India, Filipinet, Indonezia, Brunei, Malajzia, Vietnami dhe madje edhe Rusia. Harta e fundit e publikuar nga Kina së shpejti mund të provokojë një reagim të ashpër nga shumë nga fqinjët e saj. “Dragoi” ka përfshirë zona dhe dete të diskutueshme, ose objekte të pretendimit të ndërsjellë me armiqtë dhe partnerët, si pjesë përbërëse të hapësirës së tij territoriale. Nju Delhi ka kundërshtuar ashpër pretendimet e Pekinit, duke qenë se harta në fjalë tregon Arunachal Pradesh dhe Aksai Chin si territore zyrtare të Republikës Popullore të Kinës.
"Harta e mosmarrëveshjes" u postua në faqen e internetit të Shërbimit të Hartave Standarde të Ministrisë së Burimeve Natyrore të Kinës, vetëm disa ditë pasi të Kina dhe India ranë dakord të punojnë për të lehtësuar tensionet mbi kufirin e diskutueshëm. Publikimi i hartës vjen gjithashtu përpara samitit të G20, i cili do të organizohet nga India, në Nju Delhi më 9 dhe 10 shtator, dhe ku pritet të marrin pjesë Xi Jinping dhe liderë të tjerë globalë. Po ashtu harta rrezikon t’ijapë fund “partneritetit pa kufij” me Rusinë, vendin pushtues, që kurrsesi nuk i lëshon territoret e veta, madje është “mjeshtër” i marrjes së territoreve që nuk i takojnë.
“Protesta” e Indisë
“Ne kemi bërë një protestë të fortë përmes kanaleve diplomatike për palën kineze për të ashtuquajturën “hartë standarde” të Kinës të vitit 2023, e cila pretendon territorin e Indisë”, tha zëdhënësi i Ministrisë së Jashtme indiane. “Ne i hedhim poshtë këto pretendime pasi nuk kanë bazë. Hapat e tillë nga ana kineze vetëm sa e komplikojnë zgjidhjen e çështjes së kufirit”, shtoi Delhi. “Të bësh deklarata absurde për territorin e Indisë nuk do të thotë se ai bëhet territor i Kinës”, tha Ministri i Jashtëm indian Subrahmanyam Jaishankar.Qeveria kineze pohon se Arunachal Pradesh, në Himalajet lindore, është pjesë e Tibetit jugor. Zona është e pretenduar nga India, por e kontrolluar nga Kina. Siç ka theksuar Reuters, marrëdhëniet midis Kinës dhe Indisë, dy fqinjë të armatosur me armë bërthamore, u përkeqësuan pasi ushtarët nga të dyja palët u përleshën në Himalaje në qershor 2020, duke vrarë 20 ushtarë indianë dhe katër ushtarë kinezë. Që atëherë, situata në kufirin prej afro 3000 kilometrash është qetësuar, megjithëse në disa pjesë konfrontimi i ndërsjellë vazhdon.
Territoret ruse
Përveç kufirit me Indinë, harta kineze ka kthyer në qendër të vëmendjes edhe dy çështje të tjera “të nxehta”: Deti i Kinës Jugore dhe kufiri me Rusinë. Për sa i përket pikës së parë, Pekini vazhdon të konsiderojë të drejtat e tij të shtrira pothuajse në të gjithë Detin e Kinës Jugore. Në të vërtetë, harta kineze përmban një vijë prej 10 pikash, një vijë që supozohet se tregon shtrirjen e territorit të saj, që pretendon të gjithë Detin e Kinës Jugore dhe që mbivendos në thelb zonën ekskluzive ekonomike (EEZ) të Filipineve, ku Filipinet Perëndimore Deti, si dhe ZEE-të e Malajzisë, Bruneit, Vietnamit dhe Indonezisë. Në të gjitha këto, ishulli i Tajvanit konsiderohet një pjesë integrale e Kinës. Kështu vijmë në pikën e dytë të rëndësishme. Faqja e internetit e Zërit të Amerikës vuri në dukje se Pekini ka shënuar një pjesë të Rusisë si territorin e tij kombëtar.
Në mënyrë të veçantë, I referohet ishullit Bolshoy Ussuriysky, në Amur, i cili ka qenë objekt i mosmarrëveshjes kino-ruse që nga viti 1964. Në vitin 2008, Moska dhe Pekini hynë në një marrëveshje sipas së cilës ishulli do të ndahej mes dy vendeve. Bolshoi Ussuriysky zë rreth 340 kilometra katrorë, në madhësi të krahasueshme me Vladivostok ose Khanty-Mansiysk, dhe ndodhet afër Khabarovsk dhe ndodhet në fushën Amur përballë grykës së lumit Ussuri. Mosmarrëveshja midis Rusisë dhe Kinës për pronësinë e ishullit filloi në vitet 1800, ndërsa në vitet 1920 dhe 1930 ishulli u "mor nën mbrojtje" nga trupat sovjetike. Pas rënies së Bashkimit Sovjetik në 1991, ishulli mbeti nën juridiksionin e Rusisë. Kina e ka kundërshtuar statusin e ishullit që nga viti 1964, por që nga traktati i vitit 2008 nuk ka pasur marrëveshje formale midis rusëve dhe kinezëve mbi pronësinë e ishullit.
