Në Gjermani ka dallime të mëdha rajonale sipas strukturës së moshës, fuqisë ekonomike ose të ardhurave, por këto nuk varen si dikur prej landeve lindore dhe perëndimore.
Studiuesit e demografisë theksojnë se 30 vjet pas bashkimit të Gjermanisë dikotomia e vjetër lindje-perëndim nuk është më kriter kryesor kur bëhet fjalë për popullsinë dhe të ardhmen e rajoneve të ndryshme të vendit. "Sot nuk ka më kuptim të krahasojmë Perëndimin dhe Lindjen", thotë Norbert Schneider, Drejtor i Institutit Federal për Demografinë (BiB) në Wiesbaden.
Sociologu bën të qartë se në Gjermani ka dallime të mëdha rajonale kur bëhet fjalë për strukturën e moshës, fuqinë ekonomike ose të ardhurat, por këto dallime nuk janë si dikur mes lindjes dhe perëndimit: "Ne shohim se rajone në lulëzim ka gjithashtu edhe në lindje, krahasuar me rajone të dobëta në perëndim." - thotë Norbert Schneider dhe sjell si shembull qytetin e Gelsenkirchenit në landin Nordrhein-Westfalen, i cili ka humbur më shumë se një të nëntën e popullsisë së tij që nga fillimi i viteve 1990.
"Në lindje të Gjermanisë ka pasur rënie të popullsisë në shumë zona. Por ka edhe rajone që kanë shënuar rritje,” - thotë demografi Sebastian Klüsener. Përveç zonës përreth qytetit të Jenës, rritje ka shënuar edhe Lajpcigu, Dresdeni, Wajmari dhe së fundi zonat përreth Berlinit.
Roli i infrastrukturës digjitale
Ndërsa në landet lindore janë komunat rurale ose qytetet e vogla që përjetojnë një rënie të popullsisë, tkurrja e popullsisë në perëndim prek qytetet e mëdha. Përveç metropoleve në zonat e Rinit dhe Ruhrit, rënie ka edhe të zonën e Sarbrykenit, ku popullsia ka rënë me nëntë përqind që nga viti 1990.
Në të ardhmen lulëzimi ekonomik dhe bashkë me të rritja e popullsisë do të varen edhe më shumë prej faktit nëse në këtë apo atë zonë është në dispozicion një infrastrukturë digjitale funksionale. Kjo u bë veçanërisht e qartë gjatë Koronës dhe shtimin e prirjes për të punuar nga shtëpia dhe për të blerë përmes internetit.
Nga teknologjitë e reja mund të përfitojnë në veçanti zonat rurale dhe ato periferike, sepse digjitalizimi e ul nevojën për të jetuar në qendër të qyteteve.
Dallime mes gjermanëve dhe të huajve
Edhe në vitet para Koronës është vënë re një largim nga qytetet e mëdha drejt zonave periferike dhe qyteteve më të vegjël. Por kjo vlen për qytetarët gjermanë, sepse të huajt i tërheqin më tepër metropolet, prandaj edhe në metropole po shtohet vazhdimisht përqindja e të huajve.
Klüsener thotë se ka luhatje në lidhje me preferencat e popullsisë për të jetuar në qytet ose rrethina: "Kohët e fundit, nga metropolet po largohen veçanërisht të rinjtë, gjë që sigurisht ka të bëjë me rritjen e kostove të strehimit," thotë studiuesi.
E përbashkët për shumë rajone të Gjermanisë është procesi i përshpejtuar i plakjes. Në kohën e ribashkimit, gjysma e gjermanëve ishin më të rinj se 35 vjeç; sot kjo moshë mesatare, e cila ndan statistikisht popullsinë në dy gjysma, është 45 vjeç./DW
