LIVE: Skenari tronditës për Putinin, vjen ‘kërcënimi’ i papritur: Bëhuni gati, do sulmojmë Moskën!

Vladimir Putin i Rusisë po shmang çdo udhëtim jashtë vendit sepse ai nuk ndihet më i sigurt pas sulmeve të përsëritura me dronë dhe një urdhër-arresti nga Gjykata Ndërkombëtare Penale, sipas disa raporteve të reja.

Këto raportime vijnë pasi të mërkurën, media shtetërore ruse raportoi se Putin nuk do të marrë pjesë në inaugurimin e presidentit turk Tajip Erdogan, duke dërguar në vend të tij kryetarin e Dumës së Shtetit Vyacheslav Volodin.

Por Putin nuk do të marrë pjesë as në një samit të ardhshëm në Indi, i cili fillimisht ishte menduar të ishte personalisht.

Organizatorët e atij samiti të martën njoftuan se formati do të kalonte në virtual.

Ndërkohë një zyrtar i lartë rus i paidentifikuar i cituar nga gazeta e pavarur Verstka tha se vendimi i Putinit për të qëndruar brenda kufijve të Rusisë ka të ngjarë për shkak të urdhrit të Hagës për arrestimin e tij, thuhet në një shkrim të Daily Beast, të transmetuar edhe nga Business Insider.

Ndryshe, Gjykata Ndërkombëtare Penale lëshoi një urdhër arresti për presidentin rus në mars, duke e akuzuar atë për krime lufte për dëbimin e detyruar të fëmijëve nga Ukraina.

Dhe sipas burimit, edhe sulmet e fundit me dronë në Moskë e kanë lënë të trembur edhe Putinin.

Ndjenja “prapa skenave të Kremlinit”, citohet të ketë thënë burimi, ishte se Putini ishte i shqetësuar për të udhëtuar kudo: “Ai nuk ka ndjenjën e sigurisë”.

Ndërsa në Moskë u raportua për një sulm me dron, The Moscow Times raportoi të mërkurën se Putin ka shumë të ngjarë në rezidencën e tij në Novo-Ogaryovo kur mbrojtja ajrore rrëzoi një dron që po shkonte drejt tij vetëm disa milje larg.

Një burim pranë Kremlinit tha për gazetën se udhëheqësi rus u zgjua herët nga ekipi i tij i sigurisë në mes të sulmit.

Por presioni po rritet edhe në lidhje me urdhër-arrestin e Hagës: Grupet e opozitës në Afrikën e Jugut kanë kërkuar që qeveria e tyre të ndalojë Putinin nëse ai merr pjesë në samitin e BRICS që do të mbahet atje në gusht.

Ndërsa autoritetet e Afrikës së Jugut njoftuan se do t’u jepnin “imunitet” pjesëmarrësve të samitit, ata shtuan në mënyrë të fshehtë se imuniteti “nuk anulon asnjë urdhër që mund të jetë lëshuar nga ndonjë gjykatë ndërkombëtare kundër çdo pjesëmarrësi të konferencës”.

Ndërkohë, thuhet se janë ngritur ‘billboarde’ në Afrikën e Jugut që i thonë presidentit Cyril Ramaphosa të “arrestojë Putinin”.

Rezistenca e Ukrainës ndaj pushtimit të Putinit ka shkatërruar idenë se Rusia e Vladimir Putin është e pathyeshme. Të gjithë e dinë se ajo nuk është perandoria e pamposhtur, ashtu siç ishte përpjekur për shumë kohë ta portretizonte veten si nga jashtë ashtu edhe nga brenda.

Dhe ashtu siç Rusia po përpiqet të pretendojë Ukrainën si të sajën, e gjithë përpjekja po i kthehet si “boomerang” pasi vendet e tjera duket se po i “kthejnë sytë” nga toka ruse.

“Kremlini duhet të jetë i kujdesshëm ndaj promovimit të një bote ku është e pranueshme të merren territore me forcë; ajo vetëm fton të tjerët të bashkohen dhe të pretendojnë pjesë të Rusisë, si të tyret”, kështu shkruan britanikja “The Telegraph”, duke ngritur alarmin për një skenar të ri, rrallëherë të diskutuar.

Japonia ishte vendi i parë që theu heshtjen e saj pas pushtimit të plotë të Ukrainës vitin e kaluar, duke rikthyer në vëmendje Ishujt Kuril, të pushtuar nga Bashkimi Sovjetik 77 vjet më parë". Pastaj Kina filloi të vizatonte harta që e përcaktonin një pjesë të Siberisë dhe rajonit të Lindjes së Largët Ruse si të sajat.

Ndarja në 34 shtete

Në Poloni, ka narrativa që sugjerojnë se Rusia pushtoi rajonin e Kaliningradit në vitin 1945 dhe se Varshava ka të drejtë ta pretendojë atë si të vetin. Turqia, Azerbajxhani, Kazakistani dhe madje edhe Ukraina mund të kenë interes për tokat ruse. Luftëtarët rusë që depërtuan  në rajonin e Belgorodit nën flamurin ukrainas shërbyen si një kujtesë për Putinin se të tjerët gjithashtu mund të rimarrin "territoret e tyre".

Kievi synon të rivendosë kufijtë e tij të vitit 1991 dhe t'i japë fund luftës. Teksa Moska ndjek zgjerimin e kufijve të saj evropianë, autonomitë kombëtare në Rusi dhe udhëheqësit e tyre planifikojnë dekolonizimin e Rusisë, duke ëndërruar ta ndajnë atë në 34 shtete të pavarura. Për momentin, lëvizjet nacionalçlirimtare mungojnë për shkak të shtypjes dhe persekutimit brenda Rusisë. Kur Bashkimi Sovjetik u shpërbë, disa rajone të Rusisë deklaruan sovranitetin e tyre shtetëror, por u detyruan të heshtnin.

Këto rajone kanë kushtetuta që deklarojnë sovranitetin si shtete të veçanta, me traktate për ndarjen e pushtetit që rregullojnë marrëdhëniet e tyre me Moskën. Këto norma janë "të fjetura", por ato mund të aktivizohen sapo regjimi të demonstrojë paaftësinë e tij për të mbajtur nën kontroll perandorinë.

Lëvizja çlirimtare

Perspektiva për të fituar kontrollin mbi financat e tyre mund t'i shtyjë elitat lokale të kërkojnë pavarësi. Shkatërrimi i Çeçenisë u tregoi kombeve të tjera që u bashkuan me forcë me Rusinë se si Moska i trajton "separatistët". Megjithatë, Kremlini itrajton njerëzit e këtyre rajoneve në mënyrën më të keqe të mundshme, duke i dërguar në fushën e betejës në Ukrainë, si “mish për top”.Rajonet më të varfra në Rusi u prekën më shumë nga rekrutimi.

Mitingje kundër luftës janë zhvilluar në Dagestan, Kalmykia dhe Buryatia, me udhëheqësit e republikave që kanë folur kundër rekrutimit. Ata mendojnë se trajtohen si qytetarë të dorës së dytë në bazë të përkatësisë etnike krahasuar me ata që banojnë në Shën Petersburg ose Moskë. Nëse shpërthen, lëvizja çlirimtare mund të përfshijë shumë rajone, duke i lënë regjimit vetëm ato territore të lidhura fort me narrativën ruse dhe pa vullnet për t'u çliruar nga sundimi perandorak.

“Bumerangu” i Rusisë

Qeveria ukrainase beson se ambiciet imperialiste të Rusisë duhet të përfundojnë me drejtësi për të gjithë. Ajo ka njohur Ishujt Kuril dhe Republikën Çeçene të Ichkeria si të pushtuara përkohësisht nga Rusia dhe mbështet politikanët e mërguar të pakicave kombëtare ruse.

Ukraina këmbëngul se për të arritur një paqe të zgjatur në Evropën Lindore, trupat e Moskës duhet të largohen jo vetëm nga Krimea dhe Donbasi, por edhe nga Transnistria, Abkhazia, Nagorno-Karabaku. Është një ëndërr idealiste, thuajse e pamundur, sepse Putini nuk do të japë asnjë pëllëmbë tokë falas. Megjithatë, Moska do të bënte mire të përgatitej.

“Ajo mund të përfundojë duke korrur atë që ka mbjellë, pasi tokat ruse janë shumë joshëse për fqinjët e saj, dhe qytetarët e saj të shtypur”, përmbyll “The Telegraph”.

Ish-sekretari i jashtëm konservator Douglas Hurd tha në vitet 1990 se Britania kishte ndikim “më shumë seç pesha e saj mund të garantonte” në epokën e pasluftës, pavarësisht se nuk ishte më një fuqi e madhe.

Kjo deklaratë mund të ketë qenë e vërtetë edhe gjatë pjesës më të madhe të dekadave që nga ajo kohë, por vitet e fundit me sfidat e reja sa i përket politikës së jashtme, ka ndryshuar.

Ndaj, kjo është pjesërisht arsyeja pse qeveria e Mbretërisë së Bashkuar është në kërkim të një strategjie“të rifreskuar” për epokën e re të marrëdhënieve ndërkombëtare, të përcaktuar nga pushtimi i Ukrainës nga Rusia dhe rritja galopante e Kinës.

Propozimi i Rachel Reeves

Rachel Reeves, kancelarja në hije e Thesarit të Partisë Laburiste Britanike ose zëdhënësja ekonomike e opozitës dhe kandidate për për rolin e kujdestares të financave të Madhërisë, në rast të fitores së së majtës në zgjedhjet e ardhshme, ka shpikur termin "Securenomics" për të përcaktuar platformën. për rindërtimin e bazës industriale të Mbretërisë së Bashkuar dhe për të mbrojtur zinxhirët kritikë kombëtarë të furnizimit me të cilët Laburistët duan të kthehen në qeveri.

Reevestha: “Në epokën tonë të pasigurisë, ne kemi zbuluar dobësitë e modelit tonë të vjetër ekonomik: joambicioz për rolin që mund të luajë një shtet aktiv”, në një fjalim të mbajtur në Institutin Peterson për Ekonominë Ndërkombëtare në Uashington.

Ajo propozon "të investohet në industritë dhe teknologjitë që do të përcaktojnë suksesin ekonomik dhe të krijojë siguri financiare në çdo familje në Britani" përmes tranzicionit të energjisë, gjysmëpërçuesve, zinxhirëve strategjikë të furnizimit duke dominuar linjën tradicionale ekonomike me përparësinë e sigurisë kombëtare.

Siguri që një mjeshtër i ekonomisë si Adam Smith besonte se ishte kusht i nevojshëm për prosperitetin e një vendi.

Rivaliteti me Rusinë e Kinën

Ajo që u deklarua nga kryetarja potenciale e ardhshme e financave të Mbretërisë së Bashkuar nuk është vetëm një sfidë për Partinë Konservatore, e cila, me Brexit dhe qeveritë e Boris Johnson dhe Rishi Sunak  deri më tani ka qenë e fshehur në sfidën e ri-industrializimit.

Joe Biden në SHBA premtoi një plan të madh ri-industrializimi i cili më vonë u strukturua në Aktin e Reduktimit të Inflacionit;Emmanuel Macron në Francë promovon një axhendë ambicioze të mbështetjes për tranzicionin e materialeve kritike dhe energjisë; në Itali ka ferment për investimet industriale të së ardhmes, kërkimin e minierave të litiumit, rolin e mundshëm të vendit në zinxhirët e furnizimit të çipave (STMicroelectronics dhe Technoprobe), në fuqinë bërthamore të së ardhmes  dhe në karburantet e gjeneratës së fundit.

Me pak fjalë, kudo ka një ferment politik, industrial, financiar që kudo dëshiron të strukturojë një përgjigje ndaj vendosmërisë së vendeve si Rusia dhe Kina, protagonistë të sfidave mbi zinxhirët e vlerës dhe teknologjitë kritike. Rivendosja industriale që dukej se ishte vendimtare në epokën e Covid-it është ristrukturuar. Edhe kjo u diskutua në samitin e fundit të G7 dhe do të diskutohet në samitin e afërt të NATO-s në Vilnius, në fillim të korrikut.

Synimet e Britanisë

Arritja e sigurisë kombëtare ecën paralelisht me rritjen e shpenzimeve ushtarake në të gjithë Perëndimin dhe me nxitjen drejt kejnsianizmit ushtarak si një “mjet” jo vetëm për të mbrojtur interesat kombëtare të sistemeve të vendit, por edhe si një forcë lëvizëse për zhvillimin ekonomik.

Duke u nisur nga përparësia e sigurisë, ndryshimi i paradigmës i shkaktuar nga Covid, i përshpejtuar nga përkeqësimi i besimit midis fuqive dhe i përfunduar nga lufta ruso-ukrainase, mund të përdoret gjithashtu si një faktor për të zhbllokuar investime të konsiderueshme publike nga qeveritë në kontrast me tendencat inflacioniste të ekonomisë botërore. “Securenomics”, në fund të fundit, është siguri dhe ekonomi në të njëjtën kohë. Reeves sigurisht ka merita.

Por në praktikë bëhet fjalë për një teknikë që tashmë shumë qeveri e kanë vënë në jetë, pavarësisht pozicioneve ideologjike, për t'i rezistuar krizave sistematike të viteve të fundit.

Tani që lufta është futur brenda Rusisë, problemet për Kremlinin dhe Vladimir Putin, vetëm vijnë e shtohen.

Partizanët rusë, ose disidentët që sulmuan forcat e Kremlinit, së fundmi pushtuan rajonin kufitar rus të Belgorodit nga Ukraina, kanë "mijëra" kandidatë që presin të bashkohen me radhët e tyre dhe do të vazhdojnë të sulmojnë kufijtë e Rusisë derisa forcat e tyre të jenë mjaft të mëdha dhe të forta për të godas Moskën, Kështu ka paralajmëruar komandanti i këtij grupi, i cili përdor emrin e koduar “Çezar”.

"Ne kemi automjete të blinduara, Stingers, sisteme portative antitank dhe një njësi shumë efektive të dronit të zbulimit”, tha ai.

Njësia e Çezarit, thotë ai, ka forcën e një batalioni, por planifikon të zgjerohet ndërsa gjithnjë e më shumë rusë bëhen të vetëdijshëm se është e mundur të luftohet presidenti Vladimir Putin, madje edhe të mposhtet.

Çezar thekson se të gjithë anëtarët e grupit janë shtetas rusë, por pranon se ata shërbejnë në forcat e armatosura të Ukrainës. "Ne nuk jemi një grup kriminal apo një kompani private ushtarake si Wagner," tha ai. "Ne po luftojmë brenda strukturës së forcave ukrainase. Qëllimi dhe detyra jonë kryesore është mbrojtja e Ukrainës dhe de-okupimi i territoreve të saj. Pas kësaj, ne do të shkojmë dhe do të çlirojmë shtëpinë tonë."

Sipas tij, grupi përbëhet nga anarkistë, të majtë dhe nacionalistë, njerëz që kishin pak interes për politikën deri në pushtimin rus.

Nacionalistët rusë në radhët e forcave që luftonin në anën e Kievit ishin surprizë për shumë ekspertë. Në radhët e tyre ka edhe ish-anëtarë të shërbimeve ruse të sigurisë, dhe që të gjithë këta partizanë besojnë se Rusia është gati për një revolucion, që i nevojitet.

Ligjvënësit në SHBA kanë shprehur mbështetje për krijimin e një tribunali ndërkombëtar të ndarë nga Gjykata Ndërkombëtare Penale (ICC) për të gjykuar krimet e agresionit që kanë ndodhur gjatë luftës në Ukrainë.

Si presidenti francez Macron, ashtu edhe presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky së fundmi kanë bërë thirrje për krijimin e një tribunali të tillë të pavarur ndërkombëtar.

Senatorët amerikanë dhe diplomatja e lartë amerikane për drejtësinë penale globale, Beth Van Schaack, diskutuan përpjekjet aktuale të SHBA për ta bërë gjykatën realitet në mënyrë që Rusia të mbahet përgjegjëse për krimet dhe agresionin ndaj Ukrainës.

Ky diskutim u mbajt gjatë një seance dëgjimore të Komisionit për Marrëdhëniet me Jashtë të Senatit, më 31 maj.

Gjykata eventuale, do të merrej me krimet e agresionit dhe jo krimet kundër njerëzimit që aktualisht ndiqen penalisht nga ICC.

Van Schaack theksoi ndikimin e madh që do të kishte kjo gjykatë, duke deklaruar se këto përpjekje do të çonin në "gjyqin më të rëndësishëm në histori që nga Nuremburgu", një referencë për gjyqet e krimeve të luftës të mbajtura pas Luftës së Dytë Botërore, që rezultoi me dënime për shumë kriminelë nazistë të luftës.

Van Schaack detajoi gjithashtu implikimet ndërkombëtare, duke thënë se një gjykatë ndërkombëtare për krimet e agresionit ka të ngjarë të implikojë Bjellorusinë për ndihmën në aktet e agresionit rus. Për më tepër, duke i parë në mënyrë specifike krimet e agresionit, diplomatja tha se gjykata mund të ndjekë penalisht agresionin rus që nga aneksimi i paligjshëm i Krimesë në vitin 2014.

Departamenti amerikan i Shtetit shpreson gjithashtu se krijimi i një gjykate kundër agresionit do të dërgonte një mesazh ndërkombëtar kundër "shkeljeve të ngjashme flagrante të sovranitetit shtetëror", tha Van Schaack.

Për shkak se propozimi aktual bazohet në gjykatat ukrainase, komiteti ra dakord se do të duhej të kishte një mbikëqyrje të konsiderueshme dhe asistencë kapacitetesh nga partnerët ndërkombëtarë.

Të gjithë anëtarët e komitetit pohuan përkushtimin e tyre ndaj llogaridhënies ruse, me një senator që tha se "mosndëshkimi nuk është një opsion"./REL

Kremlini duhet të "rrënojë" Britaninë, ka thënë një deputet rus, përcjell Bota sot.

Në një klip të shpërndarë nga gazetari i BBC-së, Francis Scarr, Andrei Gurulyov, hyn në një tirade të furishme për Perëndimin.

Ai pretendon se "nuk ka regjim në Kiev" dhe në vend të kësaj "regjimi është në Uashington".

"Në Kiev ka lakej nga ulluqi, të cilët shkelmohen nga pas dhe bëjnë pikërisht atë që u është thënë të bëjnë," thotë ai.

Ai shton se “Rusia është i vetmi vend në gjendje të përbëjë një kërcënim për të gjithë territorin e SHBA-së”, duke shtuar: “Vetëm ky kërcënim do të detyrojë gjithë atë pisllëk në Uashington të vijë në vete”.

Deputeti vazhdon duke kërkuar prishjen e Britanisë së Madhe.

“Tani është jashtëzakonisht e qartë se kur themi ‘le të hedhim në erë diçka’, do ta bëjmë.

“Le ta shkatërrojmë Britaninë menjëherë, pa përdorur potencialin tonë strategjik bërthamor.

"Dhe pastaj të gjithë do të ulen menjëherë dhe do të fillojnë të flasin me ne siç duhet."

Z. Gurulyov ka pasur shpesh shpërthime, duke përfshirë kërcënimin për të sulmuar Alaskën me një varg raketash dhe duke thënë se Bashkimi Sovjetik "nuk e çoi aq larg sa duhet" gjatë Luftës së Dytë Botërore.

Forcat ruse përdorën sisteme raketore taktike me bazë tokësore për të shënjestruar Kievin në sulmet e mëngjesit të së enjtes, sipas një zyrtari ushtarak ukrainas, përcjell Bota sot.

Serhiy Popko, kreu i administratës ushtarake të qytetit të Kievit, tha se raketat nuk u lëshuan nga avionët. Informacioni paraprak tregoi se janë përdorur raketa lundrimi dhe balistike, shtoi ai.

Të gjitha objektivat e identifikuara ajrore u rrëzuan nga forcat ukrainase, por rënia e mbeturinave rezultoi në viktima dhe dëme, sipas Popko, me tre persona – përfshirë dy fëmijë – të vrarë dhe të paktën 10 të plagosur.

"Përmbajuni rreptësisht protokollit të sigurisë kur alarmi i sulmit ajror është aktiv!" tha Popko. "Dhe jini veçanërisht të kujdesshëm - raketat balistike fluturojnë shumë shpejt. Koha midis alarmit për sulm ajror dhe afrimit të një rakete është vetëm sekonda! Prandaj, përgatitni atë që ju nevojitet paraprakisht për të minimizuar kohën për përgatitjen dhe shkuarjen në strehë!"
Më herët, kryetari i bashkisë së Kievit, Vitali Klitschko tha se të paktën 14 persona u plagosën nga sulmet.

Në një përditësim mbi atë që po ndodh në vijën e frontit, zëvendësministri i mbrojtjes i Ukrainës ka thënë se periferitë jugperëndimore të Bakhmutit mbeten nën kontrollin e forcave të mbrojtjes ukrainase.

Duke shkruar në Telegram, Hanna Maliar tha se ukrainasit kontrollojnë gjithashtu hyrjen në qytetin e sulmuar në lindje të vendit, raporton skynews.

Ajo hodhi poshtë raportet se zona është “e qetë” mes një rënie të sulmeve ruse – duke thënë se përkundrazi zjarri i artilerisë është rritur, me granatimet e sotme “në përpjesëtim me kohën e betejave më të rënda për Bakhmut”.

Grupi mercenar rus, Wagner – i cili ka udhëhequr betejën e furishme dhe të përgjakshme për qytetin – pretendoi se kishte marrë kontrollin e Bakhmutit në fillim të këtij muaji dhe ka filluar të zëvendësojë luftëtarët me trupa të rregullta ruse.

“Ushtria ukrainase i pengon ata ta bëjnë këtë në çdo mënyrë të mundshme”, tha Maliar duke shtuar se “Të dyja palët po përgatiten dhe po forcohen për veprime të mëtejshme. Lufta për këtë drejtim vazhdon”.

Ndryshe, Bakhmuti është bërë epiqendra kryesore e luftimeve mes ukrainasve dhe rusëve. 

Shkatërrimi i tankeve ruse gjatë pushtimit në Ukrainë tejkaluan numrin prej 2000 sosh, sipas të dhënave më të fundit nga Oryx.

Sipas raportit të Oryx, 1238 prej këtyre tankeve u shkatërruan në luftime, 106 u dëmtuan, 113 u braktisën në fushën e betejës dhe 544 u kapën nga Ukraina.

Megjithatë, numri real i humbjeve të tankeve të Rusisë mund të jetë deri në 20 për qind më i lartë pasi analiza e Oryx bazohet në prova vizuale me burim të hapur, sipas Jakub Janovsky, kontribuues në raport.

Raporti publik i mbajtur nga ministria e mbrojtjes e Ukrainës vlerëson aktualisht humbjet e tankeve të Rusisë në fushën e betejës në 3,802, ndërsa Qendra për Studime Strategjike dhe Ndërkombëtare me bazë në SHBA tha në prill se numërimi mund të shkonte diku midis 1,845 dhe 3,511.

Numri i Oryx arriti në 1000 në fillim të shtatorit 2022, kur pjesa më e madhe e humbjeve iu atribuua tentativës së Rusisë për të pushtuar Kievin në javët e para të luftës.

“Nuk duket aspak se ato humbje të mëdha materiale ndikuan në të menduarit strategjik të Rusisë”, tha Janovsky për The Moscow Times.

“Rusia ishte tashmë e vetëdijshme se kishte probleme, por vendosi të vazhdojë me aneksimin e katër rajoneve të Ukrainës në muajin shtator”, tha ai.

Rusia nisi pushtimin në shtetin ukrainas me rreth 3000 tanke operative dhe përdori pajisje kryesisht moderne në fillim të luftës.

Tre persona janë vrarë në një sulm ajror në Kiev, kanë thënë zyrtarët në kryeqytetin e Ukrainës, përcjell Bota sot.

Administrata ushtarake e Kievit tha në një postim në Telegram se dy nga viktimat janë fëmijë.

Kryebashkiaku Vitaly Klitschko më vonë konfirmoi se të paktën 14 persona janë plagosur në sulm.

Imazhet e publikuara nga Administrata Ushtarake e Qytetit të Kievit treguan dëme në një bllok banesash dhe një strukturë të kujdesit shëndetësor.