparshme mbështesin idenë se dietat me kalori të lartë dhe me yndyrë të lartë mund të nxisin inflamacion kronik hipotalamik të shkallës së ulët, i cili mund të përshkallëzojë prodhimin e MMP-2 me kalimin e kohës.
